Ο Αμπντούλ Ζαχίρ (3 Μαΐου 1910–21 Οκτωβρίου 1982) ήταν πρωθυπουργός του Αφγανιστάν στις αρχές της δεκαετίας του 1970, κατά τη βασιλεία του Ζαχίρ Σαχ. Είχε καταγωγή από τους Παστούν, και γεννήθηκε στην επαρχία Λαγκμάν του Αφγανιστάν. Ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση του στην Καμπούλ και την πανεπιστημιακή του εκπαίδευση στις Ηνωμένες Πολιτείες, λαμβάνοντας πτυχίο από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη δημόσια υγεία από το Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς. Ο Ζαχίρ έγινε ιατρός και επέστρεψε στο Αφγανιστάν για να ασκήσει το επάγγελμα της ιατρικής, αλλά τελικά εισήλθε στην πολιτική. Στα πολιτικά αξιώματα που ανέλαβε περιλαμβάνονται οι θέσεις του υπουργού Υγείας, του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων από το 1961 έως το 1968[1] και του πρέσβη στην Ιταλία και το Πακιστάν. Πιο συγκεκριμένα, διετέλεσε πρωθυπουργός του Αφγανιστάν από τον Ιούνιο του 1971 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1972. Λίγους μήνες αφότου παραιτήθηκε από τη θέση αυτή, ο βασιλιάς Μοχάμεντ Ζαχίρ Σαχ ανατράπηκε και ο Αμπντούλ Ζαχίρ αναγκάστηκε να αποσυρθεί από την πολιτική.[2]
Ο Ζαχίρ ήταν νυμφευμένος και είχε τέσσερα παιδιά. Ο γιος του Αχμάντ Ζαχίρ ήταν δημοφιλής μουσικός ο οποίος σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα το 1979. Η κόρη του Ζαχιρά Ζαχίρ είναι κομμώτρια στην Ουάσινγκτον.[3][4] Ο μεγαλύτερος γιος του Ασίφ Ζαχίρ (1932–2000) ήταν επίσης πολιτικός και διετέλεσε Υπουργός Αγροτικής Αποκατάστασης και Ανάπτυξης τη δεκαετία του 1980 και στη συνέχεια πρέσβης στο Κουβέιτ (1989–1992) και στην Ιταλία (1992–1993). Παραιτήθηκε από τη θέση του και έζησε στην Πεσαβάρ του Πακιστάν, όπου ξεκίνησε εκστρατεία για ειρήνη στο Αφγανιστάν δημιουργώντας μια πολιτική ομάδα με όνομα Εθνικό Κίνημα του Αφγανιστάν.
Παραπομπές
