Η Eurovision Νέων Μουσικών (αγγλικά: Eurovision Young Musicians, γαλλικά: Eurovision des Jeunes Musiciens), γνωστή ως EYM ή Νέοι Μουσικοί, είναι ένας διαγωνισμός μουσικής για Ευρωπαίους μουσικούς από 15 έως 19 ετών που διοργανώνεται κάθε δυο χρόνια από την EBU και μεταδίδεται από την τηλεόραση σε όλη την Ευρώπη, με κάποιες χώρες να διεξάγουν εθνικούς τελικούς.
Είναι ένας από τους 60 περίπου διαγωνισμούς που διοργανώνονται στην Ευρώπη, υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Μουσικών Διαγωνισμών για Nέους (European Union of Music Competitions for Youth - EΜCY). Η επιλογή του νικητή γίνεται από διακεκριμένους μουσικούς, γι' αυτό και θεωρείται ένας σημαντικός διαγωνισμός σε διεθνές επίπεδο. Στο διαγωνισμό βραβεύονται οι 3 πρώτες θέσεις.
Η πρώτη Eurovision Νέων Μουσικών έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου στις 11 Μαΐου 1982 και 6 χώρες συμμετείχαν. Τον διαγωνισμό κέρδισε ο Markus Pawlik από τη Δυτική Γερμανία, ο οποίος έπαιξε πιάνο. Η τελευταία Eurovision Νέων Ταλέντων έλαβε χώρα στη Κολωνία της Γερμανίας στις 3 Σεπτεμβρίου 2016 και την κέρδισε ο Łukasz Dyczko, ο οποίος έπαιξε το σαξόφωνο για την Πολωνία.
Ιστορία
Η Eurovision Νέων Μουσικών, εμπνευσμένη από την επιτυχία του BBC Νέος Μουσικός της Χρονιάς (αγγλικά : Young Musician of the Year), είναι ένας διαγωνισμός που διοργανώνεται από την EBU κάθε δυο χρόνια για Ευρωπαίους μουσικούς που είναι 15 έως 19 ετών. Κάποιες συμμετέχουσες χώρες διοργανώνουν εθνικούς τελικούς για να επιλέξουν τους εκπροσώπους τους για τον διαγωνισμό. Η πρώτη Eurovision Νέων Μουσικών έλαβε χώρα στο Μάντσεστερ του Ηνωμένου Βασιλείου στις 11 Μαΐου 1982 και 6 χώρες συμμετείχαν.
Ο Νέος Μουσικός της Χρονιάς από το BBC είναι ένας τηλεοπτικός εθνικός μουσικός διαγωνισμός. Η μετάδοσή του έγινε αρχικά από το BBC Two και αργότερα από το BBC. Ο διαγωνισμός έχει σχεδιαστεί για να δέχεται κρουστά, πλήκτρα και έγχορδα μουσικά όργανα και νέους που να είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης Νεότητας με ηλικία έως 19 ετών μέχρι την 1η Ιανουαρίου του εκάστοτε έτους.
Ο διαγωνισμός καθιερώθηκε το 1978 από τους Humphrey Burton, Walter Todds και Roy Tipping, πρώην μέλη του μουσικού τμήματος του BBC. Ο Michael Hext, τρομπονίστας, ήταν ο πρώτος νικητής. Το 1994, επιτράπηκε για πρώτη φορά η χρήση των κρουστών μουσικών οργάνων, ταυτόχρονα με την ήδη ύπαρξη των πλήκτρων και των έγχορδων μουσικών οργάνων. Από την εισαγωγή τους, τα κρουστά όργανα έχουν κερδίσει μια αυξανόμενη προτίμηση στον διαγωνισμό ανάμεσα στους νέους μουσικούς. Ο διαγωνισμός έχει πέντε στάδια τα οποία αποτελούνται από περιφερειακές ακροάσεις (regional auditions), ακροάσεις ανά κατηγορία (category auditions), τελικοί ανά κατηγορία (category finals), ημιτελικοί και ο τελικός. Ως αποτέλεσμα της επιτυχίας του διαγωνισμού, η Eurovision Νέων Μουσικών ξεκίνησε επίσημα το 1982.
