Міхаіл Яўграфавіч Салтыкоў-Шчадрын |
---|
руск.: Михаил Евграфович Салтыков |
|
Асабістыя звесткі |
Псеўданімы |
Н. Щедрин[1] і Николай Щедрин |
Дата нараджэння |
15 (27) студзеня 1826[1] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
28 красавіка (10 мая) 1889[1] (63 гады) |
Месца смерці |
|
Пахаванне |
|
Грамадзянства |
|
Альма-матар |
|
Прафесійная дзейнасць |
Род дзейнасці |
пісьменнік, журналіст, раманіст, перакладчык, драматург, празаік, навэліст |
Жанр |
сатыра, хроніка, апавяданне, казка, нарыс і аповесць |
Мова твораў |
руская |
Подпіс |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Міхаіл Яўграфавіч Салтыкоў-Шчадрын (15 (27) студзеня 1826 — 28 красавіка (10 мая) 1889) (сапраўднае прозвішча Салтыкоў, псеўданім Н. Шчадрын) — рускі пісьменнік.
Творы
Хронікі і раманы
- Спадары Галаўлёвы
- Гісторыя аднаго горада
- Пашахонская даўніна
- Прытулак Манрэпо
Казкі
- Прапала сумленне (1869)
- Верны Трэзор (1885)
- Дзікі памешчык (1869)
- Карась-ідэаліст (1884)
- Мядзведзь на ваяводстве (1884)
- Арол-мецэнат (1884)
- Прамудры пячкур (1883)
- Аповесць пра тое, як адзін мужык двух генералаў пракарміў (1869)
- Самаадданы заяц (1883)
- Бедны воўк (1883)
Зноскі
Літаратура
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|