Леў Шаптыцкі

Леў Шаптыцкі
каталіцкі архібіскуп з 1 лютага 1778
Дыяцэзія	Руская ўніяцкая царква
Папярэднік	Феліцыян Піліп Валадковіч
Пераемнік	Ясон Смагаржэўскі
дыяцэзіяльны біскуп^[d] з 9 сакавіка 1748
Дыяцэзія	Ukrainian Catholic Archeparchy of Lviv^[d]
Папярэднік	Onufrii Shumlianskyi^[d]
Пераемнік	Petro Bilyanskyi^[d]
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне	29 жніўня 1717(1717-08-29) Пшэмысль, Рускае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая або Шэптычы, Самбірскі раён^[d], Драгобыцкая вобласць, УССР
Смерць	24 мая 1779(1779-05-24) (61 год) Радамышль, Гетманшчына
Дынастыя	Шаптыцкія^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Леў III Шаптыцкі (у свеце Леў Людовік Шаптыцкі;^[1] 23 жніўня 1717, Шапцічы, цяпер Самбірскі раён Львоўскай вобласці — 13 мая 1779, Радамышль) — украінскі царкоўны дзеяч, грэка-каталіцкі мітрапаліт Кіеўскі, Галіцкі і ўсяе Русі.

Біяграфія

Нарадзіўся 23 жніўня 1717 г. у в. Шэптычы (цяпер Самбірскі раён Львоўскай вобласці, Украіна).

Вучыўся ў Папскіх калегіях тэатынаў у Львове і Рыме.

Уступіў у базыльянскі ордэн, падчас Дубенскай капітулы (1743) стаў архімандрытам у Мелеху. Пасля смерці дзядзькі Атанасія Шаптыцкага ў 1748 г. названа яго біскупам Львоўскім, Галіцкім і Камянецкім.

З пераходам Галічыны ў склад Свяшчэннай Рымскай імперыі Л. Шаптыцкі стаў на абарону сялянства, што выклікала непрыняцце часткі шляхты. Біскуп Леў стварыў капітулы пры трох сваіх саборах; У выніку яго мерапрыемстваў 1774 г. у Вене быў створаны «Barbareum» для ўсіх грэка-католікаў Аўстрыйскай манархіі. Л. Шаптыцкі дамагаўся аднаўленьня Галіцкай мітраполіі; падрыхтаваў заснаванне Генеральнай семінарыі (цяпер Львоўская духоўная семінарыя Святога Духа ) у Львове.

1762 год Кіеўскі мітрапаліт Феліцыян Валадковіч прызначыў Шаптыцкага сваім каад'ютарам з правам спадчыны. Пасля смерці Феліцыяна (Валадкавіча), у 1778-1779 гадах кіраваў Кіеўскай мітраполіяй.

1 чэрвеня 1766 г. асвяціў (пышна, на сродкі фундатара Мікалая Васіля Патоцкага) новы касцёл Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гарадзенцы^[2].

Лацінскі арцыбіскуп Львоўскі Вацлаў Серакоўскі канфліктаваў з ім, бо уніяцкі біскуп спрабаваў утварыць уніяцкую мітраполію з цэнтрам у Львове.

Памёр у Радамыслі.

Абвяшчэнне цудатворнага абраза «Валадарка Карпат»

1736 г. абраз Маці Божай Гошэўскай заззяў вялікім ззяннем, а потым на твары Маці Божай засталася раса, а з Яе вачэй цяклі слёзы, сведкамі чаго былі шматлікія людзі і мясцовы святар. Леў Шаптыцкі, правёўшы царкоўнае следства, асобным указам абвясціў абраз Божай Маці з Гошаўскага манастыра цудатворным. З таго часу абраз Маці Божай Гошевской праславіўся шматлікімі цудамі, якія былі дэталёва даследаваны і занесены ў спецыяльную кнігу, і атрымаў назву «Каралева Карпат» .

Заўвагі

1. Orłowicz M. Ilustrowany przewodnik po Lwowie ze 102 ilustracjami i planem miasta.— Lwów-Warszawa, 1925. — S. 150. (польск.)
2. Barącz S. Pamiątki buczackie. — Lwów : Drukarnia «Gazety narodowej», 1882. — S. 56. (польск.)

Літаратура

• Войтовіч Л. Шаптыцкі // 633—634 // Енциклопедія історії України^[ru] : у 10 т. / редкол.: В. А. Смолій^[ru] (голова) та ін. ; Інститут історії України НАН України. — К.: «Наукова думка^[ru]», 2013. — Т. 10 : Т — Я.— С. 633—634. — ISBN 978-966-00-1359-9. (укр.)
• Енциклопедія українознавства  (укр.). У 10-х томах. / Головний редактор Володимир Кубійович  (руск.). — Париж, Нью-Йорк: «Молоде життя  (укр.)»-«НТШ  (руск.)»; 1954—1989, 1993—2000.