Mašinski element (ili dio) predstavlja elementarnu komponentu mašine. Ovi elementi se sastoje iz tri osnovna tipa:
konstrukcione komponente kao što su: ramovi, ležajevi, osovine, žljebovi, pričvrščivaći, nosači i zaptivači,
mehanizmikoji kontrolišu kretanje na različite načine kao što su: mjenjač brzina, remeni ili lančani prenosnici, veze, ekscentri i vođeni sistemi, uključujući kočnice i kvačila, te
kontrolne komponente kao tipke, prekidači, indikatori, senzori, aktuatori i računarski kontroleri.[1]
Iako se općenito ne smatraju mašinskim elementima, oblik, tekstura i boja poklopaca su važni dijelovi mašine koji obezbjeđuju atraktivan i operativan izgled između mašinskih komponenata mašine i njenog korisnika.
Mašinski elementi su osnovni mašinski dijelovi i odlikuju se kao sastavni dijelovi mnogih mašina.[2] Većina je standardizirana na određene veličine iako se često koriste i posebno napravljeni dijelovi za specifične namjene.[3]
Mašinski elementi mogu biti odlike dijelova (kao što su navoji ili integralni klizni ležajevi) ili mogu biti zasebni dijelovi, kao što su točkovi, osovine, remenice, kotrljajući elementi ležajeva, ili zupčanici. Sve jednostavne mašine se mogu opisati kao elementi mašina, a mnogi elementi mašina uključuju koncepte jednog ili više jednostavnih mašina. Naprimjer, vijak sadrži navoj, koji se može definisati kao nagnuta ravan omotana oko cilindra.
Mnoge aktivnosti usmjerene ka mehaničkom dizajnu, pronalasku izuma i obavljanju inženjerskih poslova zahtjevaju poznavanje različitih mašinskih elemenata i inteligentnu i kreativnu kombinaciju ovih elemenata sa ciljem izrade komponente ili sklopa koji ispunjava zahtjeve (služi aplikaciji).
Mašinski elementi moraju biti verificirani i certificirani da su proizvedeni u skladu sa svim navedenim zahtjevima kako bi se osigurao kvalitet i sigurnost.[4]
