Віктар Мікалаевіч Ціханаў

Віктар Мікалаевіч Ціханаў
укр.: Віктор Миколайович Тихонов
дыпламат 22 жніўня 2011 — 26 лістапада 2012
Папярэднік	Раман Пятровіч Бязсмертны
Пераемнік	Міхаіл Браніслававіч Ежэль
Нараджэнне	5 сакавіка 1949(1949-03-05) (75 гадоў) УССР, СССР
Смерць	29 жніўня 2020(2020-08-29)[1] (71 год) Сімферопаль, Сімферопальскі гарсавет^[d], Аўтаномная Рэспубліка Крым, Украіна
Веравызнанне	праваслаўе
Партыя	Партыя рэгіёнаў КПСС
Член у	Вярхоўная Рада Украіны VII склікання^[d] Вярхоўная Рада Украіны VI склікання^[d] Вярхоўная Рада Украіны V склікання^[d] Вярхоўная Рада Украіны IV склікання^[d] Вярхоўная Рада Украіны I склікання^[d]
Адукацыя	Усходнеўкраінскі нацыянальны ўніверсітэт імя Уладзіміра Даля Луганскі дзяржаўны ўніверсітэт унутраных спраў імя Э. А. Дзідарэнкі^[d]
Навуковая ступень	кандыдат юрыдычных навук
Дзейнасць	палітык
Аўтограф
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Віктар Мікалаевіч Ціханаў (укр.: Тихонов Віктор Миколайович) (5 сакавіка 1949, с. Шчэтава, Антрацытаўсі раён, Варашылаўградскай вобласці) — украінскі палітык. Віцэ-прэм'ер-міністр ва ўрадзе Мікалая Азарава з 11 сакавіка 2010 да 1 чэрвеня 2011^[2]. Акадэмік Інжынернай акадэміі Украіны (1999), Міжнароднай акадэміі інфарматызацыі (1997), Украінскай муніцыпальнай акадэміі (1999).

Біяграфія

Нарадзіўся 5 сакавіка 1949 у с. Шчэтава, Антрацытаўскага раёна, Варашылаўградскай вобласці.

Адукацыя

Усходнеўкраінскі нацыянальны ўніверсітэт імя Уладзіміра Даля, эканамічны факультэт (1973-1978), эканаміст, «бухулік ў прамысловасці», Луганскі дзяржаўны універсітэт ўнутраных спраў імя Эдуарда Дидоренко (1996-1998), юрыст. Кандыдат юрыдычных навук.

• 05.1965-11.1969 — слесар , ВА «Варашылаўградцеплавоз».
• 11.1969-11.1971 — служба ў арміі, в/ч 77895 Адэскага ВА.
• 11. - 12.1971 — слесар,
• 12.1971-02.1975 — старшы інжынер-тэхнолаг,
• 02.1975-08.1976 — старшы інжынераёнарміроўшчык,
• 08.1976-04.1978 — начальнік планава-эканамічнага бюро,
• 04.1978-06.1979 — начальнік бюро працы і заработнай платы,
• 06.1979-08.1980 — намеснік начальніка аддзела працы і заработнай платы,
• 08.1980-10.1986 — начальнік ўпраўлення працы і заработнай платы,
• 10.1986-10.1988 — старшыня прафкама,
• 10.1988-11.1990 — сакратар парткама ВА «Варашылаўградцеплавоз».
• 11.1990-11.1991 — 1-ы сакратар Луганскага МК КПУ.
• 11.1991-04.1992 — 1-й намеснік генеральнага дырэктара Луганскай дзяржаўнай таварна-сыравіннай кампаніі «Луганскгалоўзбыт».
• 04.1992-09.1994 — дырэктар па эканоміцы Луганскай швейнай фабрыкі «Стыль».
• 09.1994-11.1995 — генеральны дырэктар Луганскай швейнай фабрыкі «Стыль».
• 11.1995-04.1998 — 1-й намеснік старшыні Луганскай аблдзяржадміністрацыі.
• 24 красавіка 1998 - 04.2006 — старшыня Луганскага аблсавета.

Дыпламатычная дзейнасць

З 22 жніўня 2011 года^[3] па 26 лістапада 2012 г^[4] — Надзвычайны і Паўнамоцны Пасол Украіны у Рэспубліцы Беларусь.

Навуковыя працы

• «Методологические аспекты достижения социально-экономической самодостаточности региона» (2002, сааўтар),
• «Президент України та державна, регіональна і муніципальна політика: Збірник матеріалів і документів» (2003, сааўтар),
• «Идеи П. Д. Юркевича о государстве и праве в контексте современности» (2003).

Гл. таксама

• Пасольства Украіны ў Рэспубліцы Беларусь

Зноскі

1. LB.ua — Київський інститут проблем управління імені Горшеніна, 2010. Праверана 29 жніўня 2020.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q12110293"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4256874"></a>
2. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 637/2011
3. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 833/2011
4. УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 655/2012

Спасылкі

• Довідник "Хто є хто в Україні", видавництво "К.І.С."