Η επίσκεψη του Προέδρου Κένεντι στην Πολιτεία του Τέξας είχε προγραμματιστεί ένα χρόνο πριν προκειμένου οι εκεί δημόσιες εμφανίσεις του, επιφέρουν αφενός μεν κάποια έσοδα στο δημοκρατικό κόμμα, αφετέρου και περισσότερες ψήφους στις επικείμενες εκλογές του επομένου έτους. Σημειώνεται ότι κατά τις εκλογές του 1960 η πολιτεία του Τέξας ήταν μία από τις ελάχιστες των ΗΠΑ όπου οι Δημοκρατικοί, (Κένεντι), είχαν ηττηθεί. Ένας άλλος επίσης σπουδαίος λόγος ήταν να δοθεί και ένα τέλος στον ανταγωνισμό μεταξύ των εκεί δημοκρατικών φατριών που απειλούσε με διάσπαση την τοπική κομματική οργάνωση. Έτσι η επίσημη προεδρική επίσκεψη στο Τέξας καθορίστηκε για το διήμερο 21 και 22 Νοεμβρίου του 1963.
Σύμφωνα πάντα με το πρόγραμμα η πρώτη ημέρα επίσκεψης του Προέδρου ξεκίνησε την Πέμπτη (21 Νοεμβρίου 1963), συνοδευόμενος από την σύζυγό του Τζάκυ και τον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον με πρώτο σταθμό την πόλη Σαν Αντόνιο και ακολούθως το Χιούστον και την πόλη Φορτ Γουόρθ όπου και διανυκτέρευσε. Την επομένη το πρωί. μετά από ένα δημόσιο πρόγευμα που συμμετείχαν πολλά πρόσωπα ξεκίνησε η δεύτερη ημέρα επίσκεψης με προορισμό το Ντάλας, πρωτεύουσα της Πολιτείας και από εκεί το Ώστιν όπου και θα διανυκτέρευε φιλοξενούμενος στο αγρόκτημα του Αντιπροέδρου, παρά τις όχθες του ποταμού Πέντερναλ.
Άφιξη στο Ντάλας - αυτοκινητοπομπή
Αν και το πρωί ο καιρός στο Ντάλας ήταν βροχερός από τις 09.30 ο ουρανός άρχισε να καθαρίζει από τα σύννεφα και να προμηνύεται μια ηλιόλουστη ημέρα. Στις 11.40 τοπική ώρα (ανατολικών Πολιτειών των ΗΠΑ) το προεδρικό αεροπλάνο "Αιρ Φορς Ουάν" προσγειώνεται στην πίστα του αεροδρομίου Λαβ Φήλντ του Ντάλας όπου το προεδρικό ζεύγος και αντιπροέδρου καθώς και τον γερουσιαστή Ραλφ Γιάρμπορο υποδέχεται ο δημοκρατικός κυβερνήτης του Τέξας Τζων Κόνναλυ με την σύζυγό του. Σύμφωνα με το πρόγραμμα οι "υψηλοί επισκέπτες" θα διέρχονταν μέσα από την πόλη σε αυτοκινητοπομπή με κατεύθυνση το Εμπορικό Κέντρο "Τρέιντ Μαρτ" όπου θα ακολουθούσε προεδρικός λόγος και γεύμα.
Η διαδρομή (από αεροδρόμιο μέχρι σημείο γεύματος) είχε καθοριστεί από τις μυστικές υπηρεσίες από τις 8 Νοεμβρίου όπου η αυτοκινητοπομπή θα κάλυπτε την συνολική απόσταση των δεκαέξι χιλιομέτρων σε χρόνο 45 λεπτών της ώρας με μέση ταχύτητα 20 χλμ την ώρα. Σημειώνεται ότι τρεις ημέρες πριν, στις 19 Νοεμβρίου, δύο τοπικές εφημερίδες, η "Ντάλας Χέραλντ" και η "Μόρνιγκ Νιούς" είχαν δημοσιοποιήσει τη διαδρομή με λεπτομερειακούς χάρτες. Μάλιστα το πρωί της άφιξης η "Μόρνιγκ Νιούς" (προσκείμενη στο δεξιό κόμμα) δημοσίευσε ένα άρθρο με πένθιμο πλαίσιο υπό τον τίτλο "Καλώς ήλθατε στο Ντάλλας κύριε Κένεντι", που αποκαλύφθηκε αργότερα ότι ήταν επί πληρωμή από κάποιον Μπέρναρντ Βάισμαν.
