Багдан Паўлавіч Сапега (каля 1530 — 1-я пал. 1593) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Кашталян берасцейскі (1579 — 3 красавіка 1585) і смаленскі (20 красавіка 1585 «па смерці Мікалая Паца» — 1588), ваявода менскі (з 21 мая 1588 «па Мікалаю Сапегу»).
Валодаў Гальшанамі, Боцькамі, Святошынам, Гердышкамі, Аснежышкамі, заснаваў мястэчка Багданаў. Трымаў Гомельскае староства (1572—1582).
Біяграфія
З магнацкага роду Сапегаў герба «Ліс», сын Паўла і Алены з Гальшанскіх. Меў братоў Мікалая і Андрэя.
Займаў шэраг высокіх дзяржаўных пасадаў, у тым ліку падкаморыя бельскага (1566—1569). Па смерці караля і вялікага князя Стэфана Баторыя быў сярод прыхільнікаў абрання на сталец цара маскоўскага Фёдара Іванавіча і складання уніі з Маскоўскай дзяржавай. У 1587 падтрымаў кандыдатуру Жыгімонта Вазы. У 1591 дэпутат на трыбунал скарбовы ў Вільні.
Быў сябрам праваслаўных брацтваў у Вільні і Львове, выступаў супраць ганенняў на кальвіністаў. Быў фундатарам царквы ў Багданаве.
Дзеці ад першага шлюбу з брацлаўскай кашталянкай Марынай Капустай:
Другі шлюб з Апалоніяй Друцкай-Сакалінскай быў бяздзетным.
Генеалогія
Зноскі
Літаратура
Спасылкі
Багдан Паўлавіч Сапега — продкі |
---|
|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|