Έρισσος| Γεωγραφία |
|---|
| Θαλάσσια τοποθεσία | Ιόνιο Πέλαγος |
|---|
| Χερσαία τοποθεσία | Κεφαλονιά |
|---|
| Υψηλότερη κορυφή | 901 μέτρα |
|---|
| Διοικητικά |
|---|
| Περιφέρεια | Ιονίων Νήσων |
|---|
| Περιφερειακή Ενότητα | Κεφαλληνίας |
|---|
| Δήμος | Σάμης |
|---|
Η Έρισσος ή Έρισος (ή και Έρυσσος, Ερισσός) είναι ορεινή χερσονησοειδής προεξοχή που αποτελεί το βόρειο τμήμα της νήσου Κεφαλονιάς, με μήκος 17 και μέγιστο πλάτος 9 χιλιόμετρα. Το νότιο άκρο της ορίζεται από τον άξονα της κοιλάδας που αρχίζει από τα Διβαράτα και καταλήγει στην Αγία Ευφημία, μήκους σε ευθεία γραμμή από ακτή σε ακτή 7 χιλιομέτρων. Στη βόρεια πλευρά της κοιλάδας αυτής υψώνεται το Όρος Καλό, του οποίου η κορυφή είναι και το υψηλότερο σημείο της Ερίσσου (υψόμετρο 901 μέτρα). Προς βορρά η χερσόνησος καταλήγει στα ακρωτήρια Δαφνούδι και Βλιώτης, με το δεύτερο να αποτελεί το βορειότερο σημείο της νήσου Κεφαλονιάς. Η Έρισσος παρουσιάζει πολλές αλλά μικρές κατατμήσεις, δημιουργώντας ορμίσκους, όπως του Φισκάρδου, της Αγίας Σοφίας και της Άσου, όπου ξεχωρίζει η μικρή «υποχερσόνησος» της Άσου με το φρούριο της Άσου. Η ανατολική ακτή της Ερίσσου αντιστοιχεί στο Στενό της Ιθάκης μεταξύ Κεφαλονιάς και Ιθάκης, ενώ η δυτική πλευρά της βρέχεται από το ανοικτό Ιόνιο Πέλαγος και στα νότια από τον Κόλπο Μύρτου της Κεφαλονιάς.
Η Έρισος έπαθε τις λιγότερες καταστροφές από τους σεισμούς της Κεφαλονιάς του 1953 σε σχέση με τα άλλα μέρη του νησιού. Διοικητικά, αποτελούσε ομώνυμο δήμο με το Σχέδιο «Καποδίστριας» τα έτη 1999-2010, ενώ σήμερα περικλείει ολόκληρη τη Δημοτική Ενότητα Ερίσου και μέρος της Δημοτικής Ενότητας Πυλαρέων (τοπικές κοινότητες Αγίας Ευφημίας και Διβαράτων).
Πηγές
- Το λήμμα «Ερισσός» στη Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 12, σελ. 687
