PROFILBARU.COM

Estonija je članica Evropske unije i eurozone i, prema MMF-u, razvijena zemlja.^[1]

Pregled

Prije Drugog svjetskog rata, ekonomija Estonije bila je bazirana na agrikulturi, ali postojao je značajan sektor znanja, sa univerzitetskim gradom Tartu poznat po naučnim doprinosima i rastućim industrijskim sektorom, jednak onome kod susjedne Finske. Proizvodi kao što su puter, mlijeko i sir su bili naširoko poznati na zapadnoevropskim tržištima. Glavna tržišta su bila Njemačka i Ujedinjeno Kraljevstvo, i samo 3% od ukupne prodaje je bilo u susjednom SSSR-u.

Aneksija Estonije od strane SSSR-a 1940. godine i naredno nacističko i sovjetsko uništenje tokom Drugog svjetskog rata osakatilo je ekonoiju Estonije. Poslijeratna sovijetizacija života je nastavila sa integracijom ekonomije i industrije Estonije unutar centralno planirane strukture SSSR-a. Prije rata, Estonija i Finska imali su relativno sličan standard života. Do 1987, BDP kapitalističke Finske po stanovniku dosegao je 14.370 $, dok je komunističke Estonije bio oko 2.000 $.^[2]

Nakon što se Estonija udaljila od komunizma krajem 1980tih i postala nezavisna kapitalistička ekonomija 1991. godine, pojavila se kao pionir globalne ekonomije. Godine 1994, postala je jedna od prvih država u svijetu koja je prihvatila poresku osnovicu, sa uniformnom stopom od 26% bez obzira na osobni prihod. Između 2005. i 2008. godine, osobni porez na dobit bio je smanjen od 26% na 21% u nekoliko koraka. Estonija je dobila više stranih investicija po osobi u drugoj polovini 1990tih nego ijedna druga država u Centralnoj i Istočnoj Evropi.^[2] Država je brzo hvatala korak sa EU-15, njen BDP po stanovniku je narastao od 34,8% od EU-15 prosjeka u 1996 do 65% u 2007. godini, jednako sa ostalim centralnoevropskim državama.^[2] Već je rangirana kao država sa visokim prihodom od strane Svjetske banke. Paritet kupovne moći države, dobar pokazatelj bogatstva, bio je 23.631 $ u 2012. godini prema Svjetskoj banci,^[3] između onih od Portugala i Litvanije, ali ispod onoga od dugogodišnjih članica EU kao što su Grčka i Španija. Zbog svojih ekonomskih performansi nakon raspada SSSR-a, Estonija je bila nazivana Baltičkim tigrom.

Zaposlenost

Estonija ima oko 600.000 zaposlenih, ali ima manjak stručnog kadra, pa zbog istih nedostataka cijeloj Evropi vlada ima povećane kvote radnih viza za neevropske građane, iako je to kriticizirano kao neadekvatno za oslovljavanje nedostataka.

Recesija iz kasnih 2000tih, skoro istovremen neuspjeh s izmjenama u estonskom zakonodavstvu za porastom fleksibilnosti tržišta rada (čineći lakšim za kompanije da otpuštaju radnike) učinilo je da porast nezaposlenih naraste na 18,8% kroz period krize, a zatim da se stabilizira na 13,8% do ljeta 2011, kako se ekonomija oporavila na bazi povećanog izvoza; unutarnja potrošnja, a samim tim i uvoz, su pali; a rezovi su izvršeni u javnim finansijama.^[4]

Trgovina

Država	Izvoz	Uvod
Finska	16%	14%
Švedska	19%	8%
Latvija	10%	9%
Litvanija	6%	9%
Njemačka	5%	11%
Rusija	7%	6%
Holandija	3%	6%

Estonija izvozi mašineriju opremu (33% od svih izvoza godišnje), drvo i papir (15% od svih izvoza godišnje), tekstil (14% od svih izvoza godišnje), prehrambenih artikala (8% od svih izvoza godišnje), namještaj (7% od svih izvoza godišnje), i metale i hemijske proizvode.^[5] Estonija također izvozi 1.562 miliona megavatsati električne enrgije godišnje.^[5] Estonija uvozi mašineriju i opremu (33,5% od svih uvoza godišnje), hemijske proizvode (11,6% od svih uvoza godišnje), tekstile (10,3'% od svih uvoza godišnje), prehrambenih proizvoda (9,4% od svih uvoza godišnje), i transportnu opremu (8,9% od svih uvoza godišnje).^[5] Estonija uvozi 200 hiljada megavatsati struje godišnje.^[5]