Όρος Χουάνγκ

Συντεταγμένες: 30°7′30.00″N 118°10′0.01″E

Όρος Χουάνγκ
Ύψος	1.864 μέτρα
Ηλικία	Μεσοζωικός αιώνας
Χώρες	Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας
wikidata (π • σ • ε )

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO

Όρος Χουάνγκ 黄山
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Κριτήρια	Πολιτιστικά και Φυσικά: ii, vii, x
Ταυτότητα	547bis
Περιοχή	16.060 εκτ. Ουδέτερη ζώνη:49.000 εκτ.
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή	1990 (14η συνεδρίαση)
Επεκτάσεις	2012

Το Όρος Χουάνγκ (κινεζικά: 黄山 ^[1], Χουάνγκσαν), του οποίου το όνομα σημαίνει Κίτρινο Βουνό, είναι μια οροσειρά στη νότια επαρχία Ανχουέι, στην ανατολική Κίνα. Στα υψόμετρα κάτω των 1.100 μ. από το επίπεδο της θάλασσας η βλάστηση του όρους είναι πυκνότερη, ενώ υπάρχουν δέντρα που αναπτύσσονται μέχρι το ανώτατο όριο δεντροφυίας σε υψόμετρο 1.800 μ.

Η τοποθεσία είναι γνωστή για τα τοπία της, τα ηλιοβασιλέματα, τις κορυφές από γρανίτη με τα ιδιόμορφα σχήματα, την ενδημική ποικιλία πεύκων του Χουανγκσάν, τις θερμές πηγές, τα χιόνια του χειμώνα και τη θέα πάνω από τα σύννεφα. Το Όρος Χουάνγκ είναι αντικείμενο που εμφανίζεται συχνά στην Κινεζική ζωγραφική και λογοτεχνία, καθώς και στη σύγχρονη φωτογραφία. Έχει συμπεριληφθεί στον Κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, και είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τουριστικούς προορισμούς της Κίνας.

Φυσική περιγραφή

Η οροσειρά του Χουάνγκ έχει πολλές κορυφές, με μερικές να υπερβαίνουν σε ύψος τα 1.000 μ.^[2] Οι τρεις ψηλότερες και πιο γνωστές κορυφές είναι η Κορυφή Λωτός (1864 μ., Λιανχούα Φενγκ), η Ηλιόλουστη Κορυφή (1.860 μ., Γουανγκμίνγκ ντινγκ) και η Ουράνια Κορυφή (1.829 μ., Τιαντού Φενγκ).^[3][4] Η προστατευόμενη περιοχή του Μνημείου Παγκόσμιας Κληρονομιάς καλύπτει μία έκταση 154 τ.χλμ. που περιβάλλεται από μία ουδέτερη ζώνη έκτασης 142 τ.χλμ.^[5] Η ορογένεση των βουνών άρχισε κατά τη Μεσοζωική περίοδο, πριν από ~100 εκατομμύρια χρόνια, όταν μια αρχαία θάλασσα εξαφανίστηκε λόγω της ανύψωσης. ^[6] Αργότερα, κατά την Τεταρτογενή περίοδο, το τοπίο διαμορφώθηκε από την επίδραση των παγετώνων.

