Infekcije zbog C. perfringens pokazuju dokaze tkivnih nekroza, bakteremija, emfizemnogholecistitisa i plinske gangrene, poznate i kao klostridijalna mionekroza. Specifični naziv perfringens izveden je iz latinskogper (što znači "kroz") + frango (=rasprsnuti), a odnosi se na poremećaj tkiva koji nastaje tokom razvoja gangrenskog plina.[6] Toksin koji je uključen u plinsku gangrenu je α-toksin, koji se ubacuje u plazmamembranu ćelija, stvarajući praznine u membrani, koje narušavaju normalnu funkciju ćelije. C. perfringens može učestvovati u polimikrobnim anaerobnim infekcijama. Često se susreće kod infekcija kao komponenta normalne flore. U ovom slučaju, njegova uloga u bolesti je mala.
Aktivnost C. perfringens na mrtvim tijelima poznata je radnicima mrtvačnica kao tkivni plin. Izaziva izuzetno ubrzano raspadanje i ne može se zaustaviti normalnim mjerama balzamiranja. Te bakterije su otporne i na prisustvo formaldehida u normalnim koncentracijama.
Anaerobne infekcije rana, osobito one koje uzrokuju pripadnici roda Clostridium, mogu uznapredovati od inicijalne ozljede preko stadija celulitisa i miozitisa do mionekroze sa šokom, toksičnim delirijem. Pored toga, mogu konačno dovesti do smrti u roku od jednog do nekoliko dana.
Klostridijski celulitis (anaerobni celulitis) ispoljava se kao lokalizirana infekcija površne rane, obično tri dana nakon inicijalne ozljede. Infekcija se može širiti na velikoj površini duž fascijalnih ploha, često s jasnom krepitacijom i obilnim stvaranjem mjehurića plina, ali toksičnost je mnogo manje izražena nego kod ekstenzivne mionekroze. Često dolazi do stvaranja čirića sa smrdljivim, seroznim, smeđim iscjetkom.
Obezbojavanje i jaki edemi ekstremiteta su rijetki. Klostridijske infekcije povezane s primarnom vaskularnom okluzijom ekstremiteta, rijetko se šire dalje od demarkacijske linije ili progrediraju u tešku toksičnu mionekrozu.
Genom
C. perfringens ima stabilan G + C sadržaj oko 27–28% i prosječnu veličinu genoma od 3,5 Mb.[7] Genomi 56 sojeva C. perfringens postali su dostupni u NCBI bazi genoma za naučno istraživačku zajednicu. Genomičko istraživanje otkrilo je iznenađujuće veliku raznolikost u C. perfringens pangenomu, sa samo 12,6% jezgrenih gena, identifikovanih kao najdivergentnjie prijavljene Gram-pozitivne bakterije.[7] Ipak, nađeno da su 16S rRNK regije sojeva C. perfringens vrlo konzervirane (identitet sekvence >99.1%).[7]
^Juckett, G; Bardwell, G; McClane, B; Brown, S (2008). "Microbiology of salt rising bread". The West Virginia Medical Journal. 104 (4): 26–7. PMID18646681.