| Беларуская пячора |
|---|
| Размяшчэнне |
 Абхазія |
| Глыбіня |
210 м |
| Даўжыня |
300 м |
| Аб'ём |
45 000 м³ |
| Год адкрыцця |
1980 |
| Лік уваходаў |
1 |
| Катэгорыя складанасці |
2Б |
Беларуская пячора — вапняковая пячора ў Гудауцкім раёне Абхазіі, на паўднёвым схіле Бзыбскага хрыбта.
Апісанне
Працягласць пячоры — 300 м, глыбіня — 210 м, плошча — 300 м², аб’ём — 45000 м³, вышыня ўваходу — 800—850 м[1].
Уваходная адтуліна — правал дыяметрам 7 м. На нахільным дне 80-мятровага калодзежа глыбавы завал і вузкі праход да каскаду ўнутраных калодзежаў глыбінёй ад 10 да 50 м з кароткімі гарызантальнымі ўчасткамі паміж імі. Паражніна канчаецца глыбавымі наваламі на глыбіні 195 м і вузкай вертыкальнай шчылінай (-210 м)[2].
Пячора закладзена ў ніжнемелавых вапняках. Падчас дажджоў адзначаны моцны капёж.
Гісторыя
Шахта выяўлена ў 1980 годзе, пройдзена да 100 м экспедыцыяй мінскіх спелеолагаў пад кіраўніцтвам М. В. Валькова і названа ў гонар Беларусі. У 1981 годзе дасягнута глыбіня 205 м (кіраўнік экспедыцыі В. Б. Залескі), а ў 1981 годзе −210 м (кіраўнік экспедыцыі В. Трусаў).
Зноскі