Η βλάστηση της περιοχής ποικίλλει ανά υψομετρική ζώνη. Στα υψόμετρα που βρίσκονται κάτω των 1.100 μ. υπάρχουν δάση μέσης υγρασίας. Στην υψομετρική ζώνη από τα 1.100 μ. μέχρι τα 1.800 μ. υπάρχουν δάση φυλλοβόλων. Τα 1.800 μ. είναι το ανώτατο όριο δεντροφυϊας και πάνω από αυτό υπάρχουν μόνο αλπικά λιβάδια. Η χλωρίδα του βουνού χαρακτηρίζεται από μεγάλη βιοποικιλότητα, και αντιπροσωπεύει το 1/3 από τα Κινέζικα είδη βρυοφύτων και πάνω από τα μισά είδη φτέρης. Τα πεύκα του Χουανγκσάν ( Pinus hwangshanensis) είναι τοπικό ενδημικό είδος, και θεωρούνται ως υπόδειγμα ζωτικότητας καθώς αναπτύσσονται άνετα μέσα στα βράχια.^[6] Πολλά από τα πεύκα της περιοχής χρονολογούνται πάνω από εκατό χρόνων, και πολλά έχουν δικά τους ονόματα. όπως το Πεύκο Γίνγκε ή Πεύκο Καλωσορίσματος που χρονολογείται πάνω από 1500 χρόνων.^[4] Τα πεύκα έχουν ευρεία ποικιλία σχημάτων και μεγεθών, με τα κυρτά δέντρα να θεωρούνται ως πιο ελκυστικά. Επίσης, στο υγρό κλίμα του όρους Χουάνγκ ευνοείται η ανάπτυξη των φύλλων τσαγιού, και μάλιστα το βουνό έχει χαρακτηριστεί ως «ένα από τα καλύτερα βουνά της Κίνας για καλλιέργεια πράσινου τσαγιού.»^[7] Το Τσάι Μάο Φενγκ είναι μια γνωστή τοπική ποικιλία πράσινου τσαγιού,^[8] που το όνομά του σημαίνει «Τσάι της Χνουδάτης Κορυφής» και αποδίδεται στα λευκά τριχίδια των φύλλων του. ^[9]

Οι βουνοκορφές προσφέρουν θέα των σύννεφων από πάνω, τη γνωστή ως «Θάλασσα Σύννεφων» ή «Θάλασσα του Όρους Χουάνγκ» λόγω της ομοιότητας των σύννεφων με έναν ωκεανό, και πολλά τοπία του ορίζοντα έχουν ονοματιστεί, όπως η "Βόρεια Θάλασσα" ή η "Νότια Θάλασσα". Ένας συγγραφέας περιέγραψε τη θέα από το όρος Χουάνγκ ως εξής: «Στις περισσότερες περιπτώσεις για να απολαύσεις το μεγαλείο ενός βουνού πρέπει να κοιτάξεις προς τα πάνω. Στο όρος Χουάνγκ, όμως, είναι καλύτερα να κοιτάξεις προς τα κάτω.»^[10]

Στην περιοχή παρατηρούνται ιδιαίτερα οπτικά φαινόμενα, όπως οι περίφημες ανατολές του ήλιου, που δεν πρέπει να τιε χάσει ένας επισκέπτης. ^[11] Ένα γνωστό φαινόμενο που ονομάζεται Φως του Βούδα (佛光, Φογκουάνγκ) ^[12] παρατηρείται μόνο μερικές φορές μηνιαία.^[13] Στο όρος Χουάνγκ υπάρχουν και πολλές θερμές πηγές, με τις περισσότερες να βρίσκονται στους πρόποδες της Κορυφής του Μωβ Σύννεφου. Το νερό παραμένει στους 42°C όλο τον χρόνο, ^[10] και έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε ανθρακικά άλατα. Τα νερά λέγεται ότι έχουν ιαματική δράση και προλαμβάνουν ασθένειες του δέρματος, των αρθρώσεων και των νεύρων. ^[6]

Ιστορία

ΚρημνόςΦεβρουαρίου^{[νεκρός σύνδεσμος]} του όρους Χουάνγκ

ΟρεινόΦεβρουαρίου^{[νεκρός σύνδεσμος]} μονοπάτι

ΠαγωμέναΦεβρουαρίου^{[νεκρός σύνδεσμος]} δέντρα

Η ορογένεση του όρους Χουάνγκ άρχισε πριν από ~100 εκατομμύρια χρόνια, και οι μοναδικοί σχηματισμοί των βράχων του διαμορφώθηκαν από τους παγετώνες της Τεταρτογενούς περιόδου. ^[14]

