Мікала́й Сцяпа́навіч Гумілёў (3 (15) красавіка 1886, Кранштат — жнівень 1921, пад Петраградам, дакладнае месца невядома) — рускі паэт Срэбнага веку, стваральнік школы акмеізму, перакладчык, літаратурны крытык, падарожнік, афіцэр.
Зборнікі вершаў
- Горы і цясніны (рукапісны) (Тыфліс, 1901)
- Шлях канквістадораў (1905)
- Рамантычныя кветкі (Парыж, 1908)
- Жэмчугі (1910)
- Чужое неба (1912)
- Калчан (1916)
- Вогнішча (1918)
- Фарфоравы павільён (1918)
- Шацёр (1921)
- Вогненны слуп (1921)
П'есы
- Дон Жуан у Егіпце (1912)
- Гульня (1913, апублікаваная 1916)
- Актэон (1913)
- Гондла (1917)
- Дзіця Алаха (1918)
- Атручаная туніка (1918, апублікаваная 1952)
- Дрэва ператварэнняў (1918, апублікаваная 1989)
- Паляванне на насарога (1920, апублікаваная 1987)
Зноскі
Спасылкі
| |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|