У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам
Казак.
Аляксей Захаравіч Казак (11 лютага 1886, в. Бучаціна, Слуцкі павет, Мінская губерня, цяпер Капыльскі раён — 1 верасня 1938, Менск, НКУС[1]) — беларускі краязнавец, публіцыст.
У 1925—1930 гадах працаваў намеснікам старшыні Цэнтральнага бюро краязнаўства Інбелкульта і БелАН. Потым настаўнічаў[1].
Арыштаваны 11.12.1937. 28.5.1938 прыгавораны да расстрэлу. Рэабілітаваны 10.9.1959[1].
Творы
- Краязнаўства ў БССР к дзесяцігоддзю Кастрычніцкай рэвалюцыі // Наш край. 1927, № 10;
- Вынікі ІІ Усебеларускай краязнаўчай канферэнцыі // Наш край. 1929, № 2.
Зноскі
Літаратура