Την περίοδο της Δυναστείας Τσιν το Όρος Χουάνγκ ήταν γνωστό ως Όρος Γι. Το 747 μ.Χ., με αυτοκρατορικό διάταγμα το βουνό ονομάστηκε σε Όρος Χουάνγκ,^[15] πιθανότατα προς τιμήν του Χουάνγκ Ντι (ο Κίτρινος Αυτοκράτορας), ενός θρυλικού Κινέζου αυτοκράτορα και μυθικού προγόνου των Κινέζων Χαν. Ένας θρύλος λέει ότι το όρος Χουάνγκ ήταν η τοποθεσία από την οποία ο Κίτρινος Αυτοκράτορας ανέβηκε στον Ουρανό.^[16] Σε έναν άλλο μύθο, ο Κίτρινος Αυτοκράτορας «καλλιέργησε τον ηθικό χαρακτήρα και τα Χάπια της Αθανασίας στα βουνά, και γι'αυτό έδωσε στα βουνά το όνομά του». ^[14] Λέγεται ότι ο Κινέζος ποιητής Λι Πο ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε το όνομα Χουάνγκ για το βουνό.^[17] Το Κίτρινο Βουνό ήταν δυσπρόσιτο και σχεδόν άγνωστο στους αρχαίους χρόνους, αλλά μετά τη μετονομασία του το 747 μ.Χ. φαίνεται πως προσέλκυσε περισσότερη προσοχή και επισκέπτες, και χτίστηκαν και πολλοί ναοί εκεί.

Το όρος Χουάνγκ είναι φημισμένο για τα πέτρινα σκαλοπάτια του,^[16] δηλαδή τα πάνω από 60.000 σκαλοπάτια που είναι λαξευμένα στην πλευρά του βουνού.^{[18] [19] [20]} Δεν είναι ακριβώς γνωστό πότε άρχισαν οι εργασίες κατασκευής για τη διαδρομή ανάβασης, αλλά τα σκαλιά χρονολογούνται άνω των 1.500 ετών.

Με την πάροδο των ετών, πολλά γραφικά σημεία και φυσικά χαρακτηριστικά του βουνού απέκτησαν ονόματα, τα οποία συνοδεύονται και από τις ανάλογες εξηγήσεις ή ιστορίες. Για παράδειγμα, ένας μύθος αφορά έναν άνθρωπο που δεν πίστεψε τις ιστορίες για την ομορφιά του όρους Χουάνγκ και πήγε στα βουνά ο ίδιος για να τα δει. Σχεδόν αμέσως άλλαξε άποψη. Μια από τις κορυφές που επισκέφθηκε ονομάστηκε Σισίν (始 信), που χοντρικά σημαίνει «Αρχίζω να Πιστεύω».

ΜονοπάτιΦεβρουαρίου^{[νεκρός σύνδεσμος]} χτισμένο στα βράχια του βουνού

Το 1982, το Όρος Χουάνγκ κηρύχθηκε ως «τοποθεσία με όμορφα τοπία και ιστορικό ενδιαφέρον» από το Κρατικό Συμβούλιο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας.^[15] Το 1990 συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της ΟΥΝΕΣΚΟ με Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς για τα τοπία του και τον ρόλο του ως οικότοπος για σπάνια και απειλούμενα είδη. ^[21]

Η ορεινή διαδρομή προσφέρει καταπληκτική θέα

Το 2002, το όρος Χουάνγκ κηρύχτηκε ως "αδελφικό βουνό" του όρους Γιουνγκφράου των Ελβετικών Άλπεων.^[16]

Καλλιτεχνικές και επιστημονικές εμπνεύσεις

ΠίνακαςΦεβρουαρίου^{[νεκρός σύνδεσμος]} του Σιτάο που απεικονίζει το όρος Χουάνγκ, 1670

