Αδιανόητη Επιχείρηση

Η τοποθεσία των στρατευμάτων στο τέλος του Β' ΠΠ.

Αδιανόητη Επιχείρηση ονομάστηκαν τα δυο σχέδια πολεμικής σύγκρουσης με τη Σοβιετική Ένωση που εκπονήθηκαν για λογαριασμό του Βρετανού Πρωθυπουργού, Ουίνστον Τσώρτσιλ, από τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας του, ακριβώς μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Το πρώτο σχέδιο είχε ως αντικειμενικό σκοπό μια αιφνίδια επίθεση στα Σοβιετικά στρατεύματα που στάθμευαν στη Γερμανία προκειμένου «να επιβληθεί η απόφαση των Συμμάχων στους Ρώσους» όπου απόφαση νοούνταν η επιβολή της Συνθήκης της Γιάλτας για την Πολωνία^[1]. Αφού οι πιθανότητες να γίνει σωστά η επιχείρηση κρίθηκαν μηδαμινές, το σχέδια εγκαταλείφθηκαν.

Αυτή η επιχείρηση θεωρήθηκε από τα πρώτα σχέδια εκτάκτου χαρακτήρα του Ψυχρού Πολέμου. Και τα δύο σχέδια θεωρούνταν άκρως απόρρητα μέχρι που τελικά δημοσιεύτηκαν από τις ΗΠΑ, το 1998^[2].

Επιθετικές κινήσεις

Ο πρωταρχικός στόχος της επίθεσης ήταν «...για να επιβάλλει στη Ρωσία τη βούληση των Ηνωμένων Πολιτειών και της Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Ακόμα και αν η βούληση των δύο αυτών χωρών μπορεί να οριστεί απλώς ως η επίτευξη μια δίκαιης συμφωνίας για την Πολωνία, δεν περιορίζει αναγκαστικά τη στρατιωτική δέσμευση.»^[1].

Ημερομηνία έναρξης της επιχείρησης ορίστηκε η 1η Ιουλίου 1945, ακριβώς τέσσερις ημέρες πριν τις γενικές εκλογές της Βρετανίας^[3]. Θεωρήθηκε εφικτή μια αιφνίδια επίθεση αμερικανικο-βρετανικών δυνάμεων (47 μεραρχίες) στην περιοχή της Δρέσδης. Αυτό δέσμευε σχεδόν τις μισές διαθέσιμες μεραρχίες (2.5 εκατ. στρατιώτες περίπου) των συμμαχικών δυνάμεων στην περιοχή.

Όταν το σχέδιο πήρε τελική μορφή και εξετάστηκε από την ηγεσία του στρατού, θεωρήθηκε ανέφικτο λόγω της υπεροχής που είχε ο Κόκκινος Στρατός στην περιοχή της Ευρώπης. Η πλειονότητα των επιχειρήσεων θα διεξαγόταν από δυνάμεις της Βρετανίας, Αμερικής, Ναζιστικής Γερμανίας και Πολωνίας. Οποιεσδήποτε γρήγορες νίκες θα οφείλονταν αυστηρά και μόνο στο στοιχείο του αιφνιδιασμού. Αν δεν υπήρχαν νίκες μέχρι τον χειμώνα, θα αναγκάζονταν οι χώρες να αρχίσουν και πάλι ολοκληρωτικό πόλεμο, κάτι πρακτικά ανέφικτο ύστερα από τις καταστροφές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Δευτερευόντως, οι συμμαχικές δυνάμεις φοβήθηκαν το ενδεχόμενο στρατιωτικής συμμαχίας μεταξύ Ιαπωνίας και Σοβιετικής Ένωσης, αφού δεν υπήρχαν ακόμα ενδείξεις του επικείμενου Σοβιετο-ιαπωνικού πολέμου.

Παρόλο που οι στρατιωτικοί του σύμβουλοι επέμεναν στη μη βιωσιμότητα της επιχείρησης, ο Τσώρτσιλ το υποστήριζε μέχρι και την ήττα του στις εκλογές του 1945, που είχε ως αποτέλεσμα είχε ως αποτέλεσμα την ολοκληρωτική εγκατάλειψη του σχεδίου.^[4]

Παραπομπές

1. «Επίσημο έγγραφο για την επιχείρηση». 
2. Hastings, Max (26 Αυγούστου 2009). «Operation unthinkable: How Churchill wanted to recruit defeated Nazi troops and drive Russia out of Eastern Europe». DailyMail. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016. 
3. Adelman, Paul (Σεπτέμβριος 2001). «The British General Election, 1945». HistoryToday. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016. 
4. Walker, Jonathan. «Operation Unthinkable – Churchill's plans to invade the Soviet Union». The History Press. Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.