Гай Ліцыній Кальв

Гай Ліцыній Кальв
лац.: Licinius Macer Calvus
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	28 мая 82 да н.э.[1]
Месца нараджэння	Старажытны Рым
Дата смерці	47 да н.э.[2], 48 да н.э.[3] ці не пазней за 47 да н.э.
Месца смерці	невядома
Грамадзянства	Старажытны Рым
Бацька	Gaius Licinius Macer^[d][3]
Маці	невядома
Жонка	Quinctilla^[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, аратар
Жанр	атыкізм^[d]
Мова твораў	лацінская мова

Гай Ліцыній Кальв (лац.: Gaius Licinius Macer Calvus; 82 да н.э. — перад 47 да н.э.) — рымскі паэт і аратар, блізкі сябар Катула. Сын палітыка і гісторыка Ліцынія Макра.

Паэт

У антычнасці Кальва цанілі як паэта і згадвалі побач з Катулам. У прыватнасці, Гарацый (Sermones I.10) кажа пра аднога з сучаснікаў, што ён толькі і ўмее, што пераймаць Катула і Кальва. Аўл Гелій (Noct. Att., XIX,9,7) згадвае пра спрэчку аб паэзіі, якая здарылася ў застоллі паміж грэкамі і рымлянамі; грэкі сцвярджалі, што з усёй рымскай паэзіі нішто не параўнаецца з вершамі Анакрэонта — хіба толькі асобныя месцы з Катула і Кальва.

Да нашага часу з паэтычнай спадчыны Кальва дайшлі толькі нешматлікія выкшталцоныя урыўкі (з палітычных эпіграмаў, з вершаў на смерць жонкі і з міфалагічнай паэмы пра Іа).

Аратар

Найбольшаю аратарскую ўдачаю Кальва былі, падобна, прамовы супраць Вацінія — іх удаласць згадвае Катул (Carm. 53), і яшчэ праз паўтара стагоддзі, як бачна з кампліментарнай заўвагі Тацыта (De orat.), яны лічыліся ўзорнымі

Зноскі

1. Secundus G. P. 7.50.5 // Naturalis historia — Roma antiqua: 0074.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q442"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q82778"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1747689"></a>
2. Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 10 кастрычніка 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q19938912"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q54837"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q193563"></a>
3. Любкер Ф. Licinii // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 768–772.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q101490"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1459210"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q694826"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4135787"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q24933120"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q30059240"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4249594"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q45197103"></a>

Літаратура

E. Malcovati. Oratorum romanorum fragmenta, 1967.