Шведская акадэмія (шведск.: Svenska Akademien) — адна з каралеўскіх Шведскіх акадэмій, заснавана Густавам III у 1786 годзе. Гэта нацыянальны аналаг Французскай акадэміі, створаны па яе ўзоры. Шведская акадэмія складаецца з абмежаванай колькасці месцаў (іх менш, чым у Францыі — не 40, а 18), якія займаюцца пажыццёва вядомымі шведскімі пісьменнікамі, навуковымі, грамадскімі дзеячамі, чые творы лічацца ўзорнымі; для літаратара членства ў Шведскай акадэміі — вышэйшы нацыянальны прэстыж. Асноўны занятак Акадэміі — нармаванне шведскай мовы, ці, як сфармулявана афіцыйна гэта мэта — захоўваць «чысціню, сілу і тонкасць шведскай мовы» (Svenska Språkets renhet, styrka och höghet). Дэвіз акадэміі — «Талент і густ» (Snille och Smak).
Акадэмія выдае два нарматыўных слоўніка: «Шведскі акадэмічны словаспіс» (Svenska Akademiens ordlista у адным томе, перавыдаваўся неаднаразова) і шматтомны «Шведскі Акадэмічны слоўнік» (Svenska Akademiens ordbok). Праца над апошнім пачата ў 1898 годзе, а ў наш час (2005 год) праца ідзе над літарай «T».
З 1901 года штогод Шведская акадэмія па завяшчанні Альфрэда Нобеля прысуджае Нобелеўскую прэмію па літаратуры. Гэта адменная роля вось ужо больш стагоддзя робіць Шведскую акадэмію, якая да таго была прыкметнай установай толькі ў маштабе краіны, адной з найбольш уплывовых літаратурных сіл у свеце. Разам з тым на яе долю прыпадае і ўся тая крытыка, якую сустракае гэта прэмія.
