Όσκαρ της Πρωσίας (γενν. 1959)

Όσκαρ της Πρωσίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	6  Μαΐου 1959[1][2] Βόννη
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Εκπαίδευση	Dr. phil. (από 1995)
Σπουδές	Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (έως 1995)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	αριστοκράτης
Εργοδότης	Discovery Channel KiKA Hubert Burda Media Holding Holtzbrinck Publishing Group
Οικογένεια
Γονείς	Γουλιέλμος Κάρολος της Πρωσίας[3] και Irmgard Else Helene von Veltheim[3]
Οικογένεια	Οίκος του Χοεντσόλερν
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Πρίγκηπα του Τάγματος των Ιπποτών της Μάλτας (από 1999, Order of Saint John (Bailiwick of Brandenburg))
Βραβεύσεις	Commander with Star of the Order of Merit of Hungary (Μαΐου 2018) υποτροφία Ρόουντς (1986)[4][5]
Σχετικά πολυμέσα

Ο Όσκαρ, γερμ. Oscar (γενν. 6 Μαΐου 1959) από τον Οίκο του Χοεντσόλερν είναι πρίγκιπας της Πρωσίας.

Βιογραφία

Είναι ο δευτερότοκος γιος του Γουλιέλμου-Καρόλου πρίγκιπα της Πρωσίας και της Άρμγκαρτ φον Βέλτχαϊμ. Είναι δισεγγονός του Γουλιέλμου Β΄ αυτοκράτορα της Γερμανίας.

Υπηρετεί ως μέγας μάγιστρος του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου (στο παράρτημα του Βρανδεμβούργου). Οι επικεφαλής του Τάγματος στα παραρτήματα Βρετανίας, Ολλανδίας και Σουηδίας είναι μακρινά εξαδέλφια του. Και οι τέσσερις αποτελούν τη Συμμαχία των Ταγμάτων του Αγ. Ιωάννη της Ιερουσαλήμ.

Οικογένεια

Νυμφεύθηκε την Αυγούστα Τσίμμερμανν και έχει τέκνα:

• Όσκαρ γενν. 1993, πρίγκιπας της Πρωσίας.
• Βιλελμίνη γενν. 1995.
• Αλβέρτος γενν. 1998, πρίγκιπας της Πρωσίας.

Εργογραφία

• Wilhelm II. und die Vereinigten Staaten von Amerika: zur Geschichte seiner ambivalenten Beziehung. Dissertation. Freie Universität Berlin 1995. Ars Una, Neuried 1997, ISBN 3-89391-058-1.

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Απριλίου 2014.
2. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10865.htm#i108645.
3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
4. Rhodes Scholar Database. Ανακτήθηκε στις 3  Απριλίου 2024.
5. Christoph von Campenhausen: Anekdotisches aus dem Leben von Christoph von Campenhausen σελ. 190.

Πηγές

• Heinrich Freiherr von Massenbach: Die Hohenzollern einst und jetzt. 17. Auflage, Bonn 2004
• Wolfgang Stribrny: Der Johanniter-Orden und das Haus Hohenzollern, Niederweisel 2004 (= Schriftenreihe des Hess. Genossenschaft des Johanniterordens, Heft 24)