Плошча вострава — 163 км². Насельніцтва — 903 чал. (2010 г.)
Геаграфія
Востраў Сан-Сальвадор знаходзіцца ў 309,8 км на паўднёвы ўсход ад Насау, сталіцы Багамскіх Астравоў, і ў 8624,75 км на паўднёвы захад ад Мінска. Прасціраецца прыкладна на 21 км у даўжыню і 8 км у шырыню.
Сфарміраваны каля 2 — 1 млн гадоў таму караламі. Выкапнёвыя каралы часцяком знаходзяць каля Коўкберн-Таўна, галоўнага паселішча на востраве.
Сан-Сальвадор вельмі нізкі. Найвышэйшы пункт — 1,049 м над узроўнем акіяна. Берагі пясчаныя. Шмат пляжаў. Значная частка паверхні занята ўнутранымі лагунамі. Найбольшая з іх мае назву Вялікае возера.
Акіян каля Сан-Сальвадора знакаміты сваёй празрыстасцю (да 150 м бачнасці).
Клімат пераходны ад трапічнага да субтрапічнага. Востраў знаходзіцца ў зоне ўздзеяння трапічных цыклонаў.
Гісторыя
Гуанахані (малюнак 1685 г.)
Старажытная гісторыя вострава Сан-Сальвадор мала вядомая. Мяркуюць, што менавіта яго 12 кастрычніка1492 г. адкрыў Хрыстафор Калумб. У апісанні вялікага мараплаўца, першы адкрыты ім у Новым Свеце востраў меў вялікую ўнутраную лагуну, прасторную гавань, быў населены міралюбнымі індзейцамі-лукая. Яны называлі сваю малую радзіму Гуанахані. Калумб даў востраву іншае найменне Сан-Сальвадор у гонар збавіцеля.
Сучасны востраў Сан-Сальвадор сапраўды падыходзіць да апісання, пакінутага Калумбам. Аднак існуюць і іншыя астравы-кандыдаты, каб звацца Гуанахані. Дакладны лёс мясцовых індзейцаў не вядомы. Хутчэй за ўсё, пазней яны былі вывезены з вострава іспанцамі ў якасці таннай працоўнай сілы.
У 1925 г. востраў быў вызначаны як першая зямля, адкрытая Калумбам, і канчаткова атрымаў назву Сан-Сальвадор.
Інфраструктура
Адміністрацыйны цэнтр Сан-Сальвадора — Коўкберн-Таўн з’яўляецца адносна невялікім паселішчам з некалькімі сотнямі жыхароў. На поўнач ад яго знаходзяцца міжнародны аэрапорт, марскі курорт і навукова-даследчы цэнтр. У Коўкберн-Таўне працуе марскі порт. Яшчэ два прычалы размешчаны на поўдні і на поўначы Сан-Сальвадора.
