Фёдар Кірылавіч Юрчанка

Фёдар Кірылавіч Юрчанка
руск.: Фёдор Кириллович Юрченко
Мянушка	Вéтров
Дата нараджэння	13 верасня 1913(1913-09-13)
Месца нараджэння	Прудок, Загусцінская воласць^[d], Клімавіцкі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	4 жніўня 1998(1998-08-04) (84 гады)
Месца смерці	Вісяты, Віцебская вобласць, Беларусь
Месца пахавання	Краснае
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць
Род войскаў	Партызаны
Гады службы	1941—1944
Званне	камандзір партызанскага атрада, брыгады
Камандаваў	партызанскай брыгадай «Кастрычнік»
Бітвы/войны	Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні	Медаль «У азнаменаванне 100-годдзя з дня нараджэння Уладзіміра Ільіча Леніна» Юбілейны медаль «Сорак гадоў перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Юбілейны медаль «50 год Перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» Медаль Жукава Медаль «Ветэран працы» Медаль «50 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «60 гадоў Узброеных Сіл СССР» Медаль «70 гадоў Узброеных Сіл СССР»
У адстаўцы	з 1944

Фёдар Кірылавіч Юрчанка (партызанская мянушка Вятроў; 13 верасня 1913, с. Прудок  (руск.), Смаленская вобласць — 4 жніўня 1998, Вісяты (возера)) — адзін з кіраўнікоў партызанскага руху на тэрыторыі Вілейскай вобласці ў гады Вялікай Айчыннай вайны^[1].

Біяграфія

З 1931 года на педагагічнай працы^[1].

У партызанах з ліпеня 1941 года: камандзір атрада, з лютага 1942 года выконваючы абавязкі сакратара Усвяцкага РК ВКП(б) Смаленскай вобласці. З кастрычніка 1942 года камандзір партызанскага атрада, у верасні 1943 — чэрвені 1944 — партызанскай брыгады «Кастрычнік», адначасова ў жніўні 1943 — маі 1944 сакратар Пліскага падпольнага РК КП(б)Б.

У выніку буйной акцыі гітлераўцаў супраць партызан у Беларусі трапіў у палон і потым — у канцэнтрацыйны лагер Штутгаф  (руск.)^[2]. Адтуль з дапамогай палякаў Ф. К. Юрчанка і А. Р. Стралец былі вывезены ў філіял у Эльблёнгу^[2]. У лістападзе 1944 года года Фёдар Юрчанка і Аляксей Стралец здзейснілі дзёрзкія ўцёкі з Эльблёнга, якія для Стральца апынуўся няўдалымі, бо пры спуску з высокай цаглянай сцяны ён атрымаў траўму і не змог сысці ад пагоні. Юрчанка паспяхова бег і да прыходу Савецкай Арміі хаваўся з дапамогай палякаў^[2].

У 1945—76 на педагагічнай працы ў Шаркаўшчынскім раёне^[1].

магіла Юрчанкі Ф. К.

Зноскі

1. Юрченко Фёдор Кириллович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 713. — 737 с.
2. В. М. Акимов. Штутгоф (руск.)

Літаратура

• Юрьев Андрей Фёдорович // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 713. — 737 с.

Спасылкі

• История родного края. ЛЕТОПИСЬ ДЕРЕВНИ АДАМОВО (руск.)
• У войны не женское лицо(недаступная спасылка) (руск.)