Στις 11.50 ξεκίνησε από το αεροδρόμιο η αυτοκινητοπομπή πλαισιωμένη από μοτοσικλετιστές της αστυνομίας με πρώτο όχημα την προεδρική λιμουζίνα (μάρκας Λίκολν Κοντινένταλ) που έφερε την αμερικανική σημαία και τον προεδρικό θυρεό, χωρίς τον θόλο ασφαλείας και με επιβαίνοντες τον Πρόεδρο Κένεντι, πίσω δεξιά, έχοντας αριστερά την σύζυγό του και προ αυτού, στα πτυσσόμενα καθίσματα, τον κυβερνήτη Κόνναλυ με τη σύζυγό του αριστερά. Οδηγός και συνοδηγός ήταν οι αστυνόμοι της μυστικής υπηρεσίας Ουΐλιαμς Γκρηρ και Ρόυ Κέλλερμαν αντίστοιχα, ενώ οι δύο θέσεις των συνοδών ανδρών ασφαλείας (πίσω και εξωτερικά) παρέμειναν κενές.
Τη λιμουζίνα ακολουθούσε μία ανοικτή "κάντιλακ" με οκτώ πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας (4 εντός και ανά δύο εκατέρωθεν στα πλαϊνά μαρσπιέ), με βασική αποστολή την παρακολούθηση του πλήθους και την παρατήρηση κτιρίων, διασταυρώσεων και γεφυρών. Μετά ακολουθούσε το αυτοκίνητο με τον αντιπρόεδρο των ΗΠΑ, τη σύζυγό του και τον γερουσιαστή και ακολούθως το αυτοκίνητο συνοδείας του αντιπροέδρου, καθώς και πέντε άλλα επιβατηγά αυτοκίνητα και τρία πούλμαν στα οποία είχαν επιβιβαστεί εκπρόσωποι τοπικών Αρχών, διάφοροι αξιωματούχοι και πολλοί δημοσιογράφοι.
Προπομπός της αυτοκινητοπομπής είχε τεθεί ένα λευκό αυτοκίνητο της μυστικής αστυνομίας που επέβαιναν ο διευθυντής της αστυνομίας του Ντάλας Τζέσσι Κάρρυ, ο σερίφης της κομητείας Μπιλ Ντέκερ και ο Βίκτωρ Λόουζον εκπρόσωπος της μυστικής υπηρεσίας που ήταν και οι επιφορτισμένοι της πλήρους ανάπτυξης των μέτρων ασφαλείας για όλο το χρόνο της προεδρικής επίσκεψης στο Ντάλας.
Η διαδρομή προς την πλατεία Ντίλι
Ο πρόεδρος Κένεντι και η σύζυγός του, Τζάκυ, έφτασαν στο Ντάλας στις 11:30 το πρωί, στο πλαίσιο περιοδείας στο Τέξας. Τους υποδέχτηκαν ο κυβερνήτης του Τέξας Τζον Κόναλι και η σύζυγός του. Η πομπή επρόκειτο να διασχίσει ολόκληρη σχεδόν την πόλη για να καταλήξει στο εκθεσιακό κέντρο όπου θα μιλούσε ο πρόεδρος. Ένα τεράστιο πλήθος, περίπου 150.000-200.000 άτομα, είχε παραταχθεί κατά μήκος των λεωφόρων για να δει και να επευφημήσει τον πρόεδρο[2].
Μετά τη διέλευσή της από το κέντρο της πόλης και τους ουρανοξύστες που τόσο φοβούνταν οι άνθρωποι της ασφάλειας του προέδρου, η πομπή εισήλθε στην θεωρούμενη σαν ασφαλή περιοχή της ανισόπεδης διασταύρωσης της οδού Ελμ. Στις 12:28 όταν τα αυτοκίνητα πέρασαν μπροστά από το κτίριο του Αποθετηρίου Σχολικών Βιβλίων της πολιτείας[3]. Ένα λεπτό αργότερα αρχίζει η ταινία του Ζαπρούντερ[4].
Το προεδρικό αυτοκίνητο κινούταν αργά. Αργότερα ειπώθηκε ότι ο πρόεδρος το είχε ζητήσει, ενθαρρυμένος από την ενθουσιώδη υποδοχή του κόσμου σε μία πολιτεία κρίσιμη πολιτικά και παραδοσιακά εχθρική προς τους Δημοκρατικούς.
