Zbog finanscijskih zahtjeva Laskera, prijetilo je otkazivanje turnira. Lasker je tražio fiksni honorar nezavisan od rezultata turnira, za razliku od Tarrascha koji honorar nije zahtijeva. Gradonačelnici Düsseldorfa i Münchena, Wilhelm Marx i Wilhelm von Borscht, su dobrovoljnim prilozima obezbijedli sredstva, te je dogovoreno da se turnir održi u ova dva grada. Pobjednik je trebao postati igrač koji prvi skupi 8 pobjeda. Premija za pobjedu je bila 4.000 maraka, dok bi poraženi dobio 2.500 maraka. Osim toga Lasker je dobio dodatni honorar u iznosu od 7.500, dok je Tarasch odustao od honorara.[9]
Prva partija prvenstva odigrana je u ponedjeljak 17. augusta 1908. u 14:45 u Düsseldorfu i prvenstvo je trebalo trajati do 31. augusta 1908. u Münchenu. Ako bi se jedna partija završila 26. augusta, slijedeći dan ne bi se igrala nova partija, nego bi se slijedeća igrala u Wiesbadenu. Svake sedmice bi se igralo šest dana, a igralo bi se 6 sati poslijepodne i navečer, stim da se nova partija ne bi igrala, ako bi se taj dan prekinuta patija nastavila. Svaki igrač je imao pravo na jedan slobodan dan, koji bi se morao prijaviti najmanje jedan sat prije početka partije. Vremena partija u Düsseldorfu su bila prvi dan od 15-19 sati, a ostale su se partije igrale od 12:30-16:30 i od 18:00-20:00 sati. Predviđeno je bilo 1 sat za 15 poteza. Prva kontrola vremena bila je nakon četiri sata neprekinute igre i 30 odigranih poteza. Razlika u ograničenju vremena, kažnjavala se gubitkom partije. Sudija meča je bio predsjedavajući Šahovskog kluba Stuttgart Otto Rosenfeld. Osim ovigh pravila, važćilo je i pravilo 50 poteza. Analiza partija od strane trećih lica bila je zabranjena i vodila je gubitku partije. Autorska prava partija pripala su igračima, s tim da je Tarrasch svoja prava prenijeo na Njemački šahovski savez.
Prvenstvo je trajalo od 17. augusta do 30. septembra i završilo je ubjedljivom pobjedom Laskera 8:3. Prve četiri partije igrane su u dvorani izložbene hale Kunstpalast u Düsseldorfu,[10] a ostale u Münchenu. Lasker je nakon četiri partije vodio sa 3:1, a Tarrasch je tvrdio da je uzrok slabim igrama kratko pripremno vrijeme, te vjetrovita klima Düsseldorfa.[11]
Nakon ovako visokog poraza Tarrasch se nije oporavio, te je na slijedećim turnirima bilježio loše rezultate. Lasker je 1910. godine odigrao još dva meča za titulu prvaka protiv Schlechtera i Janowskog, koji po mišljenjima svjetskih šahovskih stručnjaka nisu zadovoljavali visoke kriterije za izazivača, a status prvaka svijeta izgubio je 1921. protiv kubanskog velemajstora Capablance.