Адзіная Расія

«Адзіная Расія»
руск.: Единая Россия
Лідар	Дзмітрый Мядзведзеў
Заснавальнік	Адзінства^[d], Айчына — Уся Расія, Барыс Абрамавіч Беразоўскі, Сяргей Кужугетавіч Шайгу, Юрый Міхайлавіч Лужкоў, Мінцімер Шарыпавіч Шайміеў і Барыс Вячаслававіч Грызлоў
Дата заснавання	1 снежня 2001
Штаб-кватэра	129110, Масква, Банны завулак, д. 3а[1]
Краіна	Расія
Ідэалогія	Цэнтрызм, расійскі кансерватызм,[2] сацыяльны кансерватызм,[3] аўтарытарызм[4][5]
Інтэрнацыянал	Агульнарасійскі народны фронт^[d]
Саюзнікі і блокі	Патрыёты Расіі
Маладзёжная арганізацыя	«Маладая гвардыя Адзінай Расіі»
Колькасць членаў	2 073 772 (паводле даных Мінюста[6]
Месцаў у Дзяржаўнай думе	306 / 450 (IV скліканне) 315 / 450 (V скліканне) 238 / 450 (VI скліканне)[7] 343 / 450 (VII скліканне) 324 / 450 (VIII скліканне)
Месцаў у рэгіянальных парламентах	2849 / 3982 [8]
Сайт	er.ru
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Усерасійская палітычная партыя «Адзіная Расія» — афіцыйна зарэгістраваная кіруючая расійская палітычная партыя, найбуйнейшая партыя Расіі.^[6] Па выніках выбараў 2003 года «Адзіная Расія» сфарміравала ў Дзяржаўнай думе парламенцкую большасць, у 2007 годзе — канстытуцыйную большасць. Лідар партыі, які ўзначальваў выбарчы спіс партыі на думскіх выбарах 2007 года — Прэзідэнт Расійскай Федэрацыі Уладзімір Пуцін.

На думскіх выбарах 2011 года ўпершыню ў палітычнай гісторыі Расіі фарміраванне выбарчага спісу «Адзінай Расіі» ажыццяўлялася на падставе вынікаў папярэдніх (першасных) выбараў, якія праводзіліся сумесна з Агульнарасійскім народным фронтам.^[9]

Паводле рашэнняў XII з’езда «Адзінай Расіі», прынятых 24 верасня 2011 года, на думскіх выбарах перадвыбарны спіс партыі ўзначальваў дзеючы Прэзідэнт Расійскай Федэрацыі Дзмітрый Мядзведзеў,^[10][11] а на выбарах 2012 года кандыдатам у прэзідэнты ад «Адзінай Расіі» стаў Уладзімір Пуцін.^[12]

Зноскі

1. http://er.ru/er/rubr.shtml?110113 Архівавана 2 мая 2011. Адзіная Расія: кантакты
2. Выступление Б. Грызлова на XI съезде партии // russia.ru 23.11.2009 Архівавана 26 снежня 2014.
3. Ъ-Газета — «Единая Россия» позвала россиян в светлое прошлое
4. Pavel Felgenhauer. Putin Moves Russia From Authoritarianism to Totalitarianism (англ.). Eurasia Daily Monitor Volume: 8 Issue: 106 (2 чэрвеня 2011).
5. Vladimir Ryzhkov. United Russia’s Phony Liberals // The Moscow Times 07 February 2013 | Issue 5063 (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2014. Праверана 17 сакавіка 2014.
6. Інфармацыя пра колькасць членаў Усерасійскай палітычнай партыі «АДЗІНАЯ РАСІЯ» ў кожным з яе рэгіянальных аддзяленняў (па стане на 1 студзеня 2011 года) Архівавана 25 кастрычніка 2012.
7. "ЦВК назвала колькасць месцаў «Адзінай Расіі» ў новай Думе". lenta.ru. 2011-12-05. Праверана 2011-12-05.
8. Рэгіянальныя парламенты Расіі
9. Путин: праймериз нужны всем / Интерфакс
10. «Единая Россия» официальный сайт партии / Новости / Съезд утвердил список кандидатов в депутаты Госдумы
11. Анна Закатнова, Кира Латухина. Тандем продолжает действовать (нявызн.). «Российская газета» (26 сентября 2011). Праверана 3 верасня 2013.
12. Lenta.ru: Палітыка: Пуцін пацвердзіў сваё вылучэнне на прэзідэнцкіх выбарах

Літаратура

• Иванов. В. В. Партия Путина. История «Единой России». — М: ЗАО ОЛМА Медиа Групп, 2008. ISBN 978-5-373-01919-4
• Жегулев И., Романова Л. Операция «Единая Россия». Неизвестная история партии власти. М: Эксмо 2011 г. ISBN 978-5-699-53224-7

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Адзіная Расія
• Афіцыйны сайт партыі «Адзіная Расія»
• Фракцыя партыі ў Дзяржаўнай думе Архівавана 26 лістапада 2010.