Дзмітрый Львовіч Быкаў

Дзмітрый Львовіч Быкаў
руск.: Дмитрий Львович Быков
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	руск.: Дмитрий Львович Зильбертруд
Дата нараджэння	20 снежня 1967(1967-12-20)[1][2] (56 гадоў)
Месца нараджэння	Масква, РСФСР, СССР
Грамадзянства	СССР  Расія
Жонка	Ірына Уладзіміраўна Лук’янава^[d]
Альма-матар	факультэт журналістыкі МДУ^[d] (1991)
Месца працы	Маскоўскі дзяржаўны інстытут міжнародных адносін
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	журналіст, паэт, пісьменнік, літаратурны крытык, біёграф, пісьменнік навуковай фантастыкі, кінакрытык, грамадскі дзеяч, празаік, педагог, настаўнік, калумніст, гулец у інтэлектуальныя гульні, публіцыст
Гады творчасці	з 1985
Жанр	проза, паэзія, публіцыстыка і біяграфія
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Каардынацыйны савет расійскай апазіцыі^[d]
Член у	ордэн куртуазных маньерыстаў^[d] Каардынацыйны савет расійскай апазіцыі^[d]
Прэміі	Q4369557? (2006) Bolshaya Kniga Award^[d] (2006) National Bestseller Prize^[d] (2006)
Узнагароды	Залатое пяро Расіі^[d] (2010)
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Дзмітрый Львовіч Быкаў (руск.: Дми́трий Льво́вич Бы́ков; пры нараджэнні Зільбертруд; нар. 20 снежня 1967, Масква) — расійскі пісьменнік, паэт і публіцыст, літаратурны крытык, радыё- і тэлевядучы, журналіст, выкладчык літаратуры, кінакрытык. Палітычны мысліцель і актывіст.

Біёграф Барыса Пастарнака, Булата Акуджавы, Максіма Горкага і Уладзіміра Маякоўскага.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Маскве ў сям’і дзіцячага ўрача-отарыналарынголага, кандыдата медыцынскіх навук Льва Іосіфавіча Зільбертруда (1927—1987) і Наталлі Іосіфаўны Быкавай (нар. 1937). Бацькі неўзабаве развяліся, і сына выхоўвала маці, выпускніца Маскоўскага дзяржаўнага педагагічнага інстытута, настаўніца рускай мовы і літаратуры ў школе № 1214 у Маскве.

Школьнікам уваходзіў у раду перадачы для старшакласнікаў Усесаюзнага радыё «Аднагодкі». У 1984 годзе скончыў школу з залатым медалём і паступіў на факультэт журналістыкі Маскоўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя М. В. Ламаносава (кафедра літаратурнай крытыкі). З 1987 па 1989 год служыў у арміі, куды яго прызвалі (адтэрміноўка студэнтам у той час была адменена) з трэцяга курса ўніверсітэта. У 1991 годзе скончыў факультэт журналістыкі МДУ з чырвоным дыпломам. З 1985 года працуе ў газеце «Собеседник».

Член Саюза пісьменнікаў СССР з 1991 года.

Палітычная і грамадская дзейнасць

Дзмітрый Быкаў — перакананы антысталініст. На яго думку, «Сталін прыняў Расію краінай з найвышэйшым інтэлектуальным патэнцыялам, з найлепшай у свеце культурай, з фантастычным энтузіязмам мас… Сталін 30 гадоў ператвараў Расію ў самую сумную і самую ганебную краіну свету — краіну, у якой пяцігадовая ваенная паўза, з усімі кашмарамі вайны, успрымалася як глыток свежага паветра…»^[3]

10 снежня 2011 года выступіў на мітынгу пратэсту на Балотнай плошчы супраць фальсіфікацыі вынікаў выбараў у Дзяржаўную Думу Расіі шостага склікання. Увайшоў у аргкамітэт наступных маніфестацый. Сваю актывізацыю матываваў тым, што «надакучыла такое адчуванне ўлады і такая атмасфера ў краіне». На «прамую лінію» Пуціна, што запамяталася тэлегледачам рэплікай пра бандэрлогаў, адгукнуўся сатырычнымі вершамі «Свежы закон джунгляў», якія прагучалі ў 19 снежня ў эфіры радыёстанцыі «Эхо Москвы».

У сакавіку 2014 года разам з шэрагам іншых дзеячаў навукі і культуры выказаў сваю нязгоду з палітыкай расійскай улады ў Крыме.

У верасні 2020 года падпісаў ліст у падтрымку акцый пратэсту ў Беларусі ў сувязі з фальсіфікацыяй прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі 2020 года^[4].

Зноскі

1. Dmitrij Bykov // Česko-Slovenská filmová databáze — 2001.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3561957"></a>
2. Dmitri Bykov // Babelio — 2007.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2877812"></a>
3. Огонек: Иосиф и его клоны (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 8 лістапада 2012. Праверана 24 верасня 2012.
4. «Мы глубоко возмущены, что диалогу с обществом власть предпочитает насилие»

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Дзмітрый Львовіч Быкаў