Πυροβολισμός στην πλατεία Ντίλι
Φωτογραφία που τραβήχτηκε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το μοιραίο πυροβολισμό (λεπτομέρεια).
Στις 12:30, ο Κένεντι, ο οποίος χαιρετούσε τον κόσμο, έφερε ξαφνικά τα χέρια του στο λαιμό του και άρχισε να σκύβει προς την πλευρά της γυναίκας του, η οποία τον κοίταζε έντρομη. Ένας παριστάμενος έστριψε απότομα το κεφάλι του προς την πλατεία Ντίλι, μακριά από το Αποθετήριο. Ένας πυροβολισμός είχε ακουστεί αλλά ελάχιστοι τον είχαν αντιληφθεί. Ένα δευτερόλεπτο αργότερα, ο Κόναλι, ο οποίος καθόταν ακριβώς μπροστά από τον Κένεντι έπεσε απότομα μπροστά, χτυπημένος από τη δεύτερη σφαίρα[5].
Τέσσερα δευτερόλεπτα αργότερα, μία τρίτη σφαίρα χτύπησε τον πρόεδρο στο κεφάλι, το οποίο κυριολεκτικά συντρίφτηκε. Κομμάτια του εγκεφάλου τινάχτηκαν και η σύζυγός του Τζάκι, πιτσιλίστηκε από το αίμα του. Το σώμα του Κένεντι τινάχθηκε προς τα πίσω και έπεσε απότομα στην αγκαλιά της Τζάκι, από το στόμα της οποίας ξέφυγε μόνο ένα "Ω, όχι". Η Τζάκι σηκώθηκε από το κάθισμα για να βοηθήσει τον μυστικό πράκτορα Κλίντον Χιλ, ο οποίος σκαρφάλωσε στη λιμουζίνα από πίσω και έσπρωξε την πρώτη κυρία πίσω στο κάθισμα. Αμέσως μετά, το αυτοκίνητο χάθηκε κάτω από μία ανισόπεδη διάβαση αναπτύσσοντας ταχύτητα με προορισμό το νοσοκομείο Πάρκλαντ Μεμόριαλ. Μία ώρα αργότερα, παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ανακοινώθηκε επισήμως ότι ο πρόεδρος Κένεντι είναι νεκρός[6]. Σύμφωνα με μετέπειτα και ανεπίσημες αναφορές του Δρ Τομ Σάιρς, επικεφαλής χειρουργού στο νοσοκομείο και καθηγητή χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, ο θάνατος του Κένεντι ήταν ακαριαίος: «Ιατρικώς, ήταν εμφανές ότι ο πρόεδρος δεν ήταν ζωντανός όταν τον έφεραν. Δεν υπήρχε αυτόματη αναπνοή. Οι κόρες των ματιών του ήταν διεσταλμένες και ακίνητες. Ήταν φανερό πως το τραύμα που είχε δεχθεί στο κεφάλι ήταν θανατηφόρο», είπε ο Δρ. Σάιρς[7].
Στις 14:38, με την Τζάκι στο πλευρό του, ανέκφραστη πλέον και με το αίμα του άντρα της στα ρούχα της, ο αντιπρόεδροςΛίντον Τζόνσον ορκίστηκε 36ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών μέσα στο προεδρικό αεροσκάφος.
Ο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ
Ο Τζακ Ρούμπι πυροβολεί και σκοτώνει τον Όσβαλντ, ο οποίος, με τη συνοδεία της αστυνομίας, μεταφερόταν στη φυλακή.
Λίγα λεπτά μετά τη δολοφονία, η αστυνομία του Ντάλας περικύκλωσε το κτίριο του Αποθετηρίου και άρχισε να το ερευνά, μη δίνοντας προς στιγμήν σημασία σε έναν νεαρό μαυροντυμένο υπάλληλο που βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου.
Στον 6ο όροφο, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν μία απαρχαιωμένη ιταλικο τυφεκιο Μάνλιχερ-Καρκάνο με ιαπωνική σκοπευτική διόπτρα. Στην άλλη άκρη του ορόφου, δίπλα σε ένα ανοικτό παράθυρο με θέα στην οδό Ελμ, ανακάλυψαν τρεις κάλυκες. Λίγα λεπτά αργότερα, άρχισε το ανθρωποκυνηγητό για τον Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, τον νεαρό που λίγο νωρίτερα ήταν στο ισόγειο, ο οποίος συνελήφθη ύστερα από περιπετειώδη καταδίωξη μέσα στην αίθουσα ενός κινηματογράφου. "Αυτό ήταν" ήταν τα λόγια του μόλις συνελήφθη, αλλά αμέσως έθεσε και ένα ερώτημα: "Γιατί μου περνάτε χειροπέδες; Το μόνο που έκανα είναι να φέρω ένα πιστόλι στον κινηματογράφο". Για την αστυνομία ωστόσο, η οποία τον κατηγόρησε και για τον φόνο ενός από τους άνδρες της λίγα λεπτά πριν από τη σύλληψη, ο Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν ο "ύποπτος υπ' αρ. 1".
