Сямён Мікалаевіч Крылоў

Сямён Мікалаевіч Крылоў
Віцебск, мітынг 7 лістапада 1918
Віцебск, мітынг 7 лістапада 1918
Дата нараджэння красавік 1892
Месца нараджэння
Дата смерці 13 мая 1938(1938-05-13) (46 гадоў)
Месца смерці
Грамадзянства
Род дзейнасці палітык

Сямён Мікалаевіч Крылоў (руск.: Семён Николаевич Крылов; красавік 1892, Белы — 13 мая 1935) — расійскі рэвалюцыянер, удзельнік усталявання савецкай улады на Віцебшчыне.

Біяграфія

Нарадзіўся ў красавіку 1892 года ў горадзе Белы Смаленскай губерні (цяпер Цвярской вобласці Расіі).

У 1909—1912 гадах вёў рэвалюцыйную агітацыйную працу сярод рабочых Белага і маскоўскага завода «Гужон». З 1913 года ў арміі. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі — старшыня палкавога і дывізіённага, намеснік старшыні корпуснага камітэтаў.

З 27 кастрычніка (9 лістапада) 1917 года — ваенны камендант і начальнік гарнізона Віцебска, член губвыканкама і губваенкама. Арганізаваў разгром часцей Ю. Доўбар-Мусніцкага на тэрыторыі губерні, абарону Віцебска ад кайзераўскіх войск[1].

У 1919 годзе — старшыня губернскага камітэта РКП (б). Пасля абвяшчэння 1 студзеня 1919 года ССРБ быў актыўным праціўнікам новай рэспублікі[2].

"

Камітэт Віцебскай арганізацыі РКП (бальшавікоў) самым рашучым чынам выказваецца супраць раздрабнення Савецкай Расіі на шэраг дробных «самастыйных» рэспублік.
...стварэнне Беларускай Рэспублікі не апраўдваецца ніякімі меркаваннямі. Край ужо даўно русіфікаваны, мовы і нацыянальнай культуры няма. Беларускіх тэндэнцый у шырокіх пралетарскіх і сялянскіх масах не мелася і не маецца.
З прычыны ўсяго гэтага камітэт прапануе ЦК партыі дадзеную пастанову канферэнцыі тэрмінова разгледзець і прапанаваць УЦВК Часовы рабоча-сялянскі ўрад Беларускай Рэспублікі распусціць[3].
Старшыня С. Крылоў

"

Зразумеўшы, што беларускую рэспубліку распускаць не збіраюцца, на пасяджэнні Віцебскага камітэта РКП(б) 22 студзеня 1919 года яго старшыня С. Крылоў праінфармаваў прысутных, што, згодна з пастановай губернскай партыйнай канферэнцыі, Віцебская губерня выдзелена са складу Беларускай рэспублікі, і гэта стала магчымым дзякуючы дапамозе кіраўніцтва Цэнтра. Пасля гэтага партыйны камітэт РКП(б) накіраваў у ЦК РКП(б) і ЦБ КП(б)Б тэлеграму «Аб выдзяленні са складу ССРБ» наступнага зместу[4]:

" Губернская канферэнцыя камуністаў пастанавіла выдзеліцца са складу Беларусі ў партыйных і савецкіх адносінах і далучыцца да Савецкай Расіі. Просім Цэка зацвердзіць пастанову № 64[4].

"

А 26 студзеня 1919 года пастанавіў вылучыць губерню са складу ССРБ і далучыць да РСФСР і ІV з’езд Саветаў Віцебскай губерні. Пастанова была прынята ў сувязі з тым, што паміж Віцебскай губерняй і Беларускай рэспублікай адсутнічаюць эканамічныя сувязі, а само насельніцтва губерні даўно русіфікавана[5][4].

На кіраўнікоў савецкай Беларусі А. Мяснікова і В. Кнорына (сакратар ЦБ КП(б)Б, член Часовага ўраду ССРБ) настойлівасць камісара Крылова зрабіла ўплыў. 27 студзеня ў тэлеграме ў адказ яны паведамілі, што ЦБ КП(б)Б пастанавіла «адмовіцца як у савецкіх, так і ў партыйных адносінах ад Віцебскай губерні, даўшы ёй поўную свабоду…». Такім чынам, расійскі сепаратыст Крылоў атрымаў перамогу[6].

З сакавіка 1919 года — камандзір брыгады, дывізіі на Паўднёвым фронце. У 1920—1921 гадах старшыня выканкама Севастопальскага гарадскога Савета рабочых і чырвонаармейскіх дэпутатаў і ВРК.

У 1921—1923 гадах у Віцебску — намеснік старшыні, старшыня выканкама Віцебскага губернскага Савета рабочых і чырвонаармейскіх дэпутатаў. У жніўні 1922 года адказным сакратаром Віцебскага губернскага камітэта РКП(б) быў прызначаны латыш Эдуард Меднэ, які прыехаў з Адэсы. Яго супрацьстаянне з Крыловым вылілася ў сакавіку 1923 года ў публічныя абвінавачванні з боку Сямёна Крылова і Мікалая Ігнацьева на канферэнцыі 1-га гарадскога раёна. Барацьба прымала і нацыянальныя формы[2].

З ліпеня 1923 па 24 ліпеня 1924 — старшыня выканкама Разанскага губернскага Савета рабочых і чырвонаармейскіх дэпутатаў. Пазней — старшыня Сярэдняволжскага крайкама УКП (б), загадчык сельскагаспадарчым аддзелам газеты «Праўда», у апараце ЦК УКП (б).

Памёр 13 мая 1935 года ў Калінінскай вобласці.

Памяць

Імем С. М. Крылова ў 1974 годзе названа вуліца ў Віцебску, на якой ён жыў да рэвалюцыі ў доме № 10.

Зноскі

  1. ↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — С. 509
  2. ↑ а б Витебская энциклопедия
  3. ↑ НАРБ. Ф. 1440. Воп. 3. Сп. 478. Л. 35–36. Копія.
  4. ↑ а б в Аляксандр Бараноўскі. Пазіцыя губернскіх улад адносна змянення адміністрацыйна-тэрытарыяльнай прыналежнасці Віцебскай губерні ў 1919—1924 гадах
  5. ↑ ДАВВ. — Ф. 1821. Воп. 1. Спр. 309
  6. ↑ svaboda.org

Літаратура

  • Крылоў Сямён Мікалаевіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 4: Кадэты — Ляшчэня / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1997. — 432 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0041-2.
  • Крылов Семён Николаевич // Витебск: Энциклопедический справочник (руск.) / Гл. редактор И. П. Шамякин. — Мн.: БелСЭ им. П. Бровки, 1988. — 408 с. — ISBN 5-85700-004-1.

Спасылкі

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!