Planetarna maglina

Planetarna maglina je astronomski objekat koja se sastoji od simetričnih oblaka međuzvjezdanog gasa i prašine. Imaju oblik prstena ili omče.^[1]

Razvoj

Kada prosječna zvijezda poput našeg Sunca počne da umire, oslobađa prilikom toga gasove.^[1] Ovaj proces počinje u nestabilnoj fazi kada se zvijezda pretvara u crvenog diva. Materija se širi brzinom i do 60 km/s.^[1] Planetarne magline ubrajaju se u emisijske magline s jakim izvorima ultraljubičastog zračenja. Zračenje dolazi od zvijezde u centru magline. Naziv planetarna maglina je uveo njemačko-britanski astronom William Herschel. Prilikom posmatranja Urana 1781 godine Herschel je zapazio prstene gasa plave boje. Sličnost Uranovih prstenova sa oblikom maglina dala im je i takav naziv.^[1]

Poznate magline

Naziv [1]	Položaj[1]	Udaljenost sg[1]	Veličina sg[1]	Maglina[1]
Merope	Plejade	410	13	Odrazna
Mačje oko	Zmaj	3000	0,3	Planetarna
Vreća uglja	Južni krst	600	60	Tamna
Rak	Bik	6500	11 x 7,5	Ostaci supernove
Cirrus	Labud	1400	80	Ostaci supernove
M 27	Lisica	1000	1	Planetarna
Orao (M16)	Zmija	8500	15	Emisijska
Konjska glava	Orion	1500	2,1	Tamna
Lagune	Strijelac	5000	100	Emisijska
Omega	Strijelac	5000	40	Emisijska
Orion	Orion	1500	20	Emisijska
Prsten	Lira	2000	1	Planetarna
Tarantula	Veliki Magelanov oblak	160000	800-6000	Emisijska

Također pogledajte

• Emisijska maglina
• Tamna maglina
• Odrazna maglina

Reference

1. Linda K. Glover, 2005 - DIE GROSSE NATIONAL GEOGRAPHIC ENZYKLOPÄDIE WELTALL, National Geographic Deutschland, Hamburg ISBN 3-937606-26-2 njem.