hridi i stijene Clerke i Shag Rocks (sa Crnom stijenom, Black Rock).
Priroda
Zaliv Stromness u Južnoj Georgiji
Glavno ostrvo Južna Georgia je dugo otprilike 160 km i do 30 km široko. Zahvata površinu od 3.756 km², što čini 96% površine teritorije Južne Georgije i Južnih Sendvičkih Ostrva (3903 km²). Na istočnoj obali ostrva nalazi se Grytviken, raniji glavni grad i najveće naselje Južne Georgije. Ono je danas nenaseljeno. Nedaleko odatle, u King Edward Pointu stacionirana su dva službenika britanske vlade i svojim porodicama. Ljeti, tu žive i četvorica uposlenika muzeja. Zimi u King Edward Pointu živi do devet istraživača Britanske Antarktičke Stanice (British Antarctic Survey), a ljeti bude i do 18 osoba. Stalna prisutnost uposlenika stanice služi i u političke svrhe, jer se time cementira britanski suverenitet nad ostrvima naspram argentinskih težnji za vlast nad ovim područjem.
Cijelo ostrvo je brdovito, obala razuđena, a površina veći dio godine pokrivena ledom. Ljeti gotovo 75% površine ostrva je pod ledom.[1] Jedanaest vrhova na ostrvu je više od 2.000 metara nadmorske visine, a kao najviši vrh se smatra Mount Paget sa 2.934 metra.
Historija
Ostrvo je prvi put otkrio londonski trgovac Antoine de la Roché 1675. godine. Poslije njega do ostrva je došao španac Gregorio Jerez na trgovačkom brodu Leon 28. ili 29. juna 1756. godine.[2]
James Cook je došao do Annenkovog ostrva u blizini obale Južne Georgije 14. januara 1775. a tri dana kasnije usidrio se u zalivu koji je nazvao Zaliv Possession. Cook i njegova posada su došli na obalu i sačinili kartu ostrva, te ga proglasili britanskim posjedom. Ostrvo je kasnije dobilo ime po britanskom kralju Georgeu III.
