Беларуская крыніца

«Беларуская крыніца»
Тып штотыднёвая газета[d]
Рэдактар Адам Вікенцьевіч Станкевіч і Браніслаў Туронак
Заснавана 21 красавіка 1917
Палітычная прыналежнасць Беларуская хрысціянская дэмакратыя
Мова беларуская
Галоўны офіс

«Беларуская крыніца» («Крыніца» да 1925 і пасля 19 лістапада 1939) — штотыднёвая газета, орган Беларускай хрысціянскай дэмакратыі.

Аб’ява газеты «Krynica» на 1921 год у газеце «Народное дѣло» № 41 (164), 22.02.1921

Выдавалася на беларускай мове (то лацінкай, то кірыліцай, то двума шрыфтамі адначасова — 1934—1939), у Петраградзе (з 21 красавіка 1917), у Вільні (7 верасня 1919 — 12 ліпеня 1940, не выходзіла: 15 красавіка 1937 — 16 лістапада 1939), у Мінску (#3, 1918). Выйшлі 768 нумароў. У першай палове 1920-х канфіскавана 9 нумароў, за перыяд выдання ў Вільні канфіскавана 58 нумароў. Прапагандавала ідэю адраджэння царкоўнай уніі, увядзення беларускай мовы ў каталіцкай царкве, кансалідавала вакол сябе беларусаў-католікаў.[1] Рэдактарамі ў розны час былі Т. Вайцяховіч, В. Васілеўскі, У. Грыневіч, М. Грачанік, У. Знамяроўскі, Я. Пазняк, А. Станкевіч, Л. Сярмяга, Б. Туронак[2].

17 жніўня 1925 года быў арыштаваны і пасаджаны на Лукішкі Браніслаў Туронак. Аб яго арышце стала вядома толькі праз 2 тыдні. Камісар урада Вільні паведаміў рэдакцыі, што па парадзе суддзі выданне газеты «Крыніца» прыпыняецца да разгляду справы. 23 жніўня 1925 года выйшаў апошні нумар «Крыніцы». Рэдакцыя аднавіла выданне газеты з 20 верасня 1925 года пад назвай «Беларуская крыніца». Рэдактарам стаў Тамаш Вайцяховіч.

15 красавіка 1937 года газета «Беларуская крыніца» закрытая рашэннем Віленскага акруговага суда. Адроджаная ў лістападзе 1939 года пасля далучэння Вільні да Літоўскай Рэспублікі выдаўцом Адольфам Клімовічам пад першапачатковай назвай «Крыніца». Апошні нумар выйшаў 12 ліпеня 1940 года.

Крыніцы

  1. Турук, с.67
  2. ЭГБ 1993.

Літаратура

Спасылкі

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!