Ύστερα από δύο ημέρες εξουθενωτικών ανακρίσεων, το αποτέλεσμα των οποίων δεν αποκαλύφθηκε ποτέ, αποφασίστηκε ο Όσβαλντ, πρόεδρος μίας επιτροπής υποστήριξης της Κούβας, ο οποίος είχε μεταναστεύσει στην ΕΣΣΔ το 1959 αλλά επέστρεψε στις ΗΠΑ το 1962 και γενικά θεωρήθηκε μαρξιστής αλλά φήμες τον έφεραν ως φανατικό ακροδεξιό, πρώην πεζοναύτη, να οδηγηθεί από τα κρατητήρια του αρχηγείου αστυνομίας του Ντάλας στις φυλακές.
Στο υπόγειο του κτιρίου, μέσα σε συνωστισμό αστυνομικών, δημοσιογράφων, φωτογράφων αλλά και τηλεοπτικών συνεργείων που μετέδιδαν ζωντανά στην τηλεόραση την μεταφορά του Όσβαλντ, δύο αστυνομικοί τον κρατούσαν όταν βγήκε μπροστά τους ένας βραχύσωμος άνδρας και πυροβόλησε τον Όσβαλντ εξ-επαφής μια φορά στο στομάχι, εκατομμύρια τηλεθεατές είδαν το γεγονός μέσα από την τηλεόραση τους.[8]
Ο Όσβαλντ οδηγήθηκε στο νοσοκομείο Πάρκλαντ όπου πέθανε, λίγα βήματα από τον θάλαμο στον οποίο κηρύχθηκε κλινικά νεκρός ο Κένεντι. Μέσα στο κτίριο των φυλακών είχε ήδη συλληφθεί ο δολοφόνος, που ονομαζόταν Τζακ Ρούμπι, ακροδεξιός, ιδιοκτήτης κακόφημου νυκτερινού κέντρου και πασίγνωστος συνεργάτης και πληροφοριοδότης της αστυνομίας, τόσο που του επιτρεπόταν η ελεύθερη κίνηση ανά πάσα στιγμή σε οποιοδήποτε χώρο των κτιρίων της αστυνομίας. Θέλησε, είπε, να εκδικηθεί τον φονιά του προέδρου, αν και υπάρχουν θεωρίες που τοποθετούν τον Τζακ Ρούμπι ως μέλος μεγαλύτερης συνωμοσίας. Ο δολοφόνος του Λη έμεινε κρατούμενος μέχρι στις 9 Δεκεμβρίου1966, που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο διότι έπασχε από καρκίνο του πνεύμονα και πέθανε στις 3 Ιανουαρίου1967.
Το περιστατικό της δολοφονίας προκάλεσε κύμα θεωριών για τα κίνητρα και τους δράστες. Ο Όσβαλντ αρνήθηκε σθεναρά την ενοχή του[εκκρεμεί παραπομπή], ενώ οι "αποδείξεις" γρήγορα μετατράπηκαν σε απλές "ενδείξεις" και όχι ιδιαίτερα πειστικές. Για την αστυνομία του Ντάλας, όμως, η οποία ήταν και η κατά νόμον αρμόδια για τη διαλεύκανση του διπλού φονικού, ο φάκελος Κένεντι έκλεισε με τη δολοφονία του Όσβαλντ.
Πολλά στοιχεία παραμένουν αμφιλεγόμενα: το όπλο βρέθηκε στον όροφο στον οποίο εργαζόταν ο Όσβαλντ, στα μεταλλικά τμήματά του βρέθηκε αποτύπωμα της παλάμης του και ο γραφικός χαρακτήρας του αναγνωρίστηκε στην παραγγελία του όπλου, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό το ψευδώνυμο "Χεντέλ".[9]
Η Επιτροπή Γουόρεν παρουσιάζει το πόρισμά της στον πρόεδρο Τζόνσον.
