Баранавіцкае партызанскае злучэнне паўднёвай зоны — партызанскае злучэнне, створанае ў кастрычніку—лістападзе 1943 года з мэтай узмацнення кіраўніцтва партызанскім рухам у паўднёвых раёнах (на поўдзень ад чыгункі Мінск — Брэст) Баранавіцкай вобласці. Злучэнне дзейнічала на акупаванай тэрыторыі Быценскага, Ляхавіцкага, Нясвіжскага, Клецкага і Ганцавіцкага (Пінская вобласць) раёнаў. З сакавіка 1944 года злучэнне называлася «Група №26». На поўначы Баранавіцкай вобласці дзейнічала Баранавіцкае партызанскае злучэнне.
Камандаванне
Камандзіры:
Начальнік штаба — М. К. Зайцаў.
Структура
У склад злучэння ўваходзілі тры брыгады:
4 асобных атрада:
На час злучэння з часцямі Чырвонай Арміі (3 — 12 ліпеня 1944) налічвала 2 400 партызан.
Літаратура