У 1912 годзе на Нацыянальным з'ездзе Дэмакратычнай партыі Маршал быў вылучаны кандыдатам на пасаду віцэ-прэзідэнта ЗША. Гэтую пасаду ён заняў 4 сакавіка 1913 пасля перамогі на прэзідэнцкіх выбарах Вудра Вільсана; на выбарах 1916 Вільсан і Маршал былі перавыбраны на другі тэрмін. Адносіны Маршала і Вільсана былі даволі прахалоднымі, і шмат у чым гэта тлумачылася ідэалагічнымі рознагалоссямі палітыкаў. У час Першай сусветнай вайны Маршал вёў актыўную дзейнасць, накіраваную на ўздым маральнага духу амерыканцаў, выступаючы са зваротамі па ўсёй краіне. Таксама ён стаў першым віцэ-прэзідэнтам, якія праводзілі пасяджэнні кабінета міністраў, бо Вільсан часта здзяйсняў візіты ў Еўропу.