Στην Ουάσινγκτον, ο πρόεδρος Τζόνσον διέταξε τον σχηματισμό ειδικής επιτροπής, η οποία θα ερευνούσε ανεξάρτητα και διεξοδικά την όλη υπόθεση. Η Επιτροπή Γουώρεν, από το όνομα του επικεφαλής της, του προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου, παρέδωσε το πόρισμά της, έκτασης 26 τόμων, το 1964. Ωστόσο το πόρισμα δεν ικανοποίησε σχεδόν κανέναν[10].
Οι θεωρίες ποικίλλουν για το ποιος κρυβόταν πίσω από τον Όσβαλντ και πολλοί υποπτεύονται ότι στην πραγματικότητα ήταν πράκτορας των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Κατά μία θεωρία η CIA θα ήθελε ενδεχομένως να απαλλαγεί από έναν πρόεδρο που της είχε κηρύξει τον πόλεμο μετά το φιάσκο του Κόλπου των Χοίρων στην Κούβα. Κατά άλλες οι σχεδιαστές της δολοφονίας ήταν ακροδεξιοί Κουβανοί εξόριστοι ή το Τίμστερς Γιούνιον, ένα ανεξέλεγκτο και εγκληματικό συνδικάτο των οδηγών φορτηγών με ηγετική μορφή τον Τζίμι Χόφφα ή η σικελική μαφία. Τίποτα δεν έχει αποδειχτεί πλήρως[11].
Σύμφωνα με το πόρισμα της Επιτροπής Γουόρεν, ο Όσβαλντ πυροβόλησε τον Κένεντι τρεις φορές από το παράθυρο της σχολικής βιβλιοθήκης όπου εργαζόταν. Ωστόσο πολλοί Αμερικανοί πολίτες αμφισβητούν το συμπέρασμα αυτό. Την άποψη ενισχύει και η αρμόδια επιτροπή που ερεύνησε τη δολοφονία, η οποία υποστήριξε το 1978 ότι ο Κένεντι υπήρξε θύμα συνωμοσίας[12].
Μια πιθανή απάντηση ίσως βρίσκεται στο κατά πόσον ο σκοπευτής του 6ου ορόφου ήταν ο μόνος που πυροβόλησε, γιατί αν δεν ήταν μόνος η επίσημη εκδοχή καταρρέει. Πολλοί επισημαίνουν ότι το όπλο του εγκλήματος δεν είχε τη δυνατότητα να πυροβολήσει τρεις φορές σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, καθώς η επαναφορά του κλείστρου δεν ήταν αυτόματη, το στόχαστρο ήταν απλοϊκό και η απόσταση από έναν μικρό και κινούμενο στόχο, όπως το κεφάλι του προέδρου, μεγάλη[13]. Παράλληλα επισημαίνουν ότι μία από τις σφαίρες έπληξε τον Κένεντι από μπροστά, όχι από την κατεύθυνση του κτιρίου αλλά από έναν αντικρυστό λοφίσκο[14]. Οι σκοπευτές του FBI κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το "ελάχιστο χρονικό διάστημα για δύο διαδοχικές εύστοχες βολές με το συγκεκριμένο τουφέκι είναι περίπου 2.25 δευτερόλεπτα".
Το 2009 κυκλοφόρησε στις Η.Π.Α. ένα βιβλίο το οποίο παρουσίαζε νεότερα στοιχεία από τις εκθέσεις του FBI, που περιέχονται στα Εθνικά Αρχεία, όπου αμφισβητείται και πάλι η εκδοχή της Επιτροπής Γουόρεν για τη δολοφονία του Κένεντι και ενισχύεται το σενάριο πως τον Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι τον δολοφόνησε η μαφία και πως αρχιτέκτονας του σχεδίου ήταν ο νονός της Νέας ΟρλεάνηςΚάρλος Μαρτσέλο.[15]
Η σορός του Κένενι μεταφέρθηκε την ίδια μέρα από το Ντάλας στην Ουάσινγκτον με το προεδρικό αεροσκάφος. Στις 24 Νοεμβρίου η σορός μεταφέρθηκε, συνοδεία αγημάτων από όλους τους κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων και υπό το βλέμμα εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που συγκεντρώθηκαν κατά μήκος της λεωφόρου Πενσυλβανίας, στο Καπιτώλιο των Ηνωμένων Πολιτειών για λαϊκό προσκύνημα. Το χάλκινο φέρετρο τοποθετήθηκε στο ίδιο βάθρο στο οποίο είχε τοποθετηθεί, 98 χρόνια νωρίτερα, η σορός του Αβραάμ Λίνκολν[16].
