Ο Γεώργιος, γεωργιανά: გიორგი, Γκιόργκι, (π. 1570 – 12 Μαρτίου 1605), τού Οίκου των Μπαγκρατιόνι, ήταν διάδοχος του θρόνου (batonishvili) του Kαχέτι, ενός βασιλείου στην ανατολική Γεωργία.
Ο Γεώργιος ήταν γιος του Αλέξανδρου Β΄, βασιλιά τού Καχέτι (1574-1605), ο οποίος είχε εκτοπιστεί προσωρινά από τον θρόνο από τον μεγαλύτερο γιο του Δαβίδ Α΄ το 1601. Ο Γεώργιος επαναστάτησε εναντίον τού Δαβίδ Α΄, ο οποίος κατάφερε να ειρηνεύσει τον προκλητικό αδελφό του δίνοντάς του μία μεγάλη περιουσία. Παρόλα αυτά, ο Γεώργιος συνωμότησε με μερικούς από τους αντιπολιτευόμενους ευγενείς το 1602, για να δολοφονήσουν τον Δαβίδ, αλλά η συνωμοσία κατέρρευσε και ο πρίγκιπας κατέφυγε στον γειτονικό γεωργιανό ηγεμόνα, Γεώργιο Ι΄ του Κάρτλι, ο οποίος όμως τον παρέδωσε στον Δαβίδ. Ο Γεώργιος μπήκε στη φυλακή και αφέθηκε ελεύθερος, όταν ο πατέρας του Αλέξανδρος Β΄ μπόρεσε να ξαναρχίσει τη βασιλεία του μετά το τέλος τού Δαβίδ. Χρημάτισε ως αντιβασιλιάς κατά την απουσία τού πατέρα του στην ιρανική αυλή των Σαφαβιδών από τις αρχές τού 1604 έως τον Μάρτιο τού 1605. Τον Αύγουστο τού 1604 δέχθηκε Ρώσους πρεσβευτές και τον Οκτώβριο χρησιμοποίησε την ένοπλη συνοδεία τους από 40 σωματοφύλακες, για να νικήσει την εκστρατεία των κυβερνητών της Γκάνγια και της Σεμάχα ενάντια στη συνοριακή πόλη Zάγκεμ. Την 1η Ιανουαρίου 1605 ο Γεώργιος ορκίστηκε πίστη στον Τσάρο της Ρωσίας. Δολοφονήθηκε, μαζί με τον Αλέξανδρο Β΄, από τον εξισλαμισμένο αδελφό του Κωνσταντίνο Χαν στις 12 Μαρτίου 1605. Επέζησαν αυτού δύο γιοί, ο:
- Iεσσαί (απεβ. το 1625) και ο:
- Κωνσταντίνος ( άκμασε. 1593) και μία κόρη, η:
- Ελένη, η οποία παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Παρσαντάν Tσιτσισβίλι (άκμασε 1609–1640).
Βιβλιογραφικές αναφορές
