Эмблема цэнтра «Міратворац» (выкарыстоўвалася з 2014 па 2022 гг.)Супрацоўнікі Цэнтра «Міратворца»
Сайт «Міратворца» — інтэрнэт-прадстаўніцтва Цэнтра даследавання прыкметаў злачынстваў супраць нацыянальнай бяспекі Украіны, міру, бяспекі чалавецтва і міжнароднага правапарадку.
Агульныя звесткі і гісторыя стварэння
Створаны ўвесну 2014 года групай навукоўцаў і адмыслоўцаў па пытаннях даследавання згаданых фактараў як такіх, што складаюць істотную пагрозу ўкраінскай дзяржаве і супольнасці, у межах работы валанцёрскай групы «Народны тыл»[3].
Мэтай цэнтра з’яўляецца наданне інфармацыйна-кансультацыйнай дапамогі органам выканаўчай улады з мэтай канчатковага ўсталявання міру ва Украіне. У сваёй рабоце асаблівую ўвагу Цэнтр надае праявам тэрарыстычнай і сепаратысцкай дзейнасці на тэрыторыі Украіны.
Крыніцамі інфармацыі для работы Цэнтра з’яўляюцца, у першую чаргу, агульнадаступныя матэрыялы, што месцяцца ў сетцы Інтэрнэт, друкаваных выданнях, і інш. Апроч таго, Цэнтр карыстаецца інфармацыяй, якую даюць прыватныя асобы на ўмовах канфідэнцыйнасці; згодна з дзейным заканадаўствам Украіны, інфармацыя, якая змяшчаецца ў ананімных зваротах, у рабоце Цэнтра не выкарыстоўваецца.
Цэнтр працуе ў партнёрстве са службай бяспекі Украіны, Генеральным штабам Узброеных сіл Украіны, Міністэрствам унутраных спраў Украіны, Дзяржаўнай памежнай службай Украіны і Дзяржаўнай пенітэнцыярнай службай Украіны.
Дзякуючы рабоце Цэнтра на працягу 2014 года на тэрыторыі Украіны была ідэнтыфікаваная і затрыманая значная колькасць тэрарыстаў, расійскіх наймітаў і прадстаўнікоў сепаратысцкіх рухаў. Высокую ацэнку рабоце Цэнтра даў, у тым ліку, камандзір батальёна «Міратворца» Андрэй Тэтэрук[4] і дарадчык міністра ўнутраных спраў Украіны Антон Герашчанка[5].
Практычна з самага пачатку работы сайта «Міратворца», з улікам яго эфектыўнасці і выкліканай гэтым панікай у шэрагах сепаратыстаў, яго базу даных ў расійскім і прарасійскім друку пачалі называць «расстрэльнымі спісамі»[6][7][8].
Станам на 13 красавіка 2015 года база даных «Міратворцы» складала больш за 30 тысяч асоб.
Дэвізам сайта і цэнтра з’яўляецца лацінскі выраз «Pro bono publico» (Дзеля супольнага дабрабыту).
Аперацыі
Увесну 2015 года стала вядома пра некалькі спецаперацый, здзейсненых супрацоўнікамі Цэнтра:
Аперацыя «Гюльчатай». Скарыстаўшы медыйны рэзананс, выкліканы забойствамі Алега Калашнікава і Алеся Бузіны, Цэнтр атрымаў даныя вялікай колькасці (некалькіх тысяч або дзясяткаў тысяч) баевікоў ДНР і ЛНР, расійскіх наймітаў, вайсковаслужбоўцаў РФ, якія ваююць на тэрыторыі Украіны, і інш.[9][10]
Аперацыя «Разводной ключ». Падчас аперацыі былі перахопленыя некалькі сотняў тысяч еўра і спецыяльны вайсковы рыштунак, сабраныя прыхільнікамі ДНР і ЛНР у краінах ЕС і ЗША, і скіраваныя на патрэбы УСУ [11][12]. Таксама падчас аперацыі супрацоўнікі Цэнтра атрымлівалі аператыўную інфармацыю пра дзеянні баевікоў у раёне Славянска і Краматорска[11]. Згодна з некаторымі крыніцамі, падчас аперацыі «Разводной ключ» цэнтр «Міратворца» выступаў прыкрыццём замежнай дзейнасці СБУ[13].
Аперацыя атрымання з акупаваных тэрыторый анкетных даных на 1542-х баевікоў незаконных узброеных фармаванняў (гл. ілюстрацыю з твітэра сайта).
Пасля здзяйснення гэтых аперацый супрацоўнікі Цэнтра былі ўзнагароджаныя медалямі і імянной зброяй[14][15].
Спробы закрыцця сайта
Пасля таго, як сайт «Міратворца» атрымаў вядомасць і здольнасць утвараць медыйны рэзананс у звязку з праведзенымі супрацоўнікамі Цэнтра спецаперацыямі, амбудсмен Украіны Валерыя Луткоўская выступіла з патрабаваннем закрыцця сайта і прыпынення работы Цэнтра, матывуючы гэта неправамерным выкарыстаннем асабістых даных патэнцыяльных тэрарыстаў[16]. У адказ Служба Бяспекі Украіны распаўсюдзіла заяву са сцвярджэннем, што не знаходзіць парушэнняў заканадаўства Украіны ў дзейнасці сайта «Міратворца»[17].
13 мая 2016 года было абвешчана аб закрыцці сайта, пры гэтым заяўлялася, што ўся сабраная інфармацыя будзе выкладзеная адкрыты доступ на іншых пляцоўках[18][19][20]. Тым не менш, 19 мая сайт зноў аднавіў працу, а 20 мая на ім быў апублікаваны абноўлены спіс акрэдытаваных уладамі самаабвешчанай ДНР работнікаў СМІ[21].
Былы намеснік міністра інфармацыйнай палітыкі Таццяна Папова абвінаваціла ў ціску на журналістаў дэпутатаў Вярхоўнай рады ад «Народнага Фронта» А. Герашчанка, Андрэя Цецярука і Дзмітрыя Тымчука ў сувязі з крытыкай публікацыі на сайце даных журналістаў. Папова заявіла: «Пачалася кампанія па разварушванні нянавісці да журналістаў і да мяне, пагрозы. Мы падавалі заявы ў паліцыю, безвынікова. Затым было заклейванне шкла ў аўто Радыё «Свабода», калі яны здымалі ў МУС»[22][23].
15 лістапада 2018 года Міністэрства замежных спраў Германіі асудзіла ўключэнне экс-канцлера ФРГ Герхарда Шродэра ў базу даных украінскага сайта «Міратворца» і запатрабавала ад улад Украіны дамагчыся закрыцця інтэрнэт-рэсурсу[24].
У кастрычніку 2019 года маніторынгавая камісія ААН па правах чалавека заклікала Вярхоўную Раду ініцыяваць закрыццё «Міратворца» з-за размяшчэння на ім персанальных даных людзей і тым самым стварэння пагрозы іх бяспецы[25]. Спікер Вярхоўнай Рады Дзмітрый Разумкоў у адказ заявіў, што парламент не мае паўнамоцтваў ініцыяваць закрыццё інтэрнэт-рэсурсаў, таксама заклікаўшы ўкраінскія медыя і сайты дзейнічаць у межах закона[26].
.svg){kind=logo}
