PROFILBARU.COM

Ігар Сігаў
Ігар Сігаў
Дата нараджэння	30 снежня 1968 (55 гадоў)
Месца нараджэння	Полацк, Віцебская вобласць, БССР, СССР;
Грамадзянства	Беларусь;
Адукацыя	Беларуская дзяржаўная акадэмія мастацтваў;
Прафесія	акцёр, кінаакцёр, тэатральны акцёр
Гады актыўнасці	З 1994 г. па сённяшні час
Тэатр	Нацыянальны акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы; РТБД;
Член у	Каардынацыйная рада III-га склікання;
Узнагароды	;
IMDb	ID 2333139
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігар Аляксеевіч Сігаў, часам Сігоў (30 снежня 1968, Полацк) — беларускі акцёр тэатра і кіно, Заслужаны артыст Беларусі (2011)^[1].

Біяграфія

Ігар Сігаў займаўся ў тэатральнай студыі горада Полацка. У 1989—1990 гадах працаваў арганізатарам канцэртна-відовішчных мерапрыемстваў Палаца культуры вытворчага аб’яднання «Шкловалакно» ў Полацку. У 1990—1994 гадах навучаўся ў Беларускай акадэміі мастацтваў, пасля заканчэння якой працаваў у Рэспубліканскім тэатры беларускай драматургіі^[1]. З 2012 па 2014 год адначасова з’яўляўся дырэктарам РТДБ^[2]. З 2014 да 2020 года акцёр Купалаўскага тэатра. У лістападзе 2022 года з’ехаў у Польшчу. Працуе таксістам, супрацоўнічае з тэатральнай групай «Купалаўцы»^[3].

Фільмаграфія

На яго рахунку ў кінематографе ўдзел у больш як 50 стужках пераважна замежнай вытворчасці. Фільм «Дзверы» ірландскага рэжысёра Хуаніты Уілсан, у якім акцёр выканаў галоўную ролю, браў Гран-пры на разнастайных кінафестывалях, а таксама ў 2010 годзе быў намінаваны на прэмію «Оскар» (як «Найлепшы кароткаметражны гульнявы фільм»), з нагоды чаго акцёр наведаў цырымонію ўручэння ў Лос-Анджэлесе^[4].

Узнагароды

1999 г. — Гран-пры на «Маладзечанскай сакавіцы—99». За лепшае ўвасабленне ролі Мужчыны ў спектаклі «Апошняя пастараль» паводле А. Адамовіча, пастаноўка М. Дзінава.

2003 г. — узнагароджаны нагрудным знакам Міністэрства культуры за ўклад у развіццё культуры Беларусі «За высокае прафесійнае майстэрства і значны ўклад у развіццё беларускага тэатральнага мастацтва» акцёру, вядучаму майстру сцэны.

2006 г., чэрвень — VIII Міжнародны тэатральны фестываль «Мельпамена Таўрыі» — дыплом дырэктара фестывалю «За сцэнічнае ўвасабленне глыбіні славянскай душы» ў спектаклі «Адвечная песня» Я. Купалы, пастаноўка С. Кавальчыка (горад Херсон, Украіна).

2006 г., лістапад — дыплом акцёру на тэатральным конкурсе ХІІІ ММКФ «Лістапад» ад «Народнай газеты» за спектакль «Адвечная песня» Я. Купалы, сцэнічная ідэя і пастаноўка С. Кавальчыка (горад Мінск).

2007 г. — персанальная надбаўка Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь за выдатны ўклад у развіццё культуры і мастацтва Рэспублікі Беларусь акцёру, вядучаму майстру сцэны.

2007 г. — узнагароджаны медалём Францыска Скарыны^[1].