Ο Ίρβιν Λάνγκμουιρ[18] (1881 - 1957) ήταν σπουδαίος Αμερικανός χημικός, φυσικός και μηχανικός, ο οποίος τιμήθηκε με το Νόμπελ Χημείας το 1932 για το πρωτοποριακό ερευνητικό έργο του στη χημεία επιφανειών.
Η πιο διάσημη δημοσίευση του Λάνγκμουιρ είναι το άρθρο του 1919 "The Arrangement of Electrons in Atoms and Molecules" στο οποίο, βασιζόμενος στη θεωρία του κυβικού ατόμου του Γκίλμπερτ Λιούις και στη θεωρία χημικών δεσμών του Walther Kossel, περιέγραψε την "ομόκεντρη θεωρία της ατομικής δομής".[19]
Ο Λάνγκμιουρ ενεπλάκη σε μια διαφωνία με τον Λιούις για αυτό το έργο. Οι δεξιότητες παρουσίασης του Langmuir ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνες για τη διάδοση της θεωρίας, αν και τα εύσημα για την ίδια τη θεωρία ανήκουν κυρίως στον Λιούις.[20] Ενώ εργαζόταν στο τμήμα έρευνας και ανάπτυξης στην πολυεθνική εταιρεία General Electric από το 1909 έως το 1950, ο Λάνγκμουιρ πραγματοποίησε ερευνητικές πρωτοπορίες και ευρεσιτεχνίες σε πολλούς τομείς της φυσικής και της χημείας, εφηύρε τον λαμπτήρα πυρακτώσεως με αέριο και την τεχνική συγκόλλησης υδρογόνου.
Το φημισμένο εργαστήριο Langmuir Laboratory for Atmospheric Research στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, ονομάστηκε προς τιμήν του, όπως επίσης και το περιοδικό της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας για την χημεία των επιφανειών που ονομάζεται Langmuir.