Ένα μεγάλο μέρος της φήμης του όρους Χουάνγκ απορρέει από τη σημασία του στις Κινεζικές τέχνες και τη λογοτεχνία.^[22] Έχει αποτελέσει αντικείμενο έμπνευσης για ποιητές όπως ο Λι Πο,^[18][23] και για άλλους καλλιτέχνες, ζωγράφους^[15] και φωτογράφους.^[24] Από την εποχή της δυναστείας Τανγκ μέχρι το τέλος της δυναστείας Τσινγκ, έχουν γραφτεί πάνω από 20.000 ποιήματα για το όρος Χουάνγκ, και υπάρχει μια σχολή ζωγραφικής αφιερωμένη σε αυτό.^[16] Τα βουνά έχουν δυναμικό παρόν και σε σύγχρονα έργα. Ο Τζέιμς Κάμερον, ο σκηνοθέτης της ταινίας Avatar του 2009, ανέφερε το όρος Χουάγνκ ως μία από τις επιρροές του όταν σχεδίαζε τον εικονικό κόσμο της ταινίας.^[25] Και η κινεζική σειρά κινουμένων σχεδίων Stitch & Ai, μια συνέχεια της σειράς Lilo & Stitch της Disney, διαδραματίζεται στην οροσειρά του Χουάνγκ.

Η περιοχή έχει επιστημονικό ενδιαφέρον και προσφέρεται για έρευνες στην ποικιλομορφία της χλωρίδας και της πανίδας. Στις αρχές του 20ου αιώνα, η γεωλογία και η βλάστηση του βουνού ήταν αντικείμενα πολλών μελετών, για επιστήμονες από όλον τον κόσμο αλλά και ντόπιους. ^[15] Το βουνό διατηρεί το ερευνητικό του ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, στα τέλη του 20ου αιώνα διεξήχθη μία μελέτη πεδίου για τους Θιβετιανούς μακάκους που ζουν στο βουνό. ^[26]

ΆποψηΦεβρουαρίου^{[νεκρός σύνδεσμος]} από το τελεφερίκ

Τουρισμός

Με τουλάχιστον 140 τμήματα ανοικτά για τους επισκέπτες, ^[21] το όρος Χουάνγκ είναι ένας μεγάλος τουριστικός προορισμός στην Κίνα.^[24][18] Το 1987 η πόλη Τουνσί μετονομάστηκε σε Χουανγκσάν Σίτι, που σημαίνει "Πόλη του Όρους Χουάνγκ", προκειμένου να προωθήσει τον τουρισμό στο βουνό.^[27] Το 2007 περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο τουρίστες επισκέφθηκαν το βουνό.^[28] Οι πρόποδες του βουνού συνδέονται με τη Σαγκάη σιδηροδρομικά και αεροπορικά, και είναι προσβάσιμοι από αρκετές πόλεις, όπως οι Χανγκτσόου και Γουχού. ^[29]

Το 1990 υπήρχαν πάνω από 50 χλμ. μονοπατιών για τους πεζοπόρους, τους επισκέπτες και τους υπαλλήλους των εγκαταστάσεων, που διέρχονταν από γραφικές περιοχές με θεαματικά τοπία.^[15] Υπάρχουν, επίσης, τελεφερίκ που μεταφέρουν τους τουρίστες απευθείας από τη βάση σε μία από τις κορυφές.^[24] Στην περιοχή υπάρχουν ξενοδοχεία και ξενώνες για διανυκτέρευση, αφού πολλοί ορειβάτες ανεβαίνουν στα βουνά, περνούν τη νύχτα σε μια από τις κορυφές, και αφού δουν την ανατολή του ηλίου την επόμενη ημέρα, κατεβαίνουν από διαφορετική διαδρομή.^[18] Το όρος Χουάνγκ είναι αναγνωρισμένο ως Τουριστικό Αξιοθέατο AAAAA, δηλαδή εξαιρετικό, από την Εθνική Διοίκηση Τουρισμού της Κίνας.^[30]

Κλίμα

Το Όρος Χουάνγκ έχει υγρό ηπειρωτικό κλίμα ( Κλιματική ταξινόμηση Κέππεν Dfb). Στην υψομετρική του ζώνη το κλίμα είναι ψυχρότερο και υγρότερο, από ότι στο υπόλοιπο Ανχουέι.

