Ο Γοδεφρείδος Γ΄ (γαλλ.: Godefroid III de Louvain, 1140 - 21 Αυγούστου1190) από τον Οίκο του Ρέγκιναρ ήταν λάντγκραβος της Βραβάντης και της Αμβέρσας. Ως Γοδεφρείδος Η΄ ήταν δούκας της Κάτω Λωρραίνης (1142 - 1190).
Βιογραφία
Ήταν γιος του Γοδεφρείδου Β΄ κόμη του Λουβαίν & λαντγκράβου της Βραβάνδης και της Λιουτγκάρδης, κόρης του Βερεγγάριου Β΄ κόμη του Ζούλτσμπαχ[5]. Η μία αδελφή της Λιουτγκάρδης, η Βέρθα, είχε παντρευτεί τον Μανουήλ Α΄ Κομνηνό Αυτοκράτορα των Ρωμαίων και η άλλη, η Γκέρτρουντ τον Κορράδο Γ΄ Χοενστάουφεν βασιλιά της Γερμανίας.
Ο πατέρας του απεβίωσε το ίδιο έτος που γεννήθηκε ο Γοδεφρείδος Γ΄ , ο οποίος τον διαδέχθηκε νήπιο: τον αποκαλούσαν ο δούκας στην αγκαλιά (dux in cunis). Αυτό ήταν αφορμή μερικοί υποτελείς να γίνουν ανεξάρτητοι (Πόλεμοι του Γκρίμμπεργκεν 1141-59).
Ήταν παρών το 1147 στη στέψη του Ερρίκου-Βερεγγαρίου ως συμβασιλιά τού πατέρα του Κορράδου Γ΄ στο Άαχεν. Όταν ο Κορράδος Γ΄ έφυγε σε Σταυροφορία, άρχισαν διαμάχες, που κράτησαν ως την εκλογή του ανιψιού του Φρεδερίκου Α΄ Χοενστάουφεν. Ο Γοδεφρείδος Γ΄ νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Αρντέν-Βερντέν, έτσι δύο ισχυροί Οίκοι που ανταγωνιζόταν την περιοχή, ενώθηκαν.
Το 1159 έκαψε το εντυπωσιακό φρούριο των Μπέρτχουτ κυρίων του Γκρίμμπεργκεν και έτσι τελείωσε η προσπάθεια ανεξαρτητοποίησής τους. Το 1171 ηττήθηκε από το Αινώ· το επόμενο έτος αγόρασε από τον ισχυρογνώμονα Γκόντφρητ Γ΄ την κομητεία του Άαρσοτ. Το 1179 νύμφευσε τον γιο του Ερρίκο Α΄ με την ανιψιά του Φιλίππου Α΄ του Οίκου Λωρραίνης, κόμη της Φλάνδρας.
Το 1182-84 πήγε σε εκστρατεία στην Ιερουσαλήμ. Ο Φρειδερίκος Α΄ τον αναβάθμισε σε δούκα της Βραβάνδης. Ο Γοδεφρείδος Β΄ απεβίωσε το 1190, αφήνοντας μία αυξημένη περιοχή. Είχε κτίσει το φρούριο του Νέντελερ (κοντά στο Βίλβοορντε). Στη Συνέλευση (Diet) του 1190 στην πόλη Σβάμπις Χαλ ο τίτλος του δούκα μεταφέρθηκε στον γιο του Ερρίκο Α΄.
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε πρώτα τη Μαργαρίτα, κόρη του Ερρίκου Β΄ των Αρντέν κόμη του Λίμπουργκ και είχε τέκνα[6]:
Ερρίκος Α΄ 1165-1235, δούκας της Βραβάντης και της Κάτω Λωρραίνης, κόμης του Λουβαίν.
Αλβέρτος 1166-1192, καρδινάλιος, επίσκοπος της Λιέγης, άγιος της Καθολικής Εκκλησίας[7].
Έπειτα έκανε δεύτερο γάμο με την Ιμάγκινα, κόρη του Λουδοβίκου Α΄ κόμη του Λουν και είχε τέκνα[6]:
↑Frans Theuws and Nico Roymans, Land and Ancestors: Cultural Dynamics in the Urnfield Period and the Middle Ages in the Southern Netherlands, (Amsterdam University Press, 1999), 331.
↑Raymond H. Schmandt, The Election and Assassination of Albert of Louvain, Bishop of Liège, 1191-92, Speculum, Vol. 42, No. 4 (Oct., 1967), pp. 639-660, JSTOR
↑Sanders, I.J. English Baronies: A Study of their Origin and Descent 1086-1327, Oxford, 1960, p.130, Little Easton
Πηγές
Chronique des Ducs de Brabant, Adrian van Baerland, Antwerp (1612). Available at the online library of Geneanet.
