Andrzej Sarwa
Andrzej Juliusz Sarwa (Sandomierz, 12 d'abril de 1953) és un escriptor polonès, membre de l'Associació d'escriptors polonesos, de l'Associació de periodistes polonesos, honrat amb el “Merit per a la cultura polonesa”, autor de més de 200 llibres i alguns centenars d'articles de diferents dominis, incloent treballs de teologia del domini d'escatologia i demonologia, Alguns d'aquests treballs constitueixen la lectura per als estudiants de ciència de les religions i teologia a més d'una desena de les universitats poloneses més prestigioses (entre d'altres la Universitat Jagellon a Cracòvia,[1] la Universitat de Łódź,[2] la Universitat Catòlica de Lublin, i la Universitat de Stefan Wyszyńesquí a Varsòvia).[3][4][5][6][7]
Obres
Novel·les
- Opowieść o Halinie, córce Piotra z Krępy (1991)
- Cień Władcy Sabatu (1993)
- Pąsowy liść klonu (2012)
- Uwikłany (2013)
- Szepty i cienie (2013)
- Ziarna ocalenia (2013)
- Wieszczba krwawej głowy (2017)
Reculls de novel·les curtes
- Gałązka rajskiej jabłoni, (1991)
- Tam Lin i królowa elfów, (2008)
- Tajemnica Wysp Koralowych, (2013)
- Strzyga, (2006, rééd. 2008, 2014)
- W stronę horyzontu Opowieści niezwykłe, (2017); edició ucraïnesa: В бік виднокраю. Оповідки незвичайні, (2017)
Poesia
- Tarnina, (1991)
- Pochody (1991); edició anglesa : The marchers (2000)
- Poezje zebrane (2015); edició italiana: Poesia di Andrzej Juliusz Sarwa (2017)
Ciències de les religions
- Herezjarchowie i schizmatycy, (1991)
- Rzeczy ostateczne człowieka i świata Eschatologia Kościoła Wschodniego (2003)
- Rzeczy ostateczne człowieka i świata Eschatologia islamu (2003)
- Rzeczy ostateczne człowieka i świata Eschatologia zaratusztrianizmu (2005)
- ycie przed życiem, życie po życiu? Rzeczy ostateczne człowieka i świata w tradycjach niebiblijnych (2010)
Bibliografia
- Dr Małgorzata Ogorzałek, Andrzej Sarwa. Twórczość i dokonania w 60. rocznicę urodzin, Sandomierz 2013[8]
- Andrzej Cebula – redaktor, Dr Alfred Palla – teolog i biblista, Piotr Pawłowski – archiwista, Dr hab Piotr Sobolewski – lekarz, Dariusz Fugiel – społecznik, Bogusław Kędziora – bibliofil, biznesmen, Szczepan Siudak – artysta rzeźbiarz, Dr Piotr Sławińesquí – historyk: O Andrzeju Sarwie z okazji 60. rocznicy urodzin:[9]
- Dr Małgorzata Ogorzałek, Andrzej Sarwa – dorobek i osiągnięcia w 40. rocznicę pracy twórczej, Sandomierz 2015,Katalog Biblioteki Narodowej (dostęp: 24 lipca 2016)
- Justyna Nowosielecka, Twórczość niebanalna i eksperymentalna Andrzeja Sarwy, praca magisterska napisana pod kierunkiem dr hab. professor. UR Kazimierza Maciąga, Uniwersytet Rzeszowski Wydział Filologiczny Instytut Filologii Polskiej, Rzeszów 2013
- Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiei, Legitymacja nr 9338, Warszawa, dnia 28 Maja 2015: Pan Andrzej Juliusz Sarwa otrzymuje odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”
- Szef Urzędel do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją Nr 992/SU/17 z dnia 17.01.2017 r. wyróżnił Andrzeja Sarwę Medalem "Pro Patria", Legitymacja Nr 5988/17
Referències
- ↑ A. Sarwa. «Uniwersytet Jagielloński w Krakowie». Łódź: Instytut Religioznawstwa, Teoria mitu, Literatura: A. Sarwa, Eschatologia Kościoła Wschodniego, 2003.
- ↑ «Agnieszka Kołakowska: Agnieszka Kołakowska „Wszyscy jesteśmy Azjaci!”, czyli Starego Poety pytania o tożsamość: perspektywa postkolonialna, Czytanie Literatury : łódzkie studia literaturoznawcze nr 1, 39–48, p. 45 -».
- ↑ «A. Sarwa "Udręczeni przez demony": O całkowitym opętaniu. Istota właściwego opętania [possessio –]».
- ↑ «Anna Kotula-Sowa: Forum Filozoficzne. Czego sie obawiali starożytni Arabowie? Dżinn – wszechobecne zło [w: Zło ukryte w mrokach Dżahilijji, Instytut Filozofii Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów 2010, p. 194. –]». Arxivat de l'original el 2017-03-19. [Consulta: 13 abril 2020].
- ↑ «Ks. prof. Aleksander Posacki SJ, członek-ekspert Międzynarodowego Stowarzyszenia Egzorcystów,założonego przez ks. Gabriela Amortha, Nie daj sie uwikłać, [w: Rodzina Katolicka, 19 November 2012 –]». Arxivat de l'original el 19 de març 2017. [Consulta: 13 abril 2020].
- ↑ «Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Instytut Orientalistyki, Wstęp do wiedzy o religiach Iranu, Literatura: A. Sarwa, Eschatologia islamu, Łódź 2003 –».
- ↑ «Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie: Wydział Teologiczny – Instytut Teologii Ogólnej, Teologia dogmatyczna – eschatologia, Literatura: A. Sarwa, Syn zatracenia. Zaświaty w wierzeniach Kościołów tradycji katolickiej, Sandomierz 2006 –».
- ↑ «Katalog Biblioteki Narodowej».
- ↑ «Sandomierska Strefa». Sierpień-Wrzesień 2013, Nr 8-9/2013, ISSN 2084-3275, s. 2–14.[Enllaç no actiu]
|
|