Κλιματικά δεδομένα Όρους Χουάνγκ
Μήνας	Ιαν	Φεβ	Μάρ	Απρ	Μάι	Ιούν	Ιούλ	Αύγ	Σεπ	Οκτ	Νοε	Δεκ	Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F)	0.9	2.5	6.5	11.6	15.4	18.0	20.5	20.3	16.9	12.6	7.9	3.0	11,34
Μέση Ελάχιστη °C (°F)	−5.7	−4.1	−0.5	4.9	9.3	13.0	15.9	15.4	11.6	6.6	1.5	−3.5	5,37
Υετός mm (ίντσες)	77,7	116,8	179,4	230,9	287,4	416,1	313,4	294,1	172,5	102,4	86,9	59	2,336,6
Πηγή: National Meteorological Center of CMA[31]

Πανοράματα

Άποψη από την Κορυφή Φεϊλάι(飞来峰)

Η κορυφή του βουνού

Παραπομπές

1. Bernstein, pp. 125–127.
2. «Huangshan Mountain». [Huangshan Tour]. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008. 
3. Bernstein, pp. 125–127.
4. Cao, pp. 114–127.
5. «Mount Huangshan - UNESCO World Heritage Center». UNESCO. 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008. 
6. Huangshan Mountains, p. 12.
7. Heiss, p. 113
8. Heiss, p. 52
9. «Yellow Mountain Maofeng Tea». [Cultural China]. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
10. «Welcome to Huang Shan, Mount Huang». web.archive.org. 21 Οκτωβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2019. 
11. Butterfield, Fox (8 Φεβρουαρίου 1981). «China's Majestic Huang Shan». New York Times. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
12. China News Service (21 Δεκεμβρίου 2007). «"Buddha's Light" in Huangshan Mountain». China.org.cn. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2008. 
13. Raitisoja, Geni (4 Οκτωβρίου 2006). «Huangshan: "No. 1 Mountain Under Heaven"». gbtimes.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014. 
14. Huangshan Mountains, p. 12.
15. «Mount Huangshan Scenic Beauty and Historic Interest Site». [Protected Areas and World Heritage]. United Nations Environment Programme. Οκτωβρίου 1990. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
16. Cao, pp. 114–127.
17. «Huang Shan». [ChinaTravel.net]. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
18. Butterfield, Fox (8 Φεβρουαρίου 1981). «China's Majestic Huang Shan». New York Times. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
19. «The Mystic World of Shanshui: Huangshan». UNESCO Culture Center. UNESCO. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (.wmv) στις 16 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008.  Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)
20. McGraw, David (2003). «Magic Precincts» (PDF). University of Hawaii. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 18 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2008.  p. 52.
21. «Mount Huangshan». China.org.cn. 1990. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008. 
22. McGraw, p. 109
23. «Mount Huangshan - UNESCO World Heritage Center». UNESCO. 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Αυγούστου 2008. 
24. Bernstein, pp. 125–127.
25. Renjie, Mao (24 Δεκεμβρίου 2009). «Stunning Avatar». Global Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Ιανουαρίου 2010. 
26. Ogawa, p.9.
27. "Mt.Huangshan Travel Guide" ChinaTour.Net Αρχειοθετήθηκε 2015-04-02 στο Wayback Machine. Accessed 2015-1-21
28. «China's Huangshan to restrict vehicles during Olympics». Xinhua. 3 August 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 November 2012. https://web.archive.org/web/20121106220904/http://news.xinhuanet.com/english/2008-08/03/content_8930026.htm. Ανακτήθηκε στις 6 September 2010. 
29. «Hefei, Anhui Province». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2008. 
30. «AAAAA Scenic Areas». China National Tourism Administration. 16 Νοεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2011. 
31. 黄山风景区-天气预报. China Meteorological Administration. Ανακτήθηκε στις 8 Αυγούστου 2018.