Падубаваны ў 1626 годзе на сродкі Харлінскіх. У канца 17 стагоддзя, паведамляюць, што пры касцёле дзейнічаў і манастыр дамініканцаў.
З часам драўляныя сцены касцёла струхлелі і ў 1805 годзе па ініцыятыве ксяндза Іосіфа Корсака было праведзена будаванне новага будынка. Навы касцёл быў у даўжыню 23, шырынёй 18 і вышынёй 19 локцяў.
У 1842 годзе пры касцёле існаваў шпіталь, прыходская школа і бібліятэка, у якой знаходзілася 54 кніга.
З успамінаў жыхаркі вёскі Марытон Юзэфы Каржанеўскай: «падчас рэвалюцыі касцёл быў разгромлены, усё, што змяшалася ўнутры, кудысці вывезенае. Пасля гэтага не было ані касцёлу, ані капліцы.»