Вывучэнне гісторыі перасоўвання кантынентаў паказала, што з перыядычнасцю каля 600 млн гадоў усе кантынентальныя блокі збіраюцца ў адзіны блок, які затым расколваецца. Некаторыя даследчыкі тлумачаць гэту паслядоўнасць пераходам мантыі Зямлі ад адной ячэйкі (падчас існавання суперкантынента), калі ўсе сыходныя струмені накіраваны пад кантынент, да дзвюхячэістай сістэме плыняў.
Геалагічны ўплыў
Суперкантыненты блакуюць выйсце ўнутранага цяпла Зямлі, што прыводзіць да перагрэву астэнасферы. У канчатковым выніку гэта прыводзіць да з'яўлення расколін у літасферы, праз якія магма адштурхоўвае кантынентальныя блокі адзін ад аднаго.
Xiao Xuchang & Liu Hefu (eds). Global Tectonic Zones: Supercontinent Formation and Disposal. Proceedings of the 30th International Geological Congress. Utrecht — Tokyo: VSP, 1997.
