PROFILBARU.COM

Гран-пры Еўропы
Гран-пры Еўропы
	Валенсія, гарадская траса
Месца правядзення	Валенсія, Іспанія
Кругоў	56
Даўжыня круга	5 473 м
Даўжыня гонкі	306.488 км м
Больш за ўсё перамог у Гран-пры
Пілот	Міхаэль Шумахер (6)
Каманда	Ferrari (6)
Апошняя гонка (2012)
Пераможца	Фернанда Алонса Ferrari; 1:44:16.649;
Поўл-пазіцыя	Себасцьян Фетэль Red Bull; 1.38.086;
Шпаркі круг	Ніка Росберг Mercedes; 1:42.163 / 54 круг;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гран-пры Еўропы (англ.: Grand Prix of Europe) — адзін з этапаў чэмпіянату Свету па аўтагонках у класе Формула-1. З сярэдзіны 1980-х гадоў Гран-пры ўпершыню з'яўляецца ў раскладзе чэмпіянату Свету Формулы-1, але толькі з 1993 года робіцца рэгулярным этапам серыі. Да Другой сусветнай вайны таксама праводзіліся спаборніцтвы пад назвай «Гран-пры Еўропы» — зазвычай, гэта быў адзін з нацыянальных Гран-пры. Першае такое спаборніцтва адбылося ў рамках Гран-пры Італіі 1923 года на Нацыянальным аўтадроме Мона у Італіі. Перамогу ў тым спаборніцтве атрымаў Карла Салмана на аўтамабілі Fiat 805.

Гісторыя

Да Другой сусветнай вайны

Гран-пры Еўропы быў заснаваны AIACR, папярэднікам FIA у арганізацыі гоначных спаборніцтваў. Першая гонка таксама насіла назву Гран-пры Італіі, і была праведзена ў 1923 годзе. Потым адбываліся гонкі ў рамках Гран-пры Францыі і Гран-пры Бельгіі, і пасля пропуску ў 1929 годзе, гонка ў Спа у 1930 годзе завяршыла перадваенную гісторыю Гран-пры Еўропы.

1947—1977

Пасля другой сусветнай вайны Гран-пры Еўропы аднавіўся ў 1947 годзе гонкай у рамках Гран-пры Бельгіі. Пасля гэтага, асобныя нацыянальныя Гран-пры атрымвалі гэты тытул, аж да Гран-пры Вялікабрытаніі 1977 года (прыкладам, самы першы афіцыйны Гран-пры Формулы-1 — Гран-пры Вялікабрытаніі 1950 года насіў паралельную назву XI European Grand Prix).

1983—1985

У сезоне 1983 года было вырашана арганізаваць этап Формулы-1 у Нью-Ёрку. Аднак, у апошні момант гонка была скасавана, і ўладальнікі брытанскай трасы Брэндс-Хэтч прапанавалі арганізаваць заліковы Гран-пры Еўропы, які і прайшоў 25 верасня. У 1984 годзе Брэндс-Хэтч прымаў Гран-пры Вялікабрытаніі, і Гран-пры Еўропы быў праведзены на трасе Нюрбургрынг у Германіі. У 1985 годзе быў праведзены яшчэ адзін еўрапейскі этап у Брэндс-Хэтч, але ў наступным сезоне этап быў заменены на Гран-пры Венгрыі.

З 1993 года

Ідэя еўрапейскага этапу была адроджана ў 1993 годзе, пасле правалу ідэі з арганізацыяй Гран-пры Азіі і выключэннем з календара Гран-пры Мексікі. Пасля гэтага, Гран-пры Еўропы праводзіўся штогод, з выняткам сезона 1998 года. Правядзенню некаторых з гэтых Гран-пры спрыялі праблемы арганізатараў іншых этапаў першынства. У 1994 годзе запланаваны на восень Гран-пры Аргенціны быў перанесены на наступны год, замест яго адбыўся Гран-пры Еўропы на трасе ў Херасе. У 1997 годзе Гран-пры Еўропы спачатку не быў запланаваны (гонка на яго нязменнай трасе ў Нюрбургрынгу з-за еўрапейскага тытунёвага заканадаўства два гады называлася Гран-пры Люксембурга), але па прычыне негатоўнасці пасля рэканструкцыі трасы ў Эшторыле завяршальны этап таксама быў перанесены ў Херас і названы Гран-пры Еўропы. З 2008 па 2012 год Гран-пры Еўропы праводзіўся ў Валенсіі, Іспанія.

Пераможцы Гран-пры Еўропы

Пілоты

Дзве і больш перамогі ў Гран-пры Еўропы (што ўваходзяць у залік чэмпіянату Формулы-1)

Перамогі	Пілот	Гран-пры
6	Міхаэль Шумахер	1994, 1995, 2000, 2001, 2004, 2006
3	Фернанда Алонса	2005, 2007, 2012
2	Рубенс Барыкела	2002, 2009
	Себасцьян Фетэль	2010, 2011