Браняно́сец[1][2][3][4] — асноўны баявы карабель другой паловы XIX — пачатку XX стагоддзя. Былі ў флатах многіх краін. Паводле спосабаў аховы на іх артылерыі падзяляліся казематныя, брустверныя і вежавыя. Існавалі браняносцы берагавой абароны і эскадраныя.
Браняносцы берагавой абароны прызначаліся для баявых дзеянняў у прыбярэжных раёнах, уваходзілі ў склад ВМФ шэрагу краін да канца Другой сусветнай вайны. Мелі вежавую артылерыю калібру 254 мм і больш, водазмяшчэнне да 8000 тон, хуткасць да 16 вузлоў.
Эскадраныя браняносцы прызначаліся для вядзення бою ў складзе эскадры. Мелі 4 гарматы 305-мм калібру, 6—12 калібру 152-мм, шмат гармат малога (да 76 мм) калібру, водазмяшчэнне 10—17 тысяч тон, хуткасць 18 вузлоў, далёкасць плавання да 8000 міль.
Русско-белорусский словарь для военных / Н. Н. Кривко, В. В. Пупко, В. К. Романцевич, С. Е. Танана; Под. ред. В. В. Язепчика, Н. Н. Кривко. — Мн.: БелЭн, 1996. — С. 46. — 447 с. — ISBN ISBN 985-11-0047-1.
Бронено́сец // Военный энциклопедический словарь. В 2 т. Т. 1. / Редкол.: А. П. Горкин, В. А. Золотарев, В. М. Карев и др. — М.: Большая Российская энциклопедия, «РИПОЛ КЛАССИК», 2001. — С. 229. — 848 с. — 5000 экз. — (Энциклопедические словари). — ISBN 5-85270-219-6 («БРЭ»); ISBN 5-7905-0994-0 («РИПОЛ КЛАССИК»); 5-7905-0995-9 (т. 1).
Бронено́сный флот // Военно-морской словарь (руск.) / Гл. ред. В. Н. Чернавин. — М.: Воениздат, 1989. — С. 61. — 511 с. — 100 000 экз. — ISBN 5-203-00174-X.
Броненосец // Морской энциклопедический справочник. В. 2-х т. (руск.) / Под редакцией академика Н. Н. Исанина. — Л.: Судостроение, 1986. — Т. 1. А—Н. — С. 94. — 512 с.
Бронено́сец / Короткин Н. М. // Т. 4. Брасос — Веш. — М. : Советская энциклопедия, 1971. — С. 49. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978).(руск.)
