Алена Валер'еўна Ледзянёва (англ.: Alena V.Ledeneva; нар. 1964) — брытанскі сацыёлаг. Прафесар Школы славянскіх і ўсходнееўрапейскіх даследаванняў ва ўніверсітэцкім Каледжы Лондана. Вядомая сваімі работамі пра блат, хабарніцтва, тэлефоннае права і савецкую і постсавецкую карпаратыўнасць.
Біяграфія
У 1986 годзе скончыла Новасібірскі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «эканамічная кібернетыка». У 1991—1996 гадах вучылася на факультэце сацыяльна-палітычнай тэорыі Кембрыджскага універсітэта, скончыла аспірантуру Кембрыджскага ўніверсітэта. З 1999 года выкладае ва ўніверсітэцкім каледжы Лондана. Была запрошаным прафесарам Цэнтра расійскіх і еўразійскіх даследаванняў імя Дэвіса ў Гарвардскім універсітэце (2005), у Манчэстэрскім універсітэце (2006), у Інстытуце палітычных даследаванняў у Парыжы (2010). Удзельнік міжнароднага дыскусійнага клуба Валдай ў 2005—2007 гадах. У сапраўдны момант кіруе адным з напрамкаў у буйным праекце Еўрапейскай Камісіі па даследаванні карупцыі — Anticorruption Policies Revisited: Global Trends and European Responses to the Challenge of Corruption (ANTICORRP)[6].
Агляд навуковай дзейнасці
Работы Ледзянёвай прысвечаны карупцыі, эканамічным злачынствам, нефармальным сувязям і патрон-кліенцкім адносінам. У сваёй першай кнізе «Russia's Economy of Favours: Blat, Networking and Informal Exchange»[2] яна аналізуе феномен блату — выкарыстання нефармальных кантактаў і асабістых сувязяў для атрымання тавараў і паслуг ва ўмовах савецкай сістэмы размеркавання. Вывучае гістарычныя, сацыя-эканамічныя і культурныя аспекты гэтай з'явы і яе ўплыў на постсавецкую Расію. Ледзянёва сцвярджае, што нягледзячы на тое, што палітычныя і эканамічныя рэформы пасля распаду СССР змянілі расійскую штодзённасць, практыкі блату ўсё роўна заставаліся ключавымі для разумення сацыяльных і эканамічных праблем постсавецкай рынкавай эканомікі. У кнізе «How Russia Really Works»[3] Ледзянёва вывучае функцыянаванне палітыкі, бізнесу, СМІ і прававой сферы ў Расіі 1990-х гадоў. Яна асвятляе такія феномены, як наём спецыяльных фірмаў для чорнага піяру канкурэнтаў, выпрацоўванне схем сыходу ад падаткаў і асаблівасці правапрымянення. На яе думку, гэтыя з'явы адначасова падсілкоўвалі і падточваюць функцыянаванне фармальных інстытутаў. У кнізе «Can Russia Modernise?»[4] Ледзянёва апісвае нефармальныя сеткі, якія фарміруюць расійскую «сістэму», гэта значыць схемы сакрэтнага кіравання. Яна ставіць пад сумнеў ролю фармальнай ўладнай вертыкалі і вылучае альтэрнатыўную тэорыю прыняцця рашэнняў у сучаснай Расіі.
Зноскі
Спасылкі
| |
|---|
| Фота, відэа і аўдыё | |
|---|
| Тэматычныя сайты | |
|---|
|
.jpg)
.svg){kind=small}
