Ιδρύθηκε από τις παράκτιες περιοχές του Βιλαέτι της Συρίας το 1888 ως αναγνώριση της νέας σημασίας της τότε ακμάζουσας πρωτεύουσάς της, Βηρυτού, η οποία είχε γνωρίσει αξιοσημείωτη ανάπτυξη τα προηγούμενα χρόνια — μέχρι το 1907, η Βηρυτό διαχειριζόταν το 11 τοις εκατό, το διεθνές εμπόριο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[1] Εκτεινόταν από λίγο βόρεια της Γιάφα μέχρι το λιμάνι της Λαττάκειας.[2] Οριοθετήθηκε από το βιλαέτι της Συρίας στα ανατολικά, το βιλαέτι του Χαλεπίου στα βόρεια, το αυτόνομο Μουτεσαριφλίκι της Ιερουσαλήμ στα νότια και τη Μεσόγειο Θάλασσα στα δυτικά.
Στις αρχές του 20ου αιώνα, φέρεται να είχε έκταση 11.773 τετραγωνικά μίλια (30.490 km2), ενώ τα προκαταρκτικά αποτελέσματα της πρώτης οθωμανικής απογραφής του 1885 (δημοσιεύθηκε το 1908) έδωσαν τον πληθυσμό 533.500.[3] Ήταν η 4η πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή των 36 επαρχιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.[4]
↑Asia by A. H. Keane, page 460. Note: The accuracy of the population figures ranges from "approximate" to "merely conjectural", depending on the region from which they were gathered.
.png)
