Грунтоўна змяніў разуменне Сусвету, пацвердзіўшы існаванне іншых галактык, а не толькі нашай. Таксама разглядаў ідэю аб тым, што велічыня эфекта Доплера, у дадзеным выпадку званым «чырвонае зрушэнне», назіраемага ў светлавым спектры аддаленых галактык, узрастае прапарцыянальна адлегласці да той ці іншай галактыкі ад Зямлі. Гэтая прапарцыянальная залежнасць стала вядома як Закон Хабла, на два гады раней гэта ж адкрыццё зрабіў бельгійскі вучоны Жорж Леметр. Інтэрпрэтацыя чырвонага зрушэння як доплераўскага эфекта была раней прапанавана амерыканскім астраномам Веста Слайферам, чыімі дадзенымі карыстаўся Эдвін Хабл. Аднак Эдвін Хабл ўсё ж сумняваўся ў інтэрпрэтацыі гэтых дадзеных, што прывяло да стварэння тэорыі метрычнага расшырэння прасторы (па-англійску: Metric expansion of space), якое складаецца ў амаль аднародным і ізатропным расшырэнні касмічнай прасторы ў маштабах усяго Сусвету.
Асноўныя працы Эдвіна Хабла прысвечаны вывучэнню галактык. У 1922 годзе ён прапанаваў падпадзяліць назіраныя туманнасці на галактыкі і газа-пылавыя туманнасці. У 1924—1926 гадах выявіў на фотаздымках некаторых бліжэйшых галактык зоркі, з якіх яны складаюцца, чым даказаў, што яны ўяўляюць сабой зорныя сістэмы, як наш Млечны Шлях. Склаў першую падрабязную класіфікацыю галактык паводле іх форм і іншых асаблівасцей (1925). У 1929 годзе выявіў залежнасць паміж чырвоным зрушэннем галактык і адлегласцю да іх. У 1935 годзе адкрыў астэроід № 1373, названы ім «Цынцынаці» (1373 Цынцынаці).
Эдвін Хабл нарадзіўся ў сям’і страхавога кіраўніка Джона Паўэла Хабла і Вірджыніі Ліі Джэймс, у горадзе Маршфілд, штат Місуры. У 1900 годзе яны пераехалі ў горад Уітан, штат Ілінойс. У раннія гады, Эдвін Хабл быў больш вядомы сваімі атлетычнымі заслугамі, чым інтэлектуальнымі, хоць і атрымліваў толькі добрыя адзнакі па ўсіх прадметах у школе, за выключэннем бадай што граматыкі. Ён сем разоў займаў першае месца і адзін раз трэцяе (у 1906 годзе) у школьных спаборніцтвах сярод старэйшых класаў па лёгкай атлетыцы. У тым жа годзе ён устанавіў рэкорд па скачках у вышыню сярод старшакласнікаў штата Ілінойс. Іншым яго захапленнем была рыбная лоўля нахлыстам, а таксама аматарскі бокс.
Эдвін Хабл вучыўся ў Чыкагскім універсітэце, дзе сканцэнтраваўся на матэматыцы, астраноміі, філасофіі, што дало яму ступень бакалаўра ў 1910 годзе. Ён таксама быў членам студэнцкага аб’яднання пад назвай Капа Сігма (па-англійску: Kappa Sigma Fraternity), і ў 1948 годзе быў названы «чалавекам года» Капы Сігмы. Тры гады ён правучыўся ў Каралеўскім каледжы (па-англійску: The Queen's College) — адным з састаўных каледжаў пры Оксфардcкім універсітэце ў Англіі, куды быў прыняты пасля атрымання ступені бакалаўра і стаўшы адным з першых атрымальнікаў стыпендыі Родса Оксфардcкага ўніверсітэта. У каледжы Эдвін першапачаткова вывучаў юрыспрудэнцыю замест навукі (якую ён паабяцаў вывучаць свайму памерламу бацьку), а затым дадаў вывучэнне літаратуры і іспанскай мовы, што дало яму магчымасць атрымаць акадэмічную ступень магістра. Некаторыя яго набытыя брытанскія манеры і стыль адзення засталіся з ім на ўсё жыццё і часам раздражнялі амерыканскіх калегаў.