Μορφή
Κάθε χώρα εκπροσωπείται από έναν νέο ταλαντούχο μουσικό ο οποίος παρουσιάζει ένα κομμάτι κλασικής μουσικής της προσωπικής του επιλογής, το οποίο συνοδεύεται από την τοπική ορχήστρα και μια επιτροπή (αποτελούμενη από διεθνώς καταξιωμένους επαγγελματίες της μουσικής) αποφασίζει τους 3 κορυφαίους συμμετέχοντες. Μέχρι το 2014 ένας ημιτελικός λάμβανε χώρα λίγες μέρες πριν τον διαγωνισμό και η επιτροπή αποφάσιζε επίσης ποιες χώρες προκρίνονταν στον τελικό.
Συμμετοχή
Οι συμμετέχοντες πρέπει αρχικά να είναι ενεργά μέλη (αντίθετα με τα συνεργαζόμενα μέλη) της EBU. Τα ενεργά μέλη είναι όσα κατοικούν σε κράτη τα οποία βρίσκονται εντός των συνόρων του Ευρωπαϊκού Ραδιοτηλεοπτικού Σταθμού, ή όσα είναι κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Ο Ευρωπαϊκός Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός ορίζεται από τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών :
Ο "Ευρωπαϊκός Ραδιοτηλεοπτικός Σταθμός" ορίζεται στα δυτικά από το δυτικό όριο της Περιοχής 1, στα ανατολικά από τον μεσημβρινό 40° Ανατολικά του Γκρήνουιτς και στα νότια από τον παράλληλο 30° Βόρεια ώστε να περιλαμβάνεται το βόρειο κομμάτι της Σαουδικής Αραβίας και το κομμάτι εκείνων των χωρών που συνορεύουν με τη Μεσόγειο μέσα στα όρια αυτά. Επιπλέον η Αρμενία, η Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν και όσα εδάφη στο Ιράκ, Ιορδανία, Συρία, Τουρκία, Ουκρανία βρίσκονται ακριβώς στα παραπάνω όρια περιλαμβάνονται στον Ευρωπαϊκό Ραδιοτηλεοπτικό Σταθμό.
Τα ενεργά μέλη διαθέτουν ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς των οποίων η μετάδοση είναι διαθέσιμη στο τουλάχιστον 98% των νοικοκυριών μέσα στα σύνορα της χώρας τους και είναι εξοπλισμένα να λαμβάνουν τέτοιες μεταδόσεις. Εάν ένα ενεργό μέλος της EBU επιθυμεί να συμμετέχει, πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις όπως αυτές παρουσιάζονται από τους κανονισμούς του διαγωνισμού.
Η δυνατότητα συμμετοχής δεν καθορίζεται από τη γεωγραφική ένταξη μέσα στην Ευρώπη ούτε έχει κάποια σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αρκετές χώρες που γεωγραφικά ανήκουν έξω από τα σύνορα της Ευρώπης συμμετέχουν : Ισραήλ, Κύπρος και Αρμενία, στη δυτική Ασία, από το 1986, 1988 και 2012 αντίστοιχα. Επιπλέον αρκετές ηπειρωτικές χώρες που μόνο ένα κομμάτι τους βρίσκεται στην Ευρώπη συμμετέχουν στον διαγωνισμό : η Ρωσία από το 1994 και η Γεωργία από το 2012. Παρακάτω βρίσκεται η λίστα με όλες τις χώρες που έχουν συμμετάσχει στον διαγωνισμό ή πληρούν όλες τις προϋποθέσεις συμμετοχής αλλά δεν το έχουν κάνει ακόμα.
43 χώρες έχουν συμμετάσχει στην Eurovision Νέων Μουσικών από την έναρξή της το 1982. Από αυτές, δέκα έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό. Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από την EBU και πραγματοποιείται μεταξύ των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κάθε δυο χρόνια.
Έτος
|
Πρώτη εμφάνιση χώρας
|
1982
|
- Αυστρία
- Δανία
- Γαλλία
- Γερμανία
- Νορβηγία
- Ελβετία
- Ηνωμένο Βασιλείο
|
1984
|
|
1986
|
- Βέλγιο
- Ιρλανδία
- Ισραήλ
- Ιταλία
- Σουηδία
- ΠΓΔΜ
|
1988
|
|
1990
|
|
1992
|
|
1994
|
- Κροατία
- Εσθονία
- Ουγγαρία
- Λετονία
- Λιθουανία
- Ρωσία
- Σλοβενία
|
1998
|
|
2002
|
|
2006
|
- Βουλγαρία
- Σερβία
- Μαυροβούνιο
|
2008
|
|
2010
|
|
2012
|
- Αρμενία
- Γεωργία
- Βοσνία-Ερζεγοβίνη
|
2014
|
|
2016
|
|
2018
|
|
Οικοδεσπότης
Το μεγαλύτερο μέρος από τα έξοδα του διαγωνισμού καλύπτεται από χορηγούς και συνεισφορές των άλλων χωρών που συμμετέχουν. Ο διαγωνισμός θεωρείται μια μοναδική ευκαιρία για την προώθηση της οικοδέσποινας χώρας ως τουριστικός προορισμός. Ο παρακάτω πίνακας παρουσιάζει μια λίστα πόλεων στις οποίες έχει πραγματοποιηθεί η Eurovision Νεαρών Μουσικών, μια ή περισσότερες φορές. Οι μελλοντικές πόλεις παρουσιάζονται με πλάγια γράμματα. Με έξι νίκες, η Αυστρία και η πρωτεύουσά της Βιέννη έχουν διοργανώσει τους περισσότερους διαγωνισμούς.
Διαγωνισμοί
|
Χώρα
|
Πόλη
|
Διεξαγωγή Διαγωνισμού
|
Έτη
|
6
|
Αυστρία
|
Βιέννη
|
Musikverein
|
|
Konzerthaus
|
|
Rathausplatz
|
|
3
|
Γερμανία
|
Βερολίνο
|
Konzerthaus
|
2002
|
Κολωνία
|
Cologne Cathedral
|
|
2
|
Ελβετία
|
Γενεύη
|
Victoria Hall
|
1984
|
Lucerne
|
Culture and Congress Centre
|
2004
|
Ηνωμένο Βασίλειο
|
Μάντσεστερ
|
Free Trade Hall
|
1982
|
Εδιμβούργο
|
Usher Hall
|
2018
|
1
|
Δανία
|
Κοπεγχάγη
|
Radiohuset
|
1986
|
Ολλανδία
|
Άμστερνταμ
|
Concertgebouw
|
1988
|
Βέλγιο
|
Βρυξέλλες
|
Cirque Royal
|
1992
|
Πολωνία
|
Βαρσοβία
|
Philharmonic Concert Hall
|
1994
|
Πορτογαλία
|
Λισαβόνα
|
Cultural Centre of Belém
|
1996
|
Νορβηγία
|
Bergen
|
Grieg Hall
|
2000
|
Νικητές
Μέχρι το 2016, έχουν πραγματοποιηθεί δεκαοχτώ διαγωνισμοί Eurovision για Νεαρούς Μουσικούς, με κάθε διαγωνισμό να έχει έναν νικητή.
Ημερομηνία
|
Χώρες |
Διοργάνωση (Πόλη, Χώρα) |
Χώρα Νικητή |
Σολίστ |
Όργανο
|
11 Μαΐου 1982
|
6 |
Μάντσεστερ, Ην. Βασίλειο
|
Δυτική Γερμανία |
Μάρκους Πόουλικ (Markus Pawlik) |
Πιάνο
|
22 Μαΐου 1984
|
7 |
Γενεύη, Ελβετία
|
Ολλανδία |
Ιζαμπέλε φαν Κόιλεν (Isabelle Van Keulen) |
Βιολί
|
27 Μαΐου 1986
|
15 |
Κοπεγχάγη, Δανία
|
Γαλλία |
Σαντρίν Λαζαρίδη (Sandrine Lazarides) |
Πιάνο
|
31 Μαΐου 1988
|
16 |
Άμστερνταμ, Ολλανδία
|
Αυστρία |
Γιούλιαν Ράχλιν (Julian Rachlin) |
Βιολί
|
29 Μαΐου 1990
|
18 |
Βιέννη, Αυστρία
|
Ολλανδία |
Νικ φαν Όοστρουμ (Nick Van Oostrum) |
Πιάνο
|
9 Ιουνίου 1992
|
12 |
