У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл.
Кота.
Кота (саманазва கோட்டா ) — малы народ на поўдні Індыі. Жывуць на тэрыторыі штатаў Тамілнад, Карнатака, Керала, Андхра-Прадэш. Агульная колькасць — 1 700 чал.[1].
Паходжанне
Кота — блізкія суседзі тода, размаўляюць на падобнай мове, аднак, у адрозненне ад апошніх, спецыялізуюцца на рамястве, а не на жывёлагадоўлі. Як і тода, яны лічаць сябе мясцовымі карэннымі жыхарамі, створанымі іх галоўным бажаством. Генетычныя даследаванні паказваюць іх блізкасць да іншых дравідамоўных народаў Індыі. Асаблівасці культуры кота тлумачаць іх працяглым існаваннем у горнай мясцовасці ізалявана ад цывілізацыі.
Традыцыйная культура
Галоўным заняткам кота з’яўляецца рамяство. Яны лічацца добрымі кавалямі, гарбарамі, ювелірамі, плятуць кошыкі, робяць парасоны і г. д. Суседнія плямёны запрашаюць кота пад час святаў у якасці артыстаў. Земляробства з’явілася толькі ў канцы XIX ст. і абмежавана агародніцтвам. Некаторыя надзелы кота атрымалі ў карыстанне ад суседзяў-тода, за што выплачваюць ім даніну часткай ураджаю. Акрамя таго, у кота здаўна прынята рабіць цырыманіяльныя падарункі пэўным родам тода.
Існуе шмат традыцыйных забарон, якія абмяжоўваюць кота ў іх занятках (у прыватнасці, жывёлагадоўляй) і перайманні сучасных тэхналогій. Але, у адрозненне ад суседзяў, яны ядуць мяса, яйкі, выменьваюць у тода малако, масла і тварог на гародніну і рамесныя вырабы.
Вёскі кота невялікія, рэдка перавышаюць 40-60 хацін. Іх насельніцтва падзяляецца на 3 экзагамныя групы керы (літаральна «вуліца»). Шлюбы знутры кожнай з іх забаронены, аднак магчыма ўзяць шлюб з прадстаўніком сваёй керы з іншай вёскі. На чале вясковай абшчыны стаяць старшыні готга-рн, аднак іх улада абмежавана.
Звычайная вопратка ў мужчын і жанчын складаецца з белай кашулі, доўгай насцегнавой повязі і наплечнага пакрывала.
Сем’і пашыраныя і нуклеарныя. У мінулым былі распаўсюджаны паліандрычныя шлюбы. Главой сям’і з’яўляецца мужчына. Спадчына перадаецца па мужчынскай лініі.
Мова
Мова кота належыць да дравідыйскай групы моў. Блізкая да мовы тода. Пісьмовасць пераважна на аснове тамільскага алфавіта.
Рэлігія
Традыцыйная рэлігія — політэізм, шанаванне шматлікіх багоў і духаў. З пачатку XX ст. яна ўвабрала ў сябе многія рысы індуізму. Кота будуюць храмы. Вылучаецца пласт святароў.
Зноскі
Спасылкі
