PROFILBARU.COM

Замак Лекё
	Замак
Замак Лекё
	58°40′30″ пн. ш. 13°13′12″ у. д.HGЯO
Краіна	Швецыя;
Месцазнаходжанне	Лідчэпінг;
Архітэктурны стыль	барока
Дата заснавання	1298
Сайт	lackoslott.se (англ.) (ням.) (шведск.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Замак Лекё (швед. Läckö slott) — замак на захадзе Швецыі, у гістарычнай правінцыі Вестэргётланд (цяпер — лен Вестра-Гёталанд), на востраве Коландсё возера Венерн.

Гісторыя

Замак быў пабудаваны ў 1298 годзе біскупам горада Скара Брынальфам Альгатсанам. Будынак быў у XIV стагоддзі перабудаваны. У канцы 1470-х гадоў замак быў моцна пашкоджаны пажарам. На яго месцы ў 1478—1505 біскупам Брунальфам Герлахсанам узводзіцца новая крэпасць з дзвюма бакавымі вежамі. У 1505 годзе будаўніцтва было працягнута біскупам Вінцэнтыусам. У 1520 годзе Вінцэнтыус падчас Стакгольмскай крывавай лазні быў пакараны смерцю. У тым жа годзе замак пераходзіць да каталіцкага біскупа Магнуса Харальдсана, аднак ён з прычыны правалу змовы знаці Вестэргётланда ў 1529 годзе вымушаны быў бегчы са Швецыі. У 1527 годзе ў выніку Рэфармацыі ў краіне замак Лекё становіцца ўласнасцю караля Густава I Васа.

У 1543 годзе замак пераходзіць у рукі рэгента Свантэ Стурэ. Затым яго атрымлівае і рэстаўруе барон Ходэншэльд Більке, муж Ганны Стурэ. У 1591—1593 гадах Лекё зноў належыць каралю Швецыі. У 1593 барон Більке вяртае сабе замак, аднак затым ён быў абвінавачаны ў дзяржаўнай здрадзе, пасаджаны ў турму і ў 1605 годзе пакараны смерцю. У 1600 замак атрымлівае ў сваё распараджэнне — да вяселля з прынцэсай Марыяй-Лізаветай — герцаг Юхан Эстэргётландскі (1589—1618), адзіны сын караля Юхана III і яго жонкі, Гунілы Юхансдотэр (Бельке). Аднак у 1610 годзе Лекё зноў вяртаецца ва ўласнасць дзяржавы.

З 1615 года замак і прылеглыя ўгоддзі належаць графу Якабу Дэлагардзі, які пачынае яго грандыёзную перабудову. Пасля яго смерці працы тут працягвае сын Якаба, канцлер каралеўства Магнус Габрыэль Дэлагардзі. Замак быў перабудаваны ў стылі барока, для прац былі прыцягнуты архітэктары, мастакі і скульптары з-за мяжы, галоўным чынам з Германіі. Падчас рэдукцыі 1681 года замак Лекё быў вернуты кароне, а ўтвораны вакол яго феод ліквідаваны.

У 1684 годзе ўладальнікам замка становіцца Бернт Папегая, які атрымаў тытул «капітан Лекё». У 1719 годзе замак арандуе граф і канцлер Карл Густаў Дзюкер, у 1732 ён пераходзіць да канцлера графа Класу Экебладу. На працягу XVIII—XIX замкам па чарзе валодае цэлы шэраг шведскіх арыстакратычных фамілій. У 1845—1914 гадах ён належыць сямейству Рудэншэльд, затым пераходзіць да шведскай дзяржавы. У XX стагоддзі ў замку была праведзена яго поўная рэканструкцыя. З 1965 года Лекё належыць дзяржаўнаму кіраванню па турызме (правінцыі Вестэргётланд). У летні час тут праводзяцца экскурсіі і арганізуюцца выстаўкі, а ў замкавым двары — оперныя пастаноўкі.