Βρυξέλλες, Βέλγιο
|
Πολωνία |
Μπαρτλόμιε Νιζιόλ (Bartłomiej Nizioł) |
Βιολί
|
14 Ιουνίου 1994
|
24 |
Βαρσοβία, Πολωνία
|
Ηνωμένο Βασίλειο |
Νάταλι Κλάιν (Natalie Clein) |
Τσέλο
|
12 Ιουνίου 1996
|
17 |
Λισαβόνα, Πορτογαλία
|
Γερμανία |
Γιούλια Φίσερ (Julia Fischer) |
Βιολί
|
4 Ιουνίου 1998
|
12 |
Βιέννη, Αυστρία
|
Αυστρία |
Λίντια Μπάιχ (Lidia Baich) |
Βιολί
|
15 Ιουνίου 2000
|
16 |
Μπέργκεν, Νορβηγία
|
Πολωνία |
Στάνισλαβ Ντρεζεβιέτσκι (Stanisław Drzewiecki) |
Πιάνο
|
19 Ιουνίου 2002
|
20 |
Βερολίνο, Γερμανία
|
Αυστρία |
Ντάλιμπορ Καρβάι (Dalibor Karvay) |
Βιολί
|
27 Μαΐου 2004
|
19 |
Λουκέρνη, Ελβετία
|
Αυστρία |
Αλεξάντρα Σουμ (Alexandra Soumm) |
Βιολί
|
12 Μαΐου 2006
|
18 |
Βιέννη, Αυστρία
|
Σουηδία |
Άντρεας Μπράντελιντ (Andreas Brantelid) |
Τσέλο
|
9 Μαΐου 2008
|
16 |
Βιέννη, Αυστρία
|
Ελλάδα |
Διονύσης Γραμμένος |
Κλαρινέτο
|
14 Μαΐου 2010
|
15 |
Βιέννη, Αυστρία
|
Σλοβενία |
Eva Nina Kozmus |
Φλάουτο
|
11 Μαΐου 2012
|
14 |
Βιέννη, Αυστρία
|
Νορβηγία |
Eivind Holtsmark Ringstad |
Βιόλα
|
31 Μαΐου 2014
|
14 |
Κολωνία, Γερμανία
|
Αυστρία |
Ziyu He |
Βιολί
|
3 Σεπτεμβρίου 2016
|
11
|
Κολωνία, Γερμανία
|
Πολωνία
|
Łukasz Dyczko
|
Σαξόφωνο
|
23 Αυγούστου 2018
|
18
|
Εδιμβούργο, Ην. Βασίλειο
|
Ρωσία
|
Ivan Besonov
|
Πιάνο
|
21 Ιουνίου 2020
|
TBA
|
Ζάγκρεμπ, Κροατία
|
TBD
|
TBD
|
TBD
|
Αποτελέσματα ανά χώρα
Ο ακόλουθος πίνακας δείχνει πόσες φορές κάθε χώρα έχει βγει πρώτη, δεύτερη και τρίτη, καθώς και τα έτη στα οποία έχει νικήσει.
Χώρες
|
1η θέση
|
2η θέση
|
3η θέση
|
Σύνολο συμμετοχών
|
Νίκες
|
Αυστρία
|
5
|
2
|
1
|
8
|
|
Πολωνία
|
3
|
0
|
0
|
3
|
|
Γερμανία
|
2
|
1
|
0
|
3
|
|
Ολλανδία
|
2
|
0
|
0
|
2
|
|
Νορβηγία
|
1
|
3
|
1
|
5
|
|
Ηνωμένο Βασίλειο
|
1
|
1
|
2
|
4
|
|
Σλοβενία
|
1
|
1
|
1
|
3
|
|
Γαλλία
|
1
|
1
|
0
|
2
|
|
Σουηδία
|
1
|
0
|
1
|
2
|
|
Ελλάδα
|
1
|
0
|
0
|
1
|
|
Φινλανδία
|
0
|
3
|
1
|
4
|
N/A
|
Ελβετία
|
0
|
1
|
1
|
2
|
N/A
|
Κροατία
|
0
|
1
|
0
|
1
|
N/A
|
Τσεχία
|
0
|
1
|
0
|
1
|
N/A
|
Λετονία
|
0
|
1
|
0
|
1
|
N/A
|
Ισπανία
|
0
|
1
|
0
|
1
|
N/A
|
Ρωσία
|
0
|
0
|
4
|
4
|
N/A
|
Αρμενία
|
0
|
0
|
1
|
1
|
N/A
|
Βέλγιο
|
0
|
0
|
1
|
1
|
N/A
|
Εσθονία
|
0
|
0
|
1
|
1
|
N/A
|
Ουγγαρία
|
0
|
0
|
1
|
1
|
N/A
|
Ιταλία
|
0
|
0
|
1
|
1
|
N/A
|
Παραπομπές
Σημειώσεις
- The European Broadcasting Area was expanded in November 2007 by the World Radiocommunication Conference (WRC-07), also to include Armenia, Azerbaijan and Georgia.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι