Востраўскі пасад або проста Востраў — гістарычная мясцовасць у Полацку, якая размяшчаецца насупраць Верхняга замка, на левым беразе Заходняй Дзвіны, на натуральным востраве (адсюль і назва пасаду), утвораным рукавом ракі.
Тэрыторыя Вострава заселена з канца X—XI стст. На Востраве ў XI—XVI стст. існаваў манастыр Іаана Прадцечы[1], які ўпершыню згадваецца ў скандынаўскай сазе пра Торвальда Вандроўніка. У пісьмовых крыніцах, граматах манастыр вядомы з XIV ст.[2], апошні раз упамінаецца ў рэвізіі 1618 года[1]. Запіс 1540 года называе старосту Востраўскага пасада Радыёна Клочнева[3]. Востраўскі пасад згадваецца ў рэвізіі 1552 года разам са Слабадскім, Крыўцовым і Экіманскім задзвінскімі пасадамі. На Востраве меўся 151 двор, вядомая Праезжая вуліца[1]. Найбольш шчыльна была заселена ўсходняя частка вострава[4]. Пасад з’яўляўся разам з Экіманню найбуйнейшай юрыдыкайезуіцкага калегіума[5]. У 1632—1633 гадах Слабадскі і Востраўскі пасады ўвайшлі ў склад Крыўцовага[1].
На плане Полацка першай паловы ХІХ ст. і плане 1910 года пазначаны два ручаі, якія ўпадаюць у Чорную рэчку (рукаў Дзвіны): Саловін (насупраць заходняй часткі Вострава) і Свінец (насупраць усходняй часткі)[5].
Культурны пласт магутнасцю 0,5-1,5 м[1]. Задзвінскія пасады Полацка, у тым ліку Востраўскі, з’яўляюцца найменш даследаванымі. Праведзеныя С. В. Тарасавым шурфоўкі помнікаў Вострава паказалі, што культурны пласт познефеадальнай пары і ранняга Новага часу (XVI—XVIII стст.) на ім знівеліраваны ці пашкоджаны, і яго вылучэнне не прадстаўляецца магчымым[5].
.jpg)
