Η εκκλησία της Μαντλέν (γαλλικά: L'église de la Madeleine, πλήρης ονομασία L'église Sainte-Marie-Madeleine) είναι καθολική εκκλησία που βρίσκεται στο 8ο διαμέρισμα του Παρισιού. Σχεδιάστηκε στη σημερινή της μορφή ως ναός αφιερωμένος στη δόξα των στρατευμάτων του Ναπολέοντα και αργότερα πήρε το όνομά της από την ακόλουθο του ΙησούΜαρία Μαγδαληνή.
Κατασκευάστηκε από το 1764 έως το 1842 και είναι ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα του Παρισιού. Στα νότια βρίσκεται η πλατεία Κονκόρντ, στα ανατολικά η πλατεία Βαντόμ και στα βορειοανατολικά η όπερα Γκαρνιέ.[4]
Η κατασκευή της εκκλησίας άρχισε το 1764 υπό τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΕ΄ με βάση τα σχέδια του αρχιτέκτονα Πιέρ Κοντάν ντ'Ιβρί. Προορίζονταν να προσφέρει μια μνημειώδη θέα από την κοντινή, πρόσφατα (1755) κατασκευασμένη πλατεία Λουδοβίκου ΙΕ', τη σημερινή πλατείας Κονκόρντ. Η κατασκευή ήταν αργή. Το έργο διακόπηκε τον Δεκέμβριο του 1791 λόγω της Γαλλικής Επανάστασης. Εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο τμήματα των εξωτερικών τοίχων και οι κίονες της στοάς στη νότια πλευρά. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, προτάθηκαν διάφορα σχέδια για την ολοκλήρωση και τη χρήση του κτηρίου, μεταξύ των οποίων η χρήση ως χρηματιστήριο, εμπορικό δικαστήριο, βιβλιοθήκη, δημόσια αίθουσα χορού ή κτίριο του κοινοβουλίου.[5]
Στις 2 Δεκεμβρίου 1806, ο Ναπολέων Α΄ αποφάσισε να χτίσει έναν Ναό στη Δόξα - μια αίθουσα δόξας αφιερωμένη στους στρατιώτες του - χρησιμοποιώντας τα θεμέλια και τα τμήματα του προεπαναστατικού κτηρίου, με αρχιτέκτονα τον Πιερ-Αλεξάντρ Βινιόν. Μετά τη ρωσική εκστρατεία το 1812, ωστόσο, ο Ναπολέων εγκατέλειψε το σχέδιό του και το οικοδόμημα επέστρεψε στον αρχικό προορισμό της εκκλησίας. Μετά την πτώση του Ναπολέοντα, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΗ΄ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το κτήριο ως εκκλησία στη μνήμη του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και της Μαρίας Αντουανέτας. Οι εργασίες κατασκευής ολοκληρώθηκαν το 1842 υπό τον Λουδοβίκο-Φίλιππο από τον αρχιτέκτονα Ζαν-Ζακ-Μαρί Υβέ. Στις 9 Οκτωβρίου 1845, το οικοδόμημα καθαγιάσθηκε ως ενοριακή εκκλησία.
Η δομή της εκκλησίας της Μαντλέν είναι πολύ ασυνήθιστη για χριστιανική εκκλησία. Αυτό εξηγείται από τη μακρά ιστορία κατασκευής της και την αλλαγή στην προβλεπόμενη χρήση. Ενώ το εξωτερικό βασίζεται στο μοντέλο του ρωμαϊκού ναού, το εσωτερικό με τους τρεις διαδοχικούς θόλους του διαμορφώνεται στα κύρια δωμάτια των ρωμαϊκών ιαματικών λουτρών. Το εσωτερικό του ναού προέρχεται κυρίως από τα έτη 1830-1840. Η εκκλησία είναι χτισμένη σε νεοκλασικό ρυθμό και το σχέδιό της βασίζεται στον ρωμαϊκό ναό Μαιζόν Καρέ της Νιμ, έναν από τους καλύτερα διατηρημένους ρωμαϊκούς ναούς στον κόσμο. Έχει μήκος 108 μέτρα και πλάτος 43 μέτρα. Περιλαμβάνει 52 κίονεςκορινθιακού ρυθμού, ο καθένας με 20 μέτρα ύψος. Το αέτωμα είναι διακοσμημένο με ανάγλυφο που παρουσιάζει την Ημέρα της κρίσης. Οι χάλκινες πόρτες της εκκλησίας φέρουν ανάγλυφα που αντιπροσωπεύουν τις Δέκα Εντολές και στο εσωτερικό υπάρχουν αριστουργηματικά γλυπτά.[7]
Η εκκλησία σχηματίζει το βόρειο άκρο ενός σημαντικού αστικού άξονα που την συνδέει με το Παλαί Μπουρμπόν, μέσω της οδού Ρουαγιάλ, της πλατείας Κονκόρντ και της γέφυρας Κονκόρντ.
Η Μαντλέν είναι ενοριακή εκκλησία της Αρχιεπισκοπής του Παρισιού. Θρησκευτικές λειτουργίες εξακολουθούν να γίνονται καθημερινά καθώς και κηδείες, γάμοι κ.λ.. Στο υπόγειο της Εκκλησίας (είσοδος στην πλευρά της Αγοράς των Λουλουδιών) βρίσκεται το Φουαγιέ της Μαντλέν που περιλαμβάνει εστιατόριο και καφέ. Το εστιατόριο, με χαμηλή ετήσια συνδρομή, προσφέρει, κάτω από τις θολωτές οροφές, γεύμα γαλλικού τύπου με τρία πιάτα σε χαμηλή τιμή, που σερβίρεται από εθελοντές. Μετά το φαγητό μπορεί κανείς να πιει καφέ σε ένα σαλόνι στο τέλος του φουαγιέ σε ένα από τα φθηνότερα καφέ στο Παρίσι. Οι τοίχοι του Φουαγιέ συχνά διακοσμούνται από καλλιτέχνες. [8]
Η Εκκλησία της Μαντλέν παραμένει σήμερα ένας ζωντανός πολιτιστικός χώρος που δεν είναι αποκλειστικά αφιερωμένος στη θρησκευτική λατρεία και στις τουριστικές επισκέψεις. Σε όλη τη διάρκεια του έτους, διοργανώνονται συμφωνικές ορχήστρες ή ρεσιτάλ οργάνων, περίπου 2 έως 3 Κυριακές κάθε μήνα με δωρεάν είσοδο και ελεύθερη συμμετοχή στα έξοδα.[9] Το πρόγραμμα των συναυλιών είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα της εκκλησίας.[10]
