Ο Εξηκίας ήταν αγγειογράφος και αγγειοπλάστηςαττικών αγγείων, ο οποίος άκμασε μεταξύ 560 και 530 π.Χ στην Αθήνα. Ο Εξηκίας και ο «ζωγράφος του Άμαση» θεωρούνται οι πιο σημαντικοί τεχνίτες του μελανόμορφου αττικού ρυθμού, όπως είχε διαμορφωθεί στα μέσα του 6ου αιώνα, και αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές τάσεις της εποχής. Τα περισσότερα έργα του εξάγονταν σε παραθαλάσσιες πόλεις της Μεσογείου όπως στην Ετρουρία, άλλα μερικά έργα απόμειναν και στην Αθήνα. [3]Θεωρείται πως μαθητής του ήταν ο Ζωγράφος του Ανδοκίδη. [4]
Ο Εξηκίας ζωγράφιζε κυρίως μυθολογικά θέματα και κατόρθωνε να αποδίδει την ιδιαίτερη προσωπικότητα κάθε ήρωα. Δουλεύει πάνω σε παλιά, δημιουργεί όμως και νέα σχήματα. Το έργο του το χαρακτηρίζει η λεπτότητα του σχεδίου, η αγάπη για τη λεπτομέρεια, η υπολογισμένη σύνθεση και προπάντων η δραματική ένταση.
Τα έργα που σώθηκαν είναι κυρίως κύλικες και αμφορείς του, που σήμερα βρίσκονται σε διάφορα μουσεία της Ευρώπης. Στις ανασκαφές που έχουν γίνει έχουν βρεθεί 11 αγγεία.
Τα καλύτερα έργα του είναι:
ο αμφορέας του Βατικανού, ο οποίος στη μία του όψη εικονίζει τον Αχιλλέα και τον Αίαντα να παίζουν πεσσούς και στην άλλη την επιστροφή των Διοσκούρων στο πατρικό σπίτι
η κύλικα του Μονάχου, στην οποία εικονίζεται ο Διόνυσος να ταξιδεύει στη θάλασσα ξαπλωμένος σε πλοίο, ενώ γύρω του κολυμπούν οι μεταμορφωμένοι σε δελφίνια πειρατές
ο αμφορέας με τον Αχιλλέα που σκοτώνει με ακόντιο τον Έκτορα
ο περίφημος αμφορέας της Βουλόνης (Γαλλία) , που εικονίζει με τραγική μεγαλοπρέπεια την αυτοκτονία του Αίαντα
Επίσης, έργο του Εξηκία είναι και μία ομάδα από πήλινες πλάκες με θέματα που αναφέρονται στην κηδεία του νεκρού, οι οποίες κοσμούσαν ένα ταφικό μνημείο.