Η κηδεία του Κένεντι έγινε στις 25 Νοεμβρίου, από τον ρωμαιοκαθολικό ναό του Αγίου Ματθαίου στην Ουάσινγκτον και ο 35ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής ενταφιάστηκε στο Εθνικό Κοιμητήριο του Άρλινγκτον, στη Βιρτζίνια, ενώπιον της μεγαλύτερης συγκέντρωσης επισήμων στην ιστορία των Η.Π.Α.[17][18] Ήταν επίσης η μεγαλύτερη συγκέντρωση ξένων αξιωματούχων σε κηδεία, από εκείνη του Βασιλιά Εδουάρδου Ζ΄ στο Λονδίνο το 1910.[17][19][20] Παρά το γεγονός ότι στις κηδείες των πρώην Προέδρων Ντουάιτ Αϊζενχάουερ το 1969 και Ρόναλντ Ρήγκαν το 2004 παρέστησαν πολλοί ξένοι αξιωματούχοι, η κηδεία του Κένεντι αποτέλεσε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση ξένων αξιωματούχων από οποιαδήποτε κηδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, προσελκύοντας 220 ξένους αξιωματούχους από 92 ξένα έθνη, συμπεριλαμβανομένων 19 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων.[17][21][22][23][24][25] Σε εκείνη του Αϊζενχάουερ υπήρχαν 191 άτομα από 78 έθνη, ενώ σε εκείνη του Ρήγκαν 218 άτομα από 165 έθνη.[23] Την Ελλάδα εκπροσώπησε η βασίλισσα Φρειδερίκη[26].
Στον επικήδειο λόγο του ο αρχιδικαστής Γουόρεν είπε: "Ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι, ο μέγας και καλός πρόεδρος, ο φίλος όλων των καλόπιστων ανθρώπων, εκείνος που πίστευε στην ισότητα και την αξιοπρέπεια όλων, ο μαχητής της δικαιοσύνης, ο απόστολος της ειρήνης, έφυγε από κοντά μας από τη σφαίρα ενός δολοφόνου (...), από τις δυνάμεις του μίσους και του κακού που κατατρώγουν την Αμερική"[27].
Το 2013, κατά την 50η επέτειο από τη δολοφονία του Τζον Κένεντι, ο πρόεδρος των Η.Π.Α. Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε: «Πριν από μισό αιώνα, η Αμερική θρήνησε την απώλεια ενός εκπληκτικού προέδρου. Με ένα ευρύ όραμα και τον ήρεμο ιδεαλισμό του, ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι έδωσε ελπίδα σε μια ολόκληρη γενιά και ώθησε ένα έθνος στη μεγαλοπρέπεια. Σήμερα, τιμούμε τη μνήμη του και γιορτάζουμε το αποτύπωμα που άφησε στην αμερικανική ιστορία»[28].
Η ζωή του Τζον Κένεντι και το πρόωρο τέλος του, έδωσαν πλούσιο υλικό στον κινηματογράφο, ενώ δημιουργήθηκαν ντοκιμαντέρ που παρουσίαζαν τη ζωή του και προσπαθούσαν να ανακαλύψουν ποιος κρύβεται πίσω από τη δολοφονία του[29].
↑Το βιβλίο έχει τίτλο «Legacy of Secrecy: The Long Shadow of the JFΚ Assassination» (Η κληρονομιά της μυστικότητας: Η μακρά σκιά στη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι) και συγγραφείς του είναι οι Λαμάρ Γουόλντρον και Τομ Χάρτμαν JFK: H συγκάλυψη μιας δολοφονίας εφημερίδα Το Βήμα
↑Fellows, Lawrence (November 25, 1963). «Macmillan Will Lead the House of Commons in Its Tribute to Kennedy Today». The New York Times: σελ. 7.
↑ 23,023,1Ross, Sonya (June 12, 2004). «World leaders share tears, memories and Jelly Bellies». Fort Wayne (Ind.) Journal–Gazette. Associated Press: σελ. 9A. «Among the grieving were ... U.N. Secretary-General Kofi Annan, 167 ambassadors, 25 current leaders, 14 foreign ministers, and 11 former heads of state.»
↑Wicker, Tom (November 26, 1963). «Kennedy Laid to Rest in Arlington». The New York Times: σελ. 1.
.jpg)
