Το μουσείο, που βρίσκεται στην αρχαία μονή του Σαν Βιτόρε αλ Κόρπο του Μιλάνου, χωρίζεται σε επτά κύρια τμήματα:[2]
Υλικά
Μεταφορές
Ενέργεια
Επικοινωνία
Λεονάρντο ντα Βίντσι, Τέχνη και Επιστήμη
Νέα όρια
Επιστήμη για νέους ανθρώπους
Όλα τα τμήματα αυτά έχουν εργαστήρια ειδικά για παιδιά και νεαρούς μαθητές.
Τμήμα Υλικών
Το τμήμα των Υλικών παρουσιάζει τον κύκλο ζωής των σύγχρονων προϊόντων από τις πρώτες ύλες έως την ανακύκλωση. Ειδικά μέρη είναι αφιερωμένα στα πολυμερή και συνθετικά υλικά και στην κατασκευή βασικών χημικών. Υπάρχει επίσης ένα τμήμα μετάλλων που απεικονίζει τις τεχνικές εξαγωγής και επεξεργασίας μετάλλων και παρουσιάζει τον πρώτο ηλεκτρικό τοξωτό κλίβανο τήξης χάλυβα που εφευρέθηκε το 1898 από τον Ερνέστο Στασάνο.
Η ενότητα του σιδηροδρόμου βρίσκεται σε περίπτερο της διεθνούς έκθεσης του Μιλάνου του 1906 στο οποίο προστέθηκε η ανακατασκευασθείσα πρόσοψη ενός σιδηροδρομικού σταθμού των τελών του 19ου αιώνα. Η συλλογή παρουσιάζει βαγόνια από τον 19ο και τον 20ό αιώνα, με ιδιαίτερη έμφαση στην ιστορική δημόσια συγκοινωνία της Λομβαρδίας.
Η ενότητα των υδάτινων μεταφορών χαρακτηρίζεται κυρίως από το κατάστρωμα του υπερατλαντικού Conte Biancamano και το βρίκιοEbe το οποίο καθελκύστηκε το 1921. Επίσης εκτίθενται μια τορπίλη βραδείας λειτουργίας (ή Maiale) και διάφορα εκρηκτικά που χρησιμοποίησε το Ιταλικό Βασιλικό Ναυτικό στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η τελευταία ενότητα είναι αφιερωμένη στο υποβρύχιο S-506 κλάσης Toti το οποίο ναυπηγήθηκε από Ιταλούς ναυπηγούς μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για το Ιταλικό Πολεμικό Ναυτικό και καθελκύστηκε το 1967.[3]
Τμήμα Ενέργειας
Το τμήμα Ενέργειας είναι αφιερωμένο στις πηγές ενέργειας και τις συσκευές. Στο τμήμα αυτό του μουσείου υπάρχουν ο θερμοηλεκτρικός σταθμός Margherita (1895) και ενότητα για την πετρελαιοβιομηχανία και τα πετροχημικά.
Τμήμα Επικοινωνιών
Το τμήμα επικοινωνιών χωρίζεται σε τρεις διαφορετικές ενότητες:
Την ενότητα της Αστρονομίας όπου υπάρχουν διάφορα παλαιά αστρονομικά και τοπογραφικά όργανα όπως δύο ουράνιες και μια γήινη σφαίρα του 17ου αιώνα, το διοπτρικό τηλεσκόπιο του Σαλμοϊράγκι και ένα εκκρεμές του Φουκώ.
Η ενότητα των Τηλεπικοινωνιών είναι αφιερωμένο σε όλες τις μορφές επικοινωνιών της σύγχρονης εποχής από την τηλέγραφο μέχρι το τηλέφωνο και την ασύρματη επικοινωνία, και από το ραδιόφωνο στην σύγχρονη τηλεόραση με συνολική άποψη της τεχνικής ιστορίας της ιταλικής τηλεόρασης.
Η ενότητα του Ήχου παρουσιάζει τις κύριες τεχνολογίες καταγραφής και αναπαραγωγής του ήχου από τον 19ο αιώνα έως την σύγχρονη εποχή.
Τμήμα Λεονάρντο ντα Βίντσι, Τέχνη και Επιστήμη
Η ιπτάμενη μηχανή του Λεονάρντο ντα Βίντσι
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τμήματα του μουσείου, είναι το τμήμα Λεονάρντο ντα Βίντσι, Τέχνη και Επιστήμη. Το τμήμα αυτό χωρίζεται σε τέσσερα μέρη:
Η συλλογή Κοσμημάτων παρουσιάζει πολύτιμα αντικείμενα από πέτρες και πολύτιμους λίθους σε μέταλλα, συμπεριλαμβανομένων κοσμημάτων από χρυσό και ελεφαντόδοντα.
Το τμήμα Λεονάρντο ντα Βίντσι παρουσιάζει πολλές μηχανές Λεονάρντο που αναπαρήχθησαν μέσα από σχέδια του ντα Βίντσι, όπως ένα υδραυλικό πριόνι, μία μηχανή νηματοποίησης, μια μηχανή που πετάει ή η δεξαμενή του Λεονάρντο. Τα μοντέλα της συλλογής είναι ο καρπός μιας επανερμηνείας από μια ομάδα εμπειρογνωμόνων, η οποία έχει μεταφράσει και ολοκληρώσει τα σχέδιά.
Η συλλογή Ωρολογίας παρουσιάζει την εξέλιξη της ωρολογοποιίας και παρουσιάζει διάφορα εκκρεμή, αρχαία ρολόγια, προσωπικά ρολόγια και μηχανισμούς πύργων.
Το τμήμα Μουσικών Οργάνων παρουσιάζει όργανα από τον 17ο έως τον 20ό αιώνα. Σε αυτό το τμήμα του μουσείου εκτίθεται μια ανακατασκευή του εργαστηρίου κατασκευαστή φλαούτων από τον 17ο αιώνα.
