Назвы сямействаў утвараюцца па правілах, якія рэгулююцца міжнароднымі кодэксам заалагічнай і батанічнай наменклатуры. У заалогіі назва сямейства ўтвараецца ад назвы тыпавога роду, на аснове якога дадаецца стандартны канчатак -idae, у батаніцы да аснове назвы тыпавога роду дадаецца стандартны канчатак -aceae.
Прыклады: род Canis (сабака) аснова Can- і канчатак -idae даюць назву Canidae (сабачыя). Род Rosa (ружа або шыпшыннік) аснова Ros- і канчатак -aceae даюць назва Rosaceae (ружовыя).
Часам выкарыстоўваюцца таксама вытворныя рангі: надсямейства і падсямейства.
Гісторыя фарміравання паняцця
Сучаснае разуменне сям’і як рангу, размешчанага паміж атрадам (парадкам) і родам, датуецца пачаткам XX стагоддзя.
Упершыню катэгорыя сямейства была ўведзена ва ўжытак французскім батанікам П’ерам Маньолем у працы Prodromus historiae generalis plantarum, in quo familiae plantarum per tabulas disponuntur (1689). Пасля гэтага слова сямейства (лац.: familiafamilia або фр.: famillefamille) выкарыстоўвалася рознымі аўтарамі для абазначэння груп самага рознага характару. Карл Ліней у Philosophia botanica (1751) называў сямействамі буйныя групы (пальмы, папараць), на якія ён дзяліў расліны толькі для выгоды апісання іх будынка, не выкарыстоўваючы іх у сваіх класіфікацыях. У некаторых працах па заалогіі сямействамі называлі падраздзялення родаў. Нарэшце, з сярэдзіны XVIII ст. ва франкамоўнай батанічнай літаратуры сямейства (фр.: famillefamille) разглядалі як эквівалент лацінскага слова ordo (парадак). Гэтая практыка была спынена толькі ў 1906 г., калі былі прынятыя міжнародныя правілы батанічнай наменклатуры. Згодна з гэтым правілам, сям’я (familia) і парадак (ordo) сталі разглядацца як розныя катэгорыі. Сямействамі сталі называць тое, што раней называлі сямействамі па-французску і парадкамі па-лацінску, а парадкамі — тое, што ў канцы XIX стагоддзя нярэдка называлі кагортамі (cohors pl. cohortes).
У заалагічнай літаратуры сямейства як катэгорыя рангу, прамежкавага паміж атрадам і родам, упершыню была ўведзена П’ерам Андрэ Латрэйлем у яго працы Précis des caractères génériques des канфігурацыі, disposés dans un ordre naturel (1796). Ён выкарыстаў сямейства (некаторыя з гэтых груп атрымалі імя, некаторыя былі проста пранумараваны) у некаторых з атрадаў сваёй класіфікацыі «насякомых» (у той час казуркамі называлі ўсіх членістаногіх). Прапанова Латрейля замацавалася ў заалагічнай літаратуры ўжо ў пачатку XIX стагоддзя.
Семе́йство // Краткий словарь ботанических терминов / Сост. М. В. Буланая и др.; Под ред. А. Г. Еленевского. — Саратов: Изд-во Сарат. пед. ин-та, 1993. — С. 116. — 151 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-87077-064